SEGZİ BÜYÜCÜM DRACO🌈

Neden Onu Önemsiyorum?

Hızlı bir şekilde olduğum yerden kalktım. Başımın ağrısı beni öldürüyordu.

Gözlerim Draco'yu aradı. Camları kırmaya çalışıyordu.

Tanrıya şükür ettim. Arkamı ona döndüğümde kendimi toparlamaya çalıştım. Ona sarılmak istiyordum. Aynı zmnda anlam veremiyordum. Ben herkesi seven biri değildim.

Aynı zamanda gülümsüyordum. İçim çok rahatlamıştı. Ben bir büyücünün hayatını kurtarmıştım. Belki de bundan sonraki hayatımda büyücü doktoru olabilirdim. Bu çok zor bir maratondu. Öyle isteyen büyücü doktoru olamazdı. Zaten topluluğumuzda çok saygın kişilerdi. Bu ihtimali düşünecektim bundan sonra.

Draco'ya döndüm. Beni hala fark etmemişti. Camlarla ilgileniyordu. Yerin altında bir mahsendeydik.

Ama kıramazdı. Çünkü burası babamın oluşturduğu büyüyle korunuyordu. Ve sadece büyük insanlar açabilirdi kapıları. Bende Köken büyücülerdendim. Bu çok şey ifade ederdi. Çünkü köken büyücüler her büyücünün bildiği büyülerden çok daha fazlasını bilir,her hafta belli büyü ayinlerine katılırdık. Ayrıca birçok sıkıcı toplantı olurdu. Büyü yeteneğimiz burda gelişirdi.

Saçlarımı düzeltip, hızlı adımlarla yanına gittim. Botlarımın tabanda çıkardığı ses fazlasıyla rahatsız ediciydi. O da arkasını döndü.

Yüzünde minnet dolu bir ifade vardı.
O da koşmaya başladı ve hızlıca bana sarıldı. Teni tenime nüfüz ediyordu. Bana çok sıkı sarılmıştı. Ellerim havadaydı sarılıp sarılmama arasındaydım. Reflex olarak sarıldım onun kadar sıkı olmasa da. Ağzından kelimeler döküldü. "Teşekkür ederim" dedi. Kelimeler ağzından o kadar zor dökülüyordu ki... Tam ben konuşacakken son sözünü ekledi: bebeğim.... (vıyyyyyy benim başıma gelenler, kuzikeri bacılar dikkat edin yakında yine draco başrole saplayabilir)

************************************
Vote motherfckr, kitabımı okuyan tek kankim seni de unutmadım @simlilipparlaticisi love u babby💗👁️