No Right To Love You [h.s]

29. Knuffels

Maeve Forrest

"Hey, H. Waarom bel je?" vraag ik. Het is half vier. Phoebe is op werk en ik ben alleen thuis. Vanochtend ben ik even in het atelier geweest. Het was fijn om weer even te kunnen werken.

"Niet op je social media kijken. Wat je ook doet, niet je social media kijken. Ik kom eraan," zegt Harry gehaast. Ik frons mijn wenkbrauwen.

"Wat is er dan?"

"Dat leg ik zo uit. Beloof me dat je niet zelf kijkt," zegt hij.

"Okay, I won't, Harry," zeg ik, nog steeds verward over de hele situatie.

"Ik zie je zo," hij hangt op. Dat was echt heel raar. Wat zal er aan de hand zijn? Is er heel slecht nieuws over hem uitgelekt wat hij me zelf wilde vertellen?

Dadelijk blijkt hij vader te zijn ofzoiets. Kiwi moet toch ergens over gaan?

Jemig, Maeve. Doe even normaal.

In de minuten die volgen, voel ik een sterke drang om mijn telefoon te ontgrendelen, maar ik doe het niet. Als Harry me zo op het hart drukte om het niet te doen, lijkt dat me ook maar beter.

Na even te hebben gewacht - wat voor mij voelde als uren - drukt Harry vanaf beneden op de bel. Ik laat hem binnen en niet veel later hoor ik hem de gang inlopen. Hij stormt bijna de woonkamer in en scant de kamer.

"Wat is er nou?" vraag ik.

"Heb je gekeken?" vraagt Harry gelijk. Ik rol overdreven met mijn ogen.

"Nee, want dan zou ik niet vragen wat er was," zeg ik droog. Er kan bij Harry geen lachje vanaf en hij ploft op de bank neer. Hij kijkt me schuldig aan en ik voel een bezorgd gevoel opkomen in mijn maag.

"Ze hebben foto's van ons gemaakt gisteren. Fans of paparazzi, ik weet niet wie," mompelt hij. "Je staat over het hele internet."

"Oké.." mompel ik, wetende dat er nog wat zal volgen.

"Het hele internet staat vol met meningen over je.. En niet alles is even positief," zegt Harry zacht. Ik draai me om en grijp mijn telefoon, die op de tafel ligt. Binnen twee seconden staat Harry naast me en houdt hij me tegen. "Niet kijken."

"En dan wat, Harry? Voor de rest van mijn leven niet op mijn social media gaan?" vraag ik. Dit ging vroeg of laat toch eens gebeuren. Ik kon niet voor eeuwig onder de radar blijven. Harry is een van de populairste muzikanten van het moment.

"Nee," hij schudt zijn hoofd. "Ik wil je niet verbieden om op je telefoon te kijken, maar ik wil niet dat je een- een terugval zou krijgen.."

"Wat moet ik dan? Mezelf isoleren van de wereld?" zeg ik bitter terug. Diep vanbinnen weet ik dat hij gelijk heeft en dat dit ontzettend slechte invloed op me zou kunnen hebben. Toch kan ik dat niet helemaal toegeven aan mezelf.

"Hey, now don't get mad at me for caring about you," Harry verheft zijn stem. Ik voel me gelijk schuldig over mijn eigen opmerking. "Ik leg je geen regels op, ik geef je een advies. Of je je eraan houdt, moet je zelf weten, maar ik weet hoe de woorden van mensen je kunnen raken." Mijn ogen gaan als vanzelf weer naar mijn telefoon. Ik wil het zo graag lezen. Ik wil weten wat ze te zeggen hebben, zelfs als Harry me al heeft verteld dat niet alles positief is.

"I want to know what they're saying," mompel ik.

"Maeve.. You really shouldn't," zegt hij. "Ik weet dat ik zei dat je het zelf moest weten, maar ze zeggen gemene dingen. Echt gemene dingen. Please, bespaar jezelf de pijn."

"Is het vooral positief? Of vooral negatief?" vraag ik dan, als alternatief. Als ik niet mag kijken wat ze zeggen, kan ik er maar beter zoveel mogelijk over te weten komen. Harry zucht en haalt een hand door zijn haar.