Wiersze cz.2

101

Sama, pośród mgły.
Sama, stąpam cicho.
Zimno... czuję wiatr.
Chłód wokół mnie.
Aura pustki, tylko ja.
Patrzę. Co widzę?
Nic. Tylko ja i mgła.
Wciągam w nozdrza samotność.
To mnie upaja, to mnie...
... ja umieram.

Łez nie ma, łzy nie spadają.
Suche policzki, które wycieram wciąż.
Trę twarz, jakby papierem ściernym.
Odczuwam pieczenie, to boli.
Przywarłam do ściany głową,
zostawiam czerwone ślady.
To jest... to jestem ja.
To naprawdę ja.