Aral💫

• Final •

Ay çok kötüyüm

Ama konuşmamı sonda yapcam.

Ve bölüm başlarında koyduğum sözü sona koyuyorum iyi okumalar...

♤

Almira'nın ağzından

Yatakta sağa dönüp saate baktım. Saat 05:23 'tü

Gece boyunca huzursuzca sağa sola dönüp durmuştum. İçimde bir sıkıntı vardı ve gitmiyordu.

Oflayarak yatakta doğruldum. Birkaç dakika etrafıma salak salak bakıp yataktan kalktım. Elimi yüzümü yıkayıp üstümü değiştirdim.

Hadi ama bugün benim düğün günümdü!

Mutluluktan yerimde duramam gerekirken ben huzursuzluktan yerimde duramıyordum .

Ve evet o günün üstünden 9 ay geçmişti. 3 ay önce Ares evlilik teklifi etmiş ve kabul etmiştim. Daha fazla beklemek istememiştik.

Daha fazla dayanamayıp telefonumu elime aldım.

"Alo güzelim?"

"Ares..."

"Noldu?"

"Hiç...gece boyunca uyuyamadım. Huzursuzum biraz."

"Husursuzlanırsın tabi. Tüm kızların hayallerini süsleyen Ares Sancak'la evleniyorsun. Gece boyunca ne kadar beddua topladığından haberin var mı acaba?"

"Seni parçalarım Ares!"

"Bu gece kozlarımızı paylaşırız bebeğim "

Yüzüm yandığını hissederken yer yarılsın istedim. Kahkası kulaklarımı doldururken sinirle ayağımı yere vurdum.

"Ne o gece ne yapacağını mı düşünüyorsun yoksa hayal mi ediyorsun? "

"Hayır Ares! Nikah memuru sorusuna hayır dediğimde yüzünün alacağı  şekli düşünüyorum."

Bu sefer o sessiz kalırken kahkahama engel olamadım.

"Noldu Ares? O anki yüz ifadeni mi hayal ediyorsun?"

"Almir- " telefonu yüzüne kapatırken odadan çıktım. Aşağı indiğimde çalışanların da kahvaltı için hazırlık yapmaya başladıklarını gördüm.

" bugün evdeki son kahvaltımızı ben hazırlamak istiyorum. "

Çalışanlar bana yardım etmek şartıyla söylediğimi kabul ederken hemen dolaba yöneldim. Yumurta,süt, peynir, zeytin gibi kahvaltıları çıkarıp büyük tepsiye dizdim.

Pankek hamurunu hazırlayıp onları pişirirken işe yeni başlayan çalışanımız Merve tepsidekileri bahçedeki masaya diziyordu. Diğerleri tabakları bardakları götürürken patatesleri dilimleme aleti gibi olan şeye koyup dogradım. Her ne kadar tek yaptığım şey bastırmak olsa da.

Patatesleri de kızartıp servis tabaklarını hazırladım. Sofra hazır olunca ellerimi yıkayıp saate baktım. Saat 7 olmuştu neredeyse, merdivenden gelen ayak sesleriyle o tarafa döndüm.

Babam annemi kolunun altına almış aşağı iniyorlardı. O an gözümün önüne annem ve babamın yerine  Ares ve ben geldik. Aşağı iniyorduk. Tıpkı onunki gibi kahve gözleri kumral uzun saçlarıyla kızımız bizle olan son kahvaltısını kendi hazırlamış bizi bekliyor. Gözlerim dolarken tavana diktim.

"Kızım?" gülümseyerek gözlerimi tekrar onlara çevirdim. Daha fazla dayanamayarak yanlarına gidip sıkıca ikisinede sarıldım. Gözyaşlarıma hakim olamazken onların da benden farksız olmadığını gördüm.