Detective Academy [Under Revision]

Chapter 19-She's Back!

Kei's POV

Isang linggo na rin ang nakakalipas simula ng mahulog si Sayuri sa bangin... Ni bangkay niya hindi pa rin nakikita.... Nakatingin ako sa bintana... Nagliliwaliw nagbabakasakaling may makita kakaiba...

"Good morning, Class.."

"Good morning Miss Kisaki.."

"Good morning classmates..."

Napatingin ako sa unahan dahil sa pinanggalingan ng boses.. Pamilyar kasi...

"Hi-Hikari?!", nagulat ako sa nakita ko...

Maging silang lahat napasigaw sa sobrang gulat...

"Musta na Kei?! Namiss mo ako?", sigaw ni Hikari...

Tumakbo ako sa unahan dahil sobra kong namiss 'tong babaeng 'to..

"Bakit mo pa ba yan tinatanong sobra sobra kaya!! Ikaw kaya ang maghintay ng 5 taon!!"

"Natutuwa ako nakita ulit kita... Sorry kung nakatulog ako sa loob ng limang taon..."

"Ok lang yun.. Natutuwa rin ako at buhay ka..."

"Teka nasaan si Sayuri balita ko narito siya ah?"

Hikari's POV

Nung tinanong ko sila tungkol sa kapatid ko na si Sayuri.... Biglang nag-iba ang Aura ng paligid... Ang kanilang ngiti ay napawi agad at napalitan ng lungkot...

"Kei, nasaan si Sayuri?"

Nakita ko ang pagpatak ng luha ni Kei..... Tinanong ko ulit si Kei... Lumuhod siya at humingi ng tawad sa akin...

"Hikari, patawarin mo kami.... Hindi namin siya naprotektahan!!"

"Anong ibig niyong sabihin?!"

Kinakabahan ako.... Mukhang may masamang nangyari sa kanya...

"Hikari, Kasi nung huling kaso na hinawakan namin... Pinatay siya ng salarin... Dahil isa siya sa mga naging target nito...", ang sabi ni Fumiko...

Nagulat ako sa sinabi ni Fumiko...

"Si Sayuri..... W-Wala na siya?"

Di ko na napigilan ang pagpatak ng luha ko.... Napaluhod ako sa sobrang galit... Hindi sa kanila... Kung hindi sa sarili ko.... 

"Sana..... Sana hindi na lang ako nakatulog sa loob ng limang taon!!! Sana... Sana...."

Nagpatuloy ako sa pag-iyak ko... Niyakap ako ni Kei....

"Wag mong sisisihin ang sarili mo!! Kami ang may kasalanan! Kami yun... Kami ang dapat sisisihin sa pagkamatay niya!!", Sabi ni Kei...

"Ms. Hikari... Sorry hindi ko siya nabantayan ng maigi... Dahil sa pagiging pabaya ko nakatakas siya......", ang sabi ni Akio...

"Hindi ko kayo sinisisi....",ang sabi ko...

"Class maiwan ko muna kayo... Alam kong masakit pa rin ang pagkawala ni Sayuri...", ang sabi ni Ms. Kisaki...

Makailang oras na ang ng aming ka-dramahan, nahimasmasan na ako... 

"Sayuri,sayang hindi na kita nasilayan pang ulit...."

Someone's POV

"Kamusta na siya?"

"Wala pa rin pong pagbabago... Hindi pa po siya nagkakamalay... ", ang sabi ng manggagamot..

"Ganun ba... Gawin niyo ang lahat, magising lang siya.... Utang na loob.."

"Gagawin po namin ang lahat... Mahal na prinsipe...

HAPPY 1.9 K READERS!!!!

Pambitin!!!! Thank you for reading!!! Sorry po kung ngayon lang po nag-update sinapian po kasi ako ng katamaran.... Hihihihihi .... Plus nagdissect po kami kanina eh....

Keep reading po!!! ^________________________^

Please vote, comment, share...