No Right To Love You [h.s]

14. Voorzichtige flirtpogingen

Maeve Forrest

"Hey, Maeve," Phoebe kijkt met een glimlach op als ik binnenkom. Harry en ik hebben uiteindelijk niet meer gepraat. Hij is gewoon naar huis gegaan. Eigenlijk hadden we vandaag afgesproken, juist om te praten, maar alles is anders gelopen toen hij me gisterennacht al een bericht stuurde. Ik wrijf met mijn handen door mijn gezicht. "Wil je thee?"

"Dat kan ik wel gebruiken. Thanks, Pheebs," ik plof op de bank neer en ben enigszins verrast door haar kalme benadering. Normaal gesproken had ze me waarschijnlijk al honderd dingen gevraagd. Ik glimlach naar mezelf, mijn opmerking van laatst heeft ze dus echt ten harte genomen.

"All good?" vraagt Phoebe, als ze twee minuten later met twee gloeiend hete mokken terug komt. Ik neem er een van haar over.

"Wacht, vind je het goed als ik Lucas en Caleb ook tegelijkertijd bel? Ik heb geen zin om dit verhaal drie keer te vertellen," Phoebe knikt gelijk en dus bel ik de jongens. Lucas neemt jammer genoeg niet op, maar ik kan hem altijd nog later terug bellen. Twee keer vertellen is nog altijd minder dan drie keer. Eerst zeg ik even rustig hallo tegen mijn broer en leg ik uit waarom ik hem bel.

"Cal, je moet beloven dat je niet boos wordt, maar afgelopen nacht kwam Harry terug van zijn tour in Azië. Hij kwam toen naar mij toe en ik ben naar zijn huis gegaan," begin ik. "Ik had eigenlijk vandaag met hem afgesproken, maar ik kon toch niet slapen, dus ik dacht 'waarom niet?'. Uiteindelijk ben ik perongeluk in slaap gevallen en daardoor ben ik er dus blijven slapen." Dat Harry's armen om me heen lagen toen ik wakker werd, vertel ik Caleb niet. Hij zou helemaal gek worden. De kans is al groot dat hij gek wordt van dit verhaal.

"Alright.. Continue," zegt Caleb. Ik hoor de twijfel in zijn stem en ik weet dat hij waarschijnlijk met Brooklyn bezig is. Ik ga er altijd maar gewoon vanuit dat alles wat ik aan hem vertel regelrecht doorgaat naar Brooklyn, maar het maakt me niet zoveel uit. Brooklyn begint er in ieder geval ook nooit over tegen mij. Ik vertel Phoebe en Caleb het hele verhaal over mijn twijfels, hoe ik eigenlijk niets liever wil dan hem vergeven.

"En nu word ik dus helemaal gek van mezelf," concludeer ik het verhaal. Phoebe zucht even. Ik weet dat zij dit ook moeilijk vindt. Ze wil het beste voor me, maar of dat Harry is, weet ze niet.

"Bubba, je weet hoe ik hierover denk," zegt Caleb zacht. Het is de reactie die ik verwachtte, maar alsnog ben ik lichtelijk teleurgesteld. Stiekem had ik natuurlijk gehoopt dat hij me zou vertellen dat hij het allemaal prima zou vinden. Phoebe besluit nu haar mening te geven.

"Ik wil je graag gelukkig zien en ik weet dat ik dit alles heb veroorzaakt, maar je moet wel voorzichtig blijven. Dit soort dingen zijn riskant voor je gezondheid, Maeve, dat weet je. Één keer is oké, maar voor je het weet, laat hij je weer in de steek en-"

"Hij laat me niet in de steek," zeg ik ferm. Waar ik eerst nooit over Harry wilde praten, voel ik nu een sterke drang om hem te beschermen.

"He did before.." zegt Caleb.

"Twice," vult Phoebe voor hem aan. Ze kijkt me strak aan.

"Jullie begrijpen het niet," zeg ik, terwijl de irritatie in me opborrelt. Ik weet dat ze het goed bedoelen, maar Harry is mijn zwakke punt. "Het is Harry. Het is niet zomaar een jongen die ik twee weken ken. Ik was verliefd op deze jongen, daarvoor was hij jaren mijn beste vriend. For all I know, I'm still in love with him! Vinden jullie het gek dat ik hem niet zomaar wil laten gaan?"

