Zawgyi+Unicode
Kai's pov,
"Ya...Chanyeol ya...yeol တံခါးဖြင့္ပါဦးကြာ..."
က်ေနာ့္မွာေတာ့ သူ႔ကိုစိတ္ပူလြန္းလို႔အေျပးအလႊားေရာက္ခ်လာရတာ
သူကေတာ့ တံခါးေတာင္လာမဖြင့္ဘူး
မဟုတ္မွလြဲ အထဲမွာသူတစ္ခုခုမ်ားျဖစ္ေနျပီလား...
သူ႔ကိုစိတ္ပူရလြန္းလို႔ က်ေနာ့္စိုးရိမ္မႈဒီဂရီေတြလည္း အထြဋ္အထိပ္ကိုေရာက္ေနျပီ
"Andwel...Yeol ya... jalba!"
တဖက္ကလည္းသူ႔ဖုန္းကိုေခၚရင္း တဖက္ကလည္း တံခါးကိုအဆက္မျပတ္ထုေနမိတယ္...
အထဲကိုနားစြင့္ၾကည့္ေတာ့လည္း လူသံမေျပာနဲ႔
အပ္က်သံေတာင္မၾကားရဘူး...
ၾကာလာေတာ့ ေဘးအခန္းကလူေတြေတာင္
ထြက္ၾကည့္ကုန္ၿပီ...က်ေနာ္လည္းသူတို႔ကို
အားနာမိေပမဲ႔မတတ္ႏိုင္ဘူးဗ်ာ...
"Yeol...ya ဒုကၡပါပဲကြာ... မင္းဘာေတြေလ်ွာက္လုပ္ေနျပီလဲ..."
ဖုန္းလည္းမကိုင္ ေခၚလည္းျပန္မထူးတဲ႔သ႔ူေၾကာင့္
စိတ္ေမာစြာန႔ဲတံခါးေရွ႕မွာပဲထိုင္ခ်လိုက္မိတယ္...
ဟိုလူ... ဒါေတြအကုန္လံုး သူ႔ေၾကာင့္ျဖစ္ရတာေတြခ်ည္းပဲ...
အေနေအးျပီး အခ်စ္အေၾကာင္းနားမလည္တဲ႔
က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေလးအေပၚ ဂရုစိုက္ျပီးခ်စ္တတ္လြန္းလို႔ က်ေနာ့္မွာမနာလိုအားက်ျဖစ္ခဲ႔ရတာ...
ေနာက္ျပီး ဒီသတင္းသာ တကယ္ဆိုရင္ ရုတ္တရက္ေျပာင္းလဲသြား သူ႔ကိုက်ေနာ္လည္းနားမလည္ႏိုင္ေတာ့ဘူး...
သူသာYeolကိုတကယ္ခ်စ္ခဲ႔တယ္ဆိုရင္ အနည္းဆံုးအားနာသမႈေလးထားျပီး ေရာက္ရာအရပ္ကေျပးလာျပီး ရွင္းျပသင့္တယ္မဟုတ္ဘူးလား...
အခုေတာ့ဗ်ာ ဒါကဘာသေဘာလဲ?
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
...ကြ်ီ...
က်ယ္ေလာင္စူးရွတဲ႔ ကားဘရိတ္အုပ္သံအဆံုးမွာ
ေဒါသတႀကီးနဲ႔ေျပးဆင္းလာတာက
ေမ်ွာ္လင့္ေစာင့္စားေနရတဲ႔သူတစ္ေယာက္
#ခ်လိုက္တဲ႔ငါးစာက ေသးေပမဲ႔ မိလိုက္ေတာ့လည္းအႀကီးႀကီးပါလား...
ဟက္...ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ#
YOU ARE READING
ေက်နပ္ပါတယ္ (ကျေနပ်ပါတယ်)
Fanfictionတကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ပိုင္ဆိုင္ရမွ ခ်စ္တာမဟုတ္ပါဘူး... ... ... ရရွိခဲ႔တဲ႔အခ်ိန္ေတြက မ်ားသည္ျဖစ္ေစ နည္းသည္ျဖစ္ေစ အခိုက္အတန္႔ေလးေတြဟာ တစ္ဘဝစာအတြက္ေမ့မရႏိုင္ခဲ႔ရင္... ... ...《crd》 တကယ်တော့ အချစ်ဆိုတာ ပိုင်ဆိုင်ရမှ ချစ်တာမဟုတ်ပါဘူး...
