Zawgyi+Unicode
Pa:"ေရာ့ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္"
Yi"ဒါဘာလဲဟင္ လက္ေဆာင္မ်ားလား"
ေရာက္ေရာက္ခ်င္းမ်က္စိေရွ႕စားပြဲေပၚPaပစ္ခ်ေပးလာတဲ႔
စကၠဴအိတ္ေလးဟာက်ေနာ့္မ်က္စိထဲ
ထူးဆန္းေနေပမဲ႔ Paမ်က္ႏွာကို စူးစမ္းၾကည့္ေတာ့ ျမန္ျမန္ဖြင့္ဆိုတဲ႔သေဘာနဲ႔ ေမးဆတ္ျပေနတယ္
က်ေနာ္လည္းကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ကိုယ္မို႔စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ စာရြက္စာတမ္းေတြလို႔ထင္ခဲ႔မိတဲ႔
အထဲကအရာေတြက...
လက္စသတ္ေတာ့က်ေနာ္မထင္ခဲ႔မိတဲ႔
ေနာက္ကြယ္ကလူက Paျဖစ္ေနခဲ႔တာကိုး...
ပ်က္ယြင္းသြားတဲ႔ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေနတဲ႔
Paရဲ႕အၾကည့္ကအမွားလုပ္ထားတဲ႔
ကေလးတစ္ေယာက္ကို ခြင့္လႊတ္ေပးထားတယ္ဆိုတဲ႔အၾကည့္မ်ိဳး...
"Paရဲ႕လက္ေဆာင္ကိုႀကိဳက္ရဲ႕လား"
Yi " nae?"
"Pa ဒီမွာမရွိေတာ့ မင္းကိုစိတ္ႀကိဳက္လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ
ေပးခဲ႔မိသလိုမ်ားျဖစ္ေနတာလား Yifan?"
Yi:"......"
"Paကအေဝးေရာက္ေနေတာ့ မင္းအေပၚမွာ
ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕တာဝန္ေတြလစ္ဟင္းခဲ႔မိတယ္နဲ႔တူတယ္
အဲ႔ဒါေၾကာင့္လည္း အခုခ်ိန္ကစျပီးမင္းအတြက္ Paတာဝန္ေက်ေပးေတာ့မလားလို႔"
Yi;"Paဘာကိုဆိုလိုခ်င္တာလဲ"
Pa;"မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား မင္းကိုေျပာခဲ႔တဲ႔ သတင္းေကာင္းဆိုတာေလ"
Yi"ah ဟုတ္ကဲ႔"
က်ေနာ္လည္းဘုမသိဘမသိနဲ႔ အဲ႔သတင္းေကာင္းဆိုတာႀကီးကို ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔
ေစာင့္ေနမိတယ္
Pa"မင္း Seo yeongေလး ကိုဘယ္လိုျမင္လဲ"
Yi"ဗ်ာ သူက အန္ကယ္ Lee Seo Man ရဲ႕သမီးဆိုေတာ့
က်ေနာ့္အတြက္ညီမေလးလိုပါပဲ"
ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႔ ေခ်ာင္ပိတ္ေမးလာတဲ႔ေမးခြန္းကို
ဆီေလ်ာ္သလိုျပန္ေျဖေပးလိုက္တယ္
Pa"မဟုတ္ဘူးေလ မင္းရဲ႕လက္တြဲေဖာ္အေနနဲ႔ေမးေနတာ"
က်ေနာ္မေျဖခ်င္တဲ႔ ဒီေမးခြန္းကိုထပ္တလဲလဲေမးရတာ
မေမာေသးဘူးလား Paရယ္
YOU ARE READING
ေက်နပ္ပါတယ္ (ကျေနပ်ပါတယ်)
Fanfictionတကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ပိုင္ဆိုင္ရမွ ခ်စ္တာမဟုတ္ပါဘူး... ... ... ရရွိခဲ႔တဲ႔အခ်ိန္ေတြက မ်ားသည္ျဖစ္ေစ နည္းသည္ျဖစ္ေစ အခိုက္အတန္႔ေလးေတြဟာ တစ္ဘဝစာအတြက္ေမ့မရႏိုင္ခဲ႔ရင္... ... ...《crd》 တကယ်တော့ အချစ်ဆိုတာ ပိုင်ဆိုင်ရမှ ချစ်တာမဟုတ်ပါဘူး...
