De 5 werelden van wanhoop

Hoofdstuk 4

Ik kan maar niet slapen. Ik blijf denken aan Maeron. En aan onze kus. Ik keek op de klok en het was een uur of twee s'avonds. Ik wist waar Maerons vertrek was en ik weet wel zeker dat hij me wilde zien.

Langzaam liep ik naar de hal en sloop de trappen op. 'Kamer 67. Kamer 67. Kamer 67' bleef ik zeggen in mijn hoofd.

Ik kwam bij een grote deur waar inderdaad nummer 67 op stond. Zachtjes klopte ik aan. Ik hoorde niemand. 'Maeron!' Riep ik zachtjes.

Heel even dacht ik om weg te lopen maar de deur ging langzaam open. En daar stond hij dan. Hij had een lange pyjama broek aan met een ontbloot bovenlijf. 'Ik kan niet slapen' zei ik jammerend. Hij trok me soepel zijn kamer in en gaf me een lange kus. Het warme gevoel verspreide zich weer. 'Wat ben ik blij om jouw te zien Abby' zei hij dromerig. Hij liet zich op zijn bed vallen en trok me mee. Het verbaasde me dat zijn kamer drie keer zo groot was als die van mij. Ook zijn uitzicht was veel beter en hij had een ruime badkamer.

Hij sloeg een warme hand om me heen en hij trok me naar zich toe. 'Mijn kleine prinsesje' fluisterde hij in mijn haar.

De volgende ochtend werd ik wakker. Maeron lag nog te slapen en ik wrikte me uit zijn omhelzing. Wat was hij knap als hij sliep. Ik klom uit het bed en liep naar de badkamer. Ik zette alvast de douche aan. Maeron lag nog steeds te slapen. Ik stapte weer terug de douche in en ging douchen.

Na het douchen sloeg ik een handdoek om me heen en liep naar mijn kleren. 'Shit het enige wat ik heb is mijn nachtjapon!' Fluisterde ik.

Opeens voelde ik weer twee sterke handen. 'Die handen ken ik in duizenden Maeron' zei ik op een nonchalante toon. Ik draaide me om en keek ik de mooiste bruine ogen ever. Ik leunde in mijn handdoek tegen hem aan. En hij kuste mijn voorhoofd. Op blote voeten liep ik naar zijn koffer en haalde er een simpel grijs t-shirt uit. 'Maeron! Omdraaien!' Commandeerde ik. Hij deed gelukkig wat ik vroeg. Langzaam trok ik het t-shirt over mijn hoofd en liet de handdoek vallen. Gelukkig was het een lang t-shirt. Ook haalde ik er een versleten joggingsbroek uit en trok die aan. 'En wat vind je Maeron?' Maeron draaide zich om en keek me bedachtzaam aan. 'Niet slecht prinsesje' lachte hij.

Hij pakte me aan mijn heupen en tilde me op naar de deur. 'Ik mag je wel Miss Abigail' zei hij. Hij hield me dicht tegen hem aan. En hij keek diep in mijn blauwe ogen. 'Ik vindt je ook wel oké Heer Maeron' zei ik met een speels lachje. Hij gaf me een lange kus. En nu kuste ik terug.