Rhyne's Heartbeat (SUAREZ SERIES I)

Chapter 16

Chapter 16

"What?!" Naging bayolente rin ang reaksiyon ko sa biglaang pahayag ni Jed nang malaman na nagsusuka ako. Nawala bigla ang hilo ko dahil sa iritasyon ko sa kanya. "What the fuck are you talking about?!"

Napapikit siya saglit at nang magmulat ay namumula na ang mga mata. Pumungay ang mga iyon at tila nagmamakaawa sa akin. "You might be oblivious to it, but I notice everything about you, Rhyne. I've done research on what I think you are going through. Nausea and vomiting, frequent urination, irritability, your heightened sense of smell, food cravings... Ano itong kumakain ka na ng tsokolate madalas samantalang noon naman ay hindi?" paghahamon niya sa akin, siguradong-sigurado sa kanyang naiisip.

I couldn't help but scoff at his ideas. "This is insane! I'm not pregnant, Jed! Madalas naman talaga akong iritable. Nagsuka lang ako sa loob dahil sa sobrang baho ng perfume na ginamit ng mga tao sa loob kanina. And as for the food cravings, I am not craving anything. I'm just trying to cut down on my caffeine intake, kaya tsokolate ang kinakain at iniinom ko. That's all!"

"Then please explain kung bakit tumataba ka na? Hindi ka naman madaling tumaba kahit gaano pa karami ang kainin mo," giit niya. Ayaw pa rin talaga niyang magpatalo.

"Oh, my God! It's the chocolates, Jed! Of course, I'd get fat!" naiiritang sabi ko sa kanya. Tumataas na ang mga boses naming dalawa at mabuti na lang talaga ay wala nang tao rito sa pasilyo. It's not really good for him if someone hears us. We're talking about a fucking pregnancy here!

"Ito ba ang iniisip mo nitong mga nakaraang araw? That I'm pregnant? Well, I'm sorry to burst your bubble, Jed. But I just had my period three days ago!"

Bigong napatingin siya sa akin, tila dismayado pa na hindi ako buntis. So ano pala? Gusto niya akong buntisin?!

"Are you sure, Rhyne?" bigong tanong niya, but still sounded hopeful. "Are you sure it wasn't spotting and—"

Nilampasan ko na siya dahil mas lalo lang kumulo ang dugo ko. Ipinagpipilitan talaga niyang buntis nga ako!

"Rhyne," nahihirapang pigil niya sa akin. "I'm serious. Let's go to the hospital now. Let's make sure..."

Nakikita kong nanlulumo na siya at malapit nang sumuko. Mas lalong namula ang mga mata niya at bigung-bigo talaga. What the fuck? Umasa talaga siyang buntis ako?

"Let's make sure, Rhyne. Please..."

Tinalikuran ko na siya.

"Heartbeat..." bigong bulong niya.

Umiling-iling ako at bumalik na sa aming puwesto. Tahimik na sumunod siya sa akin. Nang maupo siya sa tabi ko ay hindi ko na siya sinulyapan.

He leaned closer to my right ear and whispered. "Please don't drink for the meantime. Let's wait and make sure. And please... continue cutting down on your caffeine intake. Huwag munang magkakape, heartbeat. Please..."

Napairap ako. Hindi nga sabi ako buntis!

Ayoko mang aminin pero sa sumunod na mga araw ay hindi nga ako mapakali dahil sa sinabi ni Jed. Paulit-ulit na pumapasok sa utak ko ang mga inisa-isa niyang sintomas na napansin niya sa akin. I googled it and memorized everything. Araw-araw na pinakiramdaman ko ang sarili. Talagang nahawa ako sa kapraningan ng lalaking iyon.

Madalas na sumakit ang ulo ko na may kasamang hilo ngunit sigurado akong dahil lang iyon sa mga mata ko. O kung hindi naman ay dahil sa pag-iiwas ko sa kape ngayon. May migraine talaga ako at kape lang ang nakakapagpawala. For some, coffee might be a migraine trigger, but for me, it was the cure. And because I was trying to wean myself from it, dumadalas ang pananakit niyon. Idagdag pang tsokolate ang madalas kong snacks ngayon kaya lalong nati-trigger.