Mine
Canım yatağım, insanın yattıkça yatası geliyor.
Esneyerek yatakta iks şekli yaparak, kollarımı bacaklarımı gerebildiğim kadar gerdim. Yine yatak ta emir yok, ne ara kalkıyor bu adam, birlikte uyansak nolurdu sanki...
- En azından birimiz rahat bir uyku çekti, aman ne güzel..
Emirin bıkkın sesle söylenmesini duyunca doğruldum yataktan hemen, ne demek istedi şimdi bu? Yeni uyandığım için kısık bir sesle, bir gözüm açık diğeri kapalı vaziyette mırıldandım.
- Anlamadım.. Ne- ne diyosunn sabah sabah, kuşlar bile yataklarından çıkmamışken, niye tatlı rüyamı bozuyosun.
Oturmuş yatağın bitişiğinde ki, kahverengi koltuğa, ayak ayak üstüne atmış elinde, kımızı kitap kitabın üstünde '' Kritik Borsa'' başlık altında kitaptan gözünü okuduğu sayfadan ayırmadan, bana laf yetiştirmeye devam..
- Sayende uykusuz kaldım karıcım, mutlu musun?
Benim yüzümden mi, ben naptım ki... Kafasına taş düşse, arkasına dönüp, '' senin yüzünden kafama taş düştü, karıcım mutlu musun?'' diycek nerdeyse..
- Ben naptım ki, her bi halt da beni suçlama huyundan vazgeç artık.
Ben çıkışınca sert bir sesle, nihayet berbat kitabından kafasını kaldırıp, hiç beklemediğim o uğursuz cümleyi kurdu.
- Horluyorsun Mine..
Yemin ederim sadece ben uykusuz kalmış olamam, eminim evimize yakın ne kadar, kedi köpek, kolu komşu, nefes alan ne kadar canlı vara benimle birlikte sabahladılar.
Utancımdan kıpkırmızı oldum, ne horlaması ya.. Abrtıyor,ben horlamam ya, asla horlamam.
Kabul etmiyorum, beni kızdırmak için bilerek söylüyor inanmam. Kabul etmedim tabi, inkar ettim.
- Yalan.
Künyen yalan, ben horlamam bir kere, kim aksini söylüyorsa yalancıdır. Bebek gibi uyurum ben...
Dudağının bir kenarı keyifle yukarı doğru kıvrılırken, bir kaşı alayla kalktı, pislik çok yakışıklı geldi gözüme, hormonlarım mı coştu ne..
- Sen bana yalancı mı diyorsun, bebek gibiymiş.. Horlayan bebek.
- YAA EEEMİRRR!!! HORLMAM DİYORUM SANA... HORLAMAMMMM!!!!
O sırada emir koltuğun yanında duran telefonuyla bir yerlere tıkladı, oda da bildiğin aslan kükrüyor, bu ses ne ya..
- İYİ DİNLE İYİ, DÜN GECE BEN YETERİNCE DİNLEDİM, BİRAZ DA SEN DİNLE BAKALIM. BEBEK HORLAMASINI.. YADA ASLAN KÜKREMESİ Mİ DEMELİYİM.
Ay rezillik diz boyu, Emir güldükçe ben renkten renge girdim utancımdan. Gerçekten horluyormuşum. Yüzüme vurmak zorunda mıydı, sinirle yattığım yastığı aldım, bay ukalanın yüzüne atıp sinirimi çıkardım, oh olsun. Yastık emirin yüzüne şiddetle çarpıp yere düştü.
- Aman iyi, horluyorsam nolmuş yani, gayet sağlıklı bişey bu, illa telefona kayıt edip dinletmek zorunda mıydın?
Emirin dik dik bana baktığını görünce, hiç oralı olmadım. O beni geçmişte az mı üzdü.. Bundan sonra böyle, ne diyorsa pat pat cevap verecem.
- BAKMA BANA ÖYLE DİK DİK... VALLA BEKLEMEM DOKUZ AYI, SANA İNAT ŞURDA FITLTLATIRIM ÇOCUĞU GÖRÜRSÜN...
Emirin panikle koltuktan bir kalkışı var, anlatamam. Canım ya, nasılda endişelendi bizim için.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikopat Kocam
General Fiction- Senin ne işin var burada... Minenin sesi titriyordu korkudan. Tüm gücüyle kapıyı kapatmaya çalışdtı. Onun bu çabası beni sinirlendirmekten başka bir işe yaramadı.. - Görünen o ki, benim küçük karım yaşadıklarından hiç ders çıkarmamış... Onun ç...
