Oude Hoop [WINNAAR WE WRITE 2022]

14. Geluk

Katy zocht hem op in zijn kamer. Ze klopte op de deur en hoorde hoe hij zich naar de deur bewoog. Ze stond in haar nachtjapon voor zijn deur en wachtte. Ze hoorde gestommel en hij deed open.

'Verdomme, je had het niet zo overduidelijk hoeven maken.' Zei hij en liet haar binnen. Ze werd verwelkomd door zijn hond en ze gaf het dier een aai over zijn hoofd. Haar aandacht voor de hond duurde niet lang. Ze voelde zijn hand op haar onderrug en glimlachte.

'Sam.' Zei ze en draaide zich om, ze keek recht in zijn donkere ogen en zweerde dat ze daar liefde kon vinden. Hij glimlachte, de kuiltjes in zijn wangen waren zichtbaar in het zwakke licht van de maan.

'Ik weet dat dit niet ideaal is. Nick hoort ons waarschijnlijk en de hond... maar het is beter dan de veranda.' Zei hij, ze knikte en had geen weerwoord. Ze vroeg zich af hoelang het geleden was dat zijn bed gewassen was, Sam was een man en zoals ze hem kende gaf hij niet al teveel om zijn persoonlijke hygiëne.

Zijn kamer was enkel praktisch, er stond een twijfelaar, een bureau en een simpele bank die vol lag met waarschijnlijk alle kleding die hij had. De muren hadden een vale beige kleur en het behang liet op sommige plekken los. Op de muren hingen wat oude posters van trekkers en een kalender, man, die zal ze gelijk weghalen. De tieten van de vrouw hingen zowat uit haar te strakke hemdje en haar billen vielen uit haar te korte broek terwijl ze een ongemakkelijke pose aan had genomen op een stro-pak. Gatver. De rechte muren van de kamer werden onderbroken door een hoek, waarachter de badkamer zat wist ze. Een kleine, primitieve douchecabine, een wasbak en toilet. Haar ogen gleden weer naar het bed en dacht na hoe ze daar allebei comfortabel op konden slapen. Ze legde haar hand op zijn borst.

'Ik denk dat ik dan maar eens moet gaan. Ik wil niet dat iedereen het weet.' Zei ze. Zijn mond viel open en hij keek haar aan. Hij was gekwetst. Diep geraakt, hield ze hem zo voor de gek? Na al die jaren. Er waren geen woorden die hij kon uitbrengen en hij staarde naar haar. Ze lachte. Sloeg haar hand op zijn borst en haar andere hand sloot ze achter zijn nek. Ze ging op haar tenen staan. Hun neuzen raakten elkaar.

'Het zal me geen reet uitmaken, Samuel.' Fluisterde ze. Ze duwde hem achteruit het bed op, besprong hem zonder waarschuwing en Sam had geen andere keus dan ermee in gaan. Wat hij alles behalve erg vond.
Haar ranke lichaam bewoog boven de zijne. Zijn handen voelden haar. Haar lichaam en elke welving van haar figuur. Haar zachte huid leek te smelten in zijn grove handen en hij liet ze voorzichtig over haar heen glijden alsof ze gemaakt was van porselein. Ze trok zijn shirt uit, blies haar adem over zijn borst en hij hoorde haar glimlachen. Hij haalde tevreden adem en had nooit gedacht dat hij Katy zo zal zien. Het was perfect, ze was perfect.

Ze vonden de liefde tussen de muren van de gehorige container. Niemand kon afpakken wat zij hadden en het was waardevol om een jarenlange vriendschap in te ruilen voor liefde. Dat was wat haar eerst had beangstigd. Wat als het niet zal kloppen. Toen ze Olivier had ontmoet had ze het geweten.

Sam had iets wat geen andere jongen met zich meedroeg, iets kostbaars. Iets wat ze koesterde in haar hart, waar ze aan dacht als ze hem zag. Of het zijn woorden waren of de manier waarop hij aanwezig was wist hij niet. Het was iets wat ze bij niemand anders had gevonden en ze had het geweten vanaf het eerste moment dat ze hem zag. En nu had ze eindelijk toegegeven. Het voelde alsof ze een wals danste in een brandende kamer. Ze danste tussen de vlammen van haar hart en de zijne. En het voelde goed. Machtig. Ze waren altijd al één geweest, in hun doen en laten en nu waren hun lichamen eindelijk samen gekomen. Het was bij de gouden boom geweest, toen hij haar naar hem toe had getrokken en ze zijn hete adem in haar nek had gevoeld, dat ze het zeker wist. Hij was het waar haar hart sneller van ging kloppen. Het had haar jaren gekost om dat te zien.

Ze werd wakker met haar hoofd op zijn bovenarm. Hij snurkte zachtjes en ze bewoog. Was even bang dat ze van het bed af zal vallen wat duidelijk te klein was voor hen beiden.

'Katy, wat doe je?' vroeg hij met een slaperige maar sexy ochtendstem. Hij sloeg zijn arm om haar heen en trok haar dichter naar hem toe. Zijn huid was warm, straalde.

'Dit bed is te klein voor ons. Voor jou met je grote lichaam.' Mompelde ze en hij lachte. Hij glimlachte tevreden en drukte een kus op haar kruin.

'Ik denk dat ik van je hou.' Zei hij en ze bleven nog even liggen terwijl de zon langzaam omhoog kroop en haar stralen door de gordijnen liet glippen. De stralen die over haar lichaam vielen, ze veranderde in een gouden prinses waar hij de rest van de dag aan zal denken. Met een huid als honing, zacht als zijde, lippen zo zoet dat hij het niet eens kon beschrijven. Hij had geluk met een vrouw als Katy, wist hij.