Moon University

Chapter 9

"A-ano... i-ito!?" nag liliwanag ito sa aking braso kaya hindi ko mapigilan na hindi mataranta. baka nag liliyab pa ito kung kaya'y nag liliwanag, agad ko naman itong hinawakan ngunit wala akong naramdamang init at sakit sa aking palad.

Nanlalaking mata ang aking ipinukaw sa aking braso, sumilip ako sa labas ng bintana. kagaya ng buwan, kumikinang sa dilim ang nakatatak sa aking braso, saan ko naman ito nakuha? Napaisip naman ako sa sarili kong katanungan.

H-hindi kaya minumulto ako dito!? Agad naman akong napa tingin sa aking paligid at binuksan ang mga ilaw sa loob ng aking silid, ngunit napag isip ko na mukha pala akong siraulo ngunit mas masisiraan ako ng ulo sa kakaisip kung bakit nag kaganito ang aking braso!!!

_____

Kasalukuyan akong nag lalakad papunta sa Silid Aralan namin. hindi din ako naka tulog ng ayos dahil sa nangyari sa akin kagabi, pinag iisipan ko din kung sasabihin ko ba sakanila ang nangyari sa braso ko.

"Bakit tulala ka diyan?" tanong ni Kidlain ng makapasok ako sa loob ng Silid.

"Wala..." matamlay kong tugon dito.

"I know there's something wrong with you, what is it?" She ask again, i look at her in disbelief and ignore her question.

We're currently now in our Classroom, wala pa dito si Lightera at si Ms.Jessa.

"Alam mo kanina kapa balisa, Chandrea! Ano ba kase iyon!?" She asked again. She's now frustrated on me. Hindi ko naman masabi sakaniya kung ano ang nangyari sa akin kagabi, ayokong may makaalam.

"N-nothing... h-hindi lang siguro ako naka tulog ng maayos" at binigyan ko lang siya ng pilit na ngiti upang masiguro ko na bumenta sakaniya ang dahilan ko.

"Okay... but when there's something wrong, tell me agad okay?" i just nod on what She say. after a few minutes, we see Lightera walking toward us i mean the chair besides me.

She totally ignored our presents but it doesn't even make sense at all. may kailangan pa kaming makumpirma ni Kidlain bago kami mag tiwalang muli kay Lightera.

Oo. alam namin na hindi kami kayang gawan ng masama ni Lightera. ngunit sa paraan at kilos na kaniyang ginagawa ay lalo lamang kaming nag kakaroon ng ebidensiya sa mga ginagawa niya, ang tanging kulang na lang ay ang makita mismo namin siya at mabisto kung ano man ito.

Ngunit ipag papaliban muna namin ang pag tuklas sa kung ano mang tinatago ni Lightera dahil mas kailangan naming mag ensayo ni Kidlain para sa na lalapit na digmaan.

Hindi namin matutukoy kung kailan mag uumpisa ang pag danak ng dugo sa lugar na ito. ngunit nasisiguro namin na bago mangyari ang mga iyon ay handa na kami sa kahit anong laban ang maganap sa araw na iyon.

Muntik ko na ding makalimutan kung bakit ako na padpad dito sa bilis ng panahon. ngunit wala padin akong nakakalap na impormasyon kung sino ang pumaslang kay Mama Erika.

"Ano na namang iniisip mo?" Kidlain ask me. kagaya ko, napa tingin din siya sa labas ng bintana ng aming silid.

"Kung kaya ko bang gawin lahat ng tungkulin ko..." napabuntong hininga na lamang ako ng lumabas ang katagang ito sa aking bibig. naramdaman kong tumingin sa'kin si Kidlain kaya lumingon ako dito.