Unicode
လိုက်ကာကတဆင့်ဖြာကျနေသော နေရောင်ခြည်နဲ့ကျေးငှက်တို့ရဲ့ တီတီတာတာအသံတွေကြောင့် ဆယ်ဟွန်းနိုးလာသည် ရင်ခွင်ထဲက ယုန်ဖြူလေးကတော့ အိပ်နေတုန်းပင်
မြင်နေရတဲ့ ပါးဖြူဖြူဥဥလေးကြောင့် ဆယ်ဟွန်းရင်ခုန်မြန်လာသည်
အရဲစွန့်ကာ နမ်းရှိုက်မိသည်
တခါထိတွေ့ပြီး နောက်တခေါက်ထပ်ထိတွေ့ချင်လောက်အောင် ဆွဲဆောင်မှုပြင်းသည်
ဆယ်ဟွန်း နောက်တကြိမ် နမ်းရှိုက်မိတော့ ယုန်ဖြူလေး လူးလွန့်လာသည်
"ဝှား~~"
ဆယ်ဟွန်း ဟန်မပျက်သလိုနေလိုက်ပေမယ့် ခုန်နေတဲ့ရင်အစုံကို ထိန်းချုပ်မရ
"နိုးပြီလား Hyung~~"
"အင်း~~ညက မင်းလက်မောင်းပေါ်အိပ်ခဲ့တာလား ခေါင်းအုံးပေါ်ရွှေ့လိုက်တာမဟုတ်ဘူး မင်းလက်တွေနာနေမှာပေါ့"
"ရပါတယ် ကျွန်တော်အဆင်ပြေတယ်"
"ဒီနေ့ ကုန်တိုက်သွားပြီး စျေးဝယ်ထွက်ရအောင် ဒီနေ့Duty offဆိုတော့ လိုအပ်တာလေးတွေသွားဝယ်မလားလို့"
"အင်း သွားမယ်လေ"
"ပြင်ဆင်ထားလိုက်တော့"
"ဟုတ်"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ကုန်တိုက်မှာ အမြည်းကျွေးနေတဲ့ တော့ပုကီ ထမင်းလိပ်တို့ကို အပီအပြင်စားနေသော ဂျွန်မြောင်
အမြည်းကျွေးတဲ့ အန်တီကြီးတောင် မကြည်သလိုကြည့်လာတော့သည်
ဆယ်ဟွန်းအနားသွားပြီး ဂျွန်မြောင်ကိုပြုံးပြကာ
ဒါတခုယူမယ် ဒါကောပဲ
"Nae~~Nae"
ထိုအခါမှ အန်တီကြီးမျက်နှာကပြန်ကြည်သွားသည်
ဆယ်ဟွန်း နှစ်ထုတ်လုံးကုန်လို့လား
"Hyungနဲ့စားမှာပေါ့"
"Sehunကလည်း Hyungက အမြည်းစားတာနဲ့တင် ဝနေပြီ ဟီး"
"အိမ်ရောက်ရင် ထပ်စားပေါ့ ဟုတ်ပြီလား"
"အင်း အင်း ငါtoiletခဏသွားလိုက်ဦးမယ် ဗိုက်နာလာလို့"
"နာမှာပေါ့ ခုနက တအားစားထားတာကို"
YOU ARE READING
Gentle🎐
Romanceကြမ်းတမ်းနေတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်ကို နူးညံ့လာအောင် ဖန်ဆင်းပေးတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ ဖန်ဆင်းရှင်✨
