Harry Potter İmagine

Sirius Black

Adınız: Octavia  Soyadınız:White

Bilgi: Evlisiniz (bu yüzden soyadınız Black olarak geçiyor)

...

CURİCİO!"

Acıyla inledin saatlerdir Voldemort'un yanındaki Auron adındaki bir aptal yüzünden işkenceye uğruyordun. Durduğunda ellerin karnına gitti henüz bir bezelye kadar bile olmayan bebeğinin olduğu yere aslında gittiğini biliyordun işkencelere katlanamadığını biliyordun ama ikna olmak istemiyordun..

"Konuş Octavia yerlerini söyle seni bırakıyım göster bana Potter'ların yerini göster!"dedi yine zihnine girerek ona onun için en gereksiz anıları gösteriyordun..

Sirius ile ilk sarıldığınız an..

Sirius ile birbirinize açıldığınız o muhteşem an

Çapulcular ile animagus formuna dönüp yasak orman da eğlendiğiniz an..

Harry'i ilk gördüğün an..

Sirius'un yasak ormanda evlilik teklif ettiği an

Sirius ile ilk öpücüğünüz..

Sirius ile ilk kez evinizde beraber yemek yaptığınız an..

Auron sinirle zihninden çıkıp sana baktı ona sinir bozucu bir bakış atmıştın bunu üzerine hızlı adımlarla yanına gelip saçlarından tutup seni oturur pozisyona getirdi bunun üzerine ağzından tiz bir çığlık çıkmıştı bu sefer onun yüzüne pis bir sırıtış yerleştirdi

"Yazık sana Black kocan seni kurtarmaya bile gelmiyor!"diyip seni yere itti

"CURİCİO!"diye bağırdı tekrar acı çığlıklarına aldırış etmeden uzun süre devam etti lanete sonra durdu kan kusmaya başladın ve deli gibi öksürmeye lütfen diyordun içinden lütfen bul beni canım yanıyor diyordun işkencenin bitmesi için yerlerini söylemen gerekiyordu ama bunun için bir yolunu bulup onlara haber göndermeliydin kan kusman bitince piç gibi gülen Auron'a döndün.

"Benden hiçbir şey öğrenemeyeceksiniz!"dedin hırsla "ben asla arkadaşlarımı satmam"diye ekledin Auron kısa bir kahkaha atıp psikopatça konuştu.

"Söyleyeceksin Black bebeğin gibi sende kaybedeceksin!"dedi acımasız adam aşağıdan o aptal burunsuzun sesi geldi.

"Auron!" iğrenç bi ses olduğunu düşündün

"Hemen geliyorum güzelim ama gitmedeen CURİCİO!"diye bağırıp bir kaç dakika sürdürdü laneti bu sırada yine o ses duyuldu

"AURON!"dedi bağırarak Auron seni bırakıp odadan çıkarken sen yine kan kustun berbat haldeydin her yerin ağrıyordu burnun kanıyordu kaç saattir burdaydın bilmiyordun ama bir şeyler yapmalıydın açık kapı aralığından odanın önünden geçen ev cinini görünce seslendin sesin beklediğinden de titrek çıkmıştı

"Ev cini lütfen bir bardak su lütfen"dedin zaten ağlıyordun daha çok ağlamaya başladın ev cini durup baktı

"Efendi bana emretmedi"dedi tam gidicekken yine seslendin

"Ev cini ismin ne?"dedin

"Dobby"dedi sana

"Dobby benim emirlerimi alman için sana bir şey hediye etmeliyim değil mi?"dedin ağlamaktan çatallaşmış sesinle başı ile onayladı o an aklına gelen ilk şeyi uzattın ayakkabılarını

"Al bakalım Dobby"dedin Dobby elindekileri alıp konuştu

"Dobby emrinizdedir efendim"dedi zorla gülümsendin.