•TAMAMLANDI•
05**: Perestiş'm (00:26)
05**: Çağan Şengül'ün bir şarkı klibinin sağ altında bu kelimeyi gördüm,
05**: Perestiş; taparcasına sevme
05**: O zamana kadar sana olan sevgimin kelime olarak bir açıklığı yoktu.
05**: Ama bu kelime sana olan...
Multimedya; Çağan Şengül-22 Normalde Çağan Şengül- mücevher okuyacaktım fakat bulamadım...
Selam. Sanırım son kez diyeceğim bu hikayede... Bu hikayeyi bir kelime görerek yazdım. 'Perestiş' ve benim açımdan güzel bir hikaye oldu. Severek ve isteyerek yazdım. Umarım daha da büyürüz. Yeni bir hikayeye başlayacağım ve bunun için heyecanlıyım. Aynı zamanda hüzünlüyüm. Çok çabuk bitti gibi hissediyorum ama tam zamanında bitti gibide... Neyse son kez Oy ve Yorum yapmayı UNUTMAYALIM lütfen! Sizi çokça 🤍 Yeni hikaye de görüşürüz:"
♪
Tuna'm: Kardelen nasılsın?
Kardelen: Tuna, iyiyim
Kardelen: Ne oldu?
Tuna'm: Yok bir şey
Kardelen: Ben mi bir şey yaptım??
Kardelen: Söyle yoksa gebertirim Tuna!
Tuna'm: :)
Tuna'm: Aslında atacağım konuma gelsen olur mu?
Kardelen: Olur gelirim
Tuna'm: Tamam seni orada bekliyor olacağım güzelim:"
Kardelen: Tamam sevgilim'
Görüldü...
♪
Tuna konumu attığı gibi evden çıktım. Tuna da bir değişiklik vardı ve söylemiyordu umarım yanına gittiğimde söylerdi...
Konuma geldiğim yere baktığımda bir Lunapark olduğunu gördüm. Tekrar telefona baktığımda doğru yere mi geldim acaba diye baktım. Fakat doğruydu.
Lunapark'ın içine girdiğimde etrafta kimse yoktu. Tuna'yı da göremiyordum.
Telefonumu çıkarıp Tuna'yı aradım ama açmadı...
"Tuna! Burada mısın?" Saçma ama bağırdım.
Arkamdan biri gelip sarıldı ve boynuma öptü. O ara Tuna'nın olduğunu anladım.
"Sevgilim beni mı merak etmiş?"
"Evet Tuna etrafta kimse yok yanlış geldiğimi düşündüm." Diye söylendim.
"Hayır doğru yer. İkimiz için kapattırdım. Bugün benim için önemli bir gün ve o önemli günü sana anlatacağım." İyice meraklandırmıştı beni Tuna.
Arkamı dönüp ona baktım. Gözlerinin içi parıldıyordu. Tıpkı benim gibi...
"Ee anlat o zaman Tuna'm. Neyi bekliyoruz? Hem sadece bir şey anlatacağım diye koca lunapark'ı mı kapattırdın?"
"Evet çünkü özel bir konu... İkimizle ilgili. Bekleyecek bir şey yok doğru hadi dönme dolaba binelim anlatayım." Kafamı salladım ve elini tutup dönme dolabın oraya koşturdum.
Bindiğimiz gibi çalışmaya başladı dönme dolap. Etraf çok güzeldi.
"Kardelen'm, güzelim, perestiş'm... Ben seni iki yıl önce burada bu lunapark'ta gördüm. Abin ve bir küçük kızla oradan oraya koşturup duruyordunuz. Bende o zaman kardeşim ile gelmiştim. Seni gördüm ve tutuldum. Şaka ama lunaparkta sizi takip ettim. Kıskandım sanırım bilmiyorum. Abin yerine keşke ben olsaydım dedim. Sonra kendi kendime sordum 'ne oluyor?' anlamadım. Zaten seni tekrar görmemin imkanı yoktu. O günden 1 hafta sonra arkadaşım'ın üniversitesi'ne gittim. Onu oradan alıp kafe'ye gidecektik. Orada da seni gördüm. Sanırım yeni başlamıştın okula. Çok güzeldin. Herkes sana bakıyordu. Kıskandım yine. Sonraki günlerde her gün geldim oraya ve seni gördüm. Arkadaşım şüpheleniyordu bir gün fark etti sana baktığımı. Aşık olmuşsun hayırlı olsun dedi. İlk inkâr ettim ama sonra evet sana aşık olmuştum. Sonra işte bir şekilde telefon numaranı buldum. İnstgramını buldum. Neleri seversin? Nelerden hoşlanırsın? Neler yapmayı seversin? Herşeyi yavaş yavaş öğrendim. İlk numaranı bulduğumda yazamadım, korktum. Sonra arkadaşım yaz en fazla red edilirsin dedi. Ki evet öyleydi. Cesaretimi topladım yazdım. Ve şimdi seninle sevgiliyiz. İmkansız diyordum imkansız. Olmaz benimle sevgili. Ama oldun beni seviyorsun. Bu muhteşem bir şey benim için. İyi ki o gün buradaydım. İyi ki seni görmüşüm. İyi ki seni sevmişim. Seni seviyorum Sevgilim..." dedi ve anlımdan öptü.
Tuna'yı hayretler içinde dinledim. O günü hatırlamıyordum. Ama Tuna... Çok mükemmel bir insandı.
Dönme dolap kimbilir kaçıncı turunda idi. Konuşamıyordum. Kafamı kaldırdığımda Tuna elleri ile göz yaşlarımı sildi. Bende ona sımsıkı sarıldım. Elimden başka birşey gelmiyor.
"Seni seviyorum. Seni tanıdığım için o kadar mutluyum ki. Keşke o gün seni bende görebilseydim. Ama olsun elinde sonunda birbirimizi bulduk."
"Bulduk güzelim bulduk. Sana tapıyorum. Seni seviyorum."
Dönme dolap durunca indik bu sefer. Elimden tutup beni lunapark'ın ortasına getirdi ve müzik başladı.
"Benimle dans eder misiniz Sevgilim?" Kafamı salladım sadece, konuşup anın büyüsünü bozmak istemedim.
Dans ederken şarkıyı mırıldandık ikimizde. Çağan Şengül'ü onun sayesinde tanımıştım ve şimdi onun şarkısı ile dans ediyorduk.
Alımlarımızı birbirimize yasladık ve gözlerimize baktık. Sonra dudaklarımızı birleştirdik ve aşkla öptük birbirimizi.
Her zaman mutlu sonla biten bir aşk hikayesi olmazdı. Belki de hiç aşk olmazdı. Ama bizim hikayemiz öyle değildi. Ne mutsuz ne de aşksız. Biz birbirimize aşkla tapıyorduk. Ve her zaman aşkla sevecektik...
♪
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