"We willen gewoon niet dat je eetst-"

"Houd op over die fucking eetstoornis, Caleb!" roep ik. Het is voor het eerst in tijden dat ik het woord durf uit te spreken. Naast Harry is mijn verleden ook niet mijn favoriete onderwerp om over te praten. Dat weten ze. Ze weten dat ze me pijn doen als ze daarover praten. Tranen breken door in mijn ogen en ik loop zonder nog iets te zeggen naar mijn slaapkamer.

Ik gooi mezelf op mijn bed en hoor Phoebe discussieren met Caleb. Normaal gesproken zou ik moeite doen om te horen wat ze zeggen, maar nu wil ik het niet eens horen. Na even te hebben gelegen, grijp ik naar Bubbles en sla ik mijn armen om het knuffeldier heen. Mijn ogen sluiten en ik voel mezelf langzaam wegzakken.

"Nou, volgens mij slaapt ze nog hoor," hoor ik iemand vaag zeggen. Ik zit tussen slaap en wakker zijn in. Is dat Phoebe? "Oh, nee. Ze heeft die beer vast. This is bad."

"Welke beer?" een nieuwe stem betreedt mijn oren. Een mannelijke stem.

"Een oude teddybeer die ze ooit van iemand heeft gekre-"

"Bubbles? Heeft ze Bubbles nog?" vraagt de mannelijke stem verbaasd.

"Hoe weet jij nou weer dat die beer Bubb- Holy crap, ben jij degene die haar dat ding heeft gegeven?" vraagt Phoebe ongelovig. Ik wil graag verder luisteren, maar mijn vermoeidheid neemt het van me over.

Ik heb geen idee hoeveel tijd er is verstreken als ik wakker word. Ik lig nog steeds bovenop mijn dekbed met mijn normale kleding aan. Langzaam sta ik op en besluit ik terug te gaan naar de woonkamer. Phoebe staat in de keuken ons avondeten klaar te maken en het ruikt al goed. Zodra ze de deur hoort opengaan, draait ze zich om en wijst ze naar de eettafel, waar een oplaadkabel op ligt.

"Harry kwam langs om je oplader terug te brengen, die lag nog bij hem thuis," zegt Phoebe. Dus het was toch Harry die ik had gehoord. En nu weet hij dus dat ik Bubbles nog heb. Beschamend. Maar ja, hij weet ook dat ik zijn ketting nog heb. Voorzichtig tast ik met mijn hand naar mijn nek, waar de ketting zoals altijd netjes hangt. Dan realiseer ik me pas dat het niet kan kloppen wat Phoebe zegt. Gisteren heb ik alleen mijn telefoon meegenomen naar Harry, maar geen oplader.

"Ik had helemaal geen-" ik stop mezelf halverwege, als ik me realiseer waarom Harry dit doet.

"Hmm?" Phoebe draait zich om.

"Nee, niks. Laat maar," zeg ik met een vaag glimlachje. Ik weet precies waarom hij dit doet en ik vind dit leuk, hoewel ik het haat om het toe te geven.

"Hey, Maeve?" ik kijk Phoebe aan. "Het spijt me echt dat we er steeds over beginnen, maar we willen je gewoon helpen."

"Het is oké.. Het spijt mij dat ik zo boos werd," zeg ik. Phoebe glimlacht en we weten allebei dat het nu weer goed zit. We hebben nooit lang onenigheid of ruzie. Dan reik ik naar mijn telefoon. "Ik ga Harry even een bericht sturen om hem te bedanken."

U: i figured out what game you're playing harry styles

Harry: Wat bedoel je?

U: oh come on

U: niet zo onschuldig doen

U: ik had gisteren helemaal geen oplader meegenomen naar je huis en dat weet je

Harry: Alright, you caught me

Harry: Just wanted to have an excuse to see you again, but you were asleep..

U: sorry 'bout that

U: i usually don't run off with pop stars in the middle of the night so i had some hours of sleep to catch up on 

Harry: Don't worry, maybe I'll come up with another excuse ;)

• • •

yes ppl maeve's geheim is out in the open.. soort van? jullie weten het hele verhaal achter de eetstoornis natuurlijk nog niet, maar time will tell!!