Unrivaled [On Going]

Chapter 5

"Good noon, everybody! Starting today sabay na si Oreo sa atin mag lunch!" bati ni Ash sa dalawang kaibigan na magkatabing nakaupo. Dinala siya ni Ash sa cafeteria, dala – dala ang lunch box niya.

Mukhang hinintay talaga sila ng mga kaibigan dahil hindi pa ito kumakain ngunit sa hitsura nina Kristoff at Arkhee pagkarinig ng sinabi nito ay bakas ang pagtataka. "Sit down, Oreo. Hayaan mo na silang dalawa. Eat your lunch."

"Okay..." si Arkhee ang unang nakabawing magsalita. Nagsimula na itong kumain at tiningnan si Ash ng mga matang halatang gusto pang magtanong na hindi na nito nagawa. Naupo si Oreo sa tabi ni Ash at binuksan na rin ang dala niyang baon. Ito ang kauna – unahang pagkakataon na magkakasama silang apat na nag lunch sa school.

Napatingin siya sa direksyon ni Kristoff. Tahimik lang, naka – focus ang tingin sa pagkain.

"Oreo, malapit na ang semestral break, may gagawin ka ba?" tanong ni Ash, matapos lunukin ang kinakain. "Gusto mo ba sumama sa 'kin magbakasyon?"

Napaubo si Arkhee, na para bang nabulunan ito. Nataranta tuloy siya at napatayo. Nilapitan niya si Arkhee at hinagod ang likod nito.

"Dahan – dahan naman sa pagkain. Wala ka namang kalaban," aniya na puno ng pag – aalala.

"Ui, concern si Oreo..." nakangising biro ni Ash. "Napaka sweet mo talaga. Kaya maraming may crush sa 'yo, eh."

"Ewan ko sa 'yo Ashton. Kung aasarin mo 'ko, hindi na kita sasabayan bukas, sige ka," taas – kilay niyang sabi sabay balik ng upo sa tabi nito. "Kumain ka nalang ng tahimik."

"Ash, mamaya ka sa 'kin," nanghahamon na sambit ni Arkhee. Hindi maintindihan ni Oreo ang nangyayari sa mga ito ngunit nangungusap ang mga mata ng mga kaklase na parang may mga secret codes ito na siya lamang ang hindi kasali.

"Kris, narinig mo 'yun? Arkhee is threatening me! Wala naman akong ginagawang masama, 'di ba?" Hinawakan pa ni Ash ang sariling dibdib nito na para bang totoo itong natatakot. Bilib tuloy si Oreo sa acting skills nitong si Ash, award – winning.

"Why are you even doing this?" tanong ni Kristoff na halatang walang pakialam sa nangyayari sa dalawang kaibigan.

"Ash, you're amazing pala talaga, 'noh?" wala sa loob na sambit niya. "Dapat siguro mag – artista ka na."

"Wow...marunong ka palang magbigay ng compliment, Eo? Alam ko naman talagang magaling ako, pero ang marinig 'to mula sa 'yo...it makes me fall in love with you!"

Hindi niya napigilang matawa sa sinabi ni Ash. Malakas talaga ang loob nito dahil wala itong hiya kahit sa harap ng maraming tao. Ngunit ang hindi niya inaasahan ay ang pagtayo ni Kristoff sa kinauupuan nito. His eyes were dark with annoyance as he looked at Oreo and it took him seconds only to appear beside her and grabbed her arm.

Hinila siya nito palabas ng cafeteria, papunta sa school garden na kung saan wala gaanong estudyanteng pupunta kapag ganitong lunchtime. Malapit lang ito sa pinanggalingan nila kaya siguro dito siya dinala. Ngunit ang tanong ng isip niya ay bakit siya dinala nito rito na hindi pa naman sila tapos kumain.

Binitiwan siya ni Kristoff. Halata ang iritasyon sa mukha nito na ipinagtataka niya. Nakunot niya ang noo at nag – isip kung mayroon ba siyang ginawa para hilahin siya nito palabas ng cafeteria, subalit wala talaga siyang naiisip.

"I told you not to make Ash fall in – love with you!" sigaw nito sa kaniya. Ito ang unang pagkakataon na marinig niyang nagalit ito at napasigaw. Tuloy napaatras siya sa kinatatayuan niya. Hindi siya agad nakasagot dahil mabagal tumakbo ang utak niya.

Hindi siya sanay sa mga ganitong sitwasyon, hindi niya alam ano ba dapat ang isasagot kapag nasusuong sa mga ganitong conflicts. Kung sana kasing dali lang ito ng pag rewrite ng equation in the form of ax + by = c, ay siguradong alam na niya paano ito sasagutin.