Dedicated to: Jayson Orpiano and Harmie Lopez
"It is known as the 'Red Super Giant' and 'Ticking Time Bomb' in the constellation Orion. What star is that?"
No one raises their hands. Hinintay kong may magrecite pero wala.
"Ma'am." There's something in my throat making my voice whisper.
"Okay, let's continue our discussion."
Nahihiyang ibinaba ko ang kamay ko. "It's Betelguese," pumiyok na ang boses ko.
Hindi ako belong sa section na ito. Kita naman eh. Sinasampal nila sa'kin ang lahat. Even our teacher does. Tsk! Di-nedma lang ako kanina!
Napapatulala na lang ako sa kawalan. No one treats me like a human! Everyday, parang pinapatay ako ng mga salita nila. It's too sharp!
Dumako ang tingin ko sa pulang paper airplane na papalapit sa akin at naglanding sa tabi ko.
Tumingin-tingin pa ako sa paligid kung may tao pero wala. Nagdalawang isip pa ako kung kukunin ko ba o hindi.
Tinitigan ko lang ito hanggang sa hawak-hawak ko na.
Ang linis ng pagkakatupi.
Nagkibit-balikat lang ako at umalis sa kinauupuan ko rito sa ilalim ng puno.
"Nandiyan na 'yong Killer Bitch!"
"Move! Baka kayo pa patayin niyan!"
"Ano ba Eman! Bilisan mo ang paglalakad!"
Here they are again. Slapping me those words that I didn't even do! Isa lang akong tahimik at simpleng studyante but why are they doing this to me?
"I am not a killer!" I shouted in pain. They didn't give a damn and just hurriedly walk. It's too hard to live in a judgmental society!
"HARMIE!! GET THE FUCK OUT OF YOUR CLASSROOM!" My eyebrows creased and look outside.
"HARMIEEE!!"
"Babe? Are you sure of what you are doing? Baka patayin ka rin niya?"
"I am fucking sure!!"
I stand and make my way outside. And there I saw many students in the hallway.
"Ano'ng ginawa mo sa kapatid ko?!" nanlilisik ang matang bungad niya sa'kin.
"I didn't do such thing."
"Anong wala! You killed my sister! Wala siyang ginagawa sa 'yo tapos papatayin mo siya!"
He slapped me hard! Making my mouth bleed!
I also slap him and kick his stomach making him writhe in pain. Students around us gasp in no time.
"Tandaan mo 'to! Kayong lahat! I am not a killer! I am not dangerous!"
Tumakbo ako nang mabilis at nagsihawi ang mga studyante sa hallway. Hindi ko alam kung nandidiri o natatakot sila sa akin.
Pabagsak akong umupo sa ilalim ng puno rito sa secret garden ng school at umiyak nang umiyak. Parang ako lang yata ang pumupunta rito.
Tinapon ko ang mga batong nasa tabi ko. Ang sakit na ng pinaggagawa nila sa akin! Ni nanay ko 'di ako sinampal pero 'yong lalakeng 'yon, ang lakas ng loob niya!
YOU ARE READING
SPA Dedications
Short StoryA pure dedication for each and everyone of my classmates from SPA (SPECIAL PROGRAM IN THE ARTS) section, batch 2020-2021. Most of these are made way back 2020 and posted it online. Now that I got the chance to share here, why won't I grab that chan...