Oude Hoop [WINNAAR WE WRITE 2022]

35. De terugkeer

Hij parkeerde zijn truck naast de boerderij, de oude eik was kaal geworden. De boerderij was versierd met kerstverlichting en het zag er gezellig uit. Het was koud en toch scheen de zon, onderaan de heuvel zag hij de containers en verlangde voor het eerst naar zijn eigen vertrouwde kamer. De velden kleurden goud in de avondzon en Sam liet een tevreden zucht horen. Zijn adem kleurde wit en verdween met de luchtstroming. Hij liep om zijn auto heen en nam voor om eerst naar Old Jack en Tilly te gaan. Te vertellen hoe het ermee stond en te horen wat hij allemaal gemist had.

'Há Sam!' riep de bekende stem van Nick. Sam grinnikte en draaide zich om. Nick zat op zijn paard en sprong er net af toen ook Old Jack naar buiten kwam.

'Sam, Nick, kom allebei maar naar binnen.' Zei Old Jack. Sam knikte en Nick bond de teugels van zijn paard losjes om het zadel heen, hij vond wel een plek om te grazen.

'Hoe is het jonge?' vroeg Nick.

'Ja, goed.' Zei Sam en hij knikte, het ging echt goed. Ze liepen naar binnen en Sam werd warm verwelkomend door Tilly. Ze sloeg haar armen om de schouders van de jongen, omdat ze simpelweg niet groter was en drukte hem tegen haar kleine lichaam aan.

'Wat ben ik blij dat je terug bent.' Zei ze. Sam grinnikte en knikte naar Old Jack die glimlachte om zijn vrouw. Zodra Tilly hem losliet gaf Old Jack hem een klopje op zijn schouder.

'Ik ben ook blij, jongen.' Zei hij.

'Koffie staat al op de tafel hoor!' zei Tilly die voor hen uitliep.

Ze gingen aan de keukentafel zitten en Sam vertelde hoe het was met Katy. Hoe hij haar echo had gezien en hoe hij het kind had voelen schoppen onder zijn handen.

'Maar hoe is het met jou dan?' vroeg Nick. Sam haalde zijn schouders op.

'Het gaat goed denk ik, mijn nek is nog wat stijfjes en soms doet mijn knie wat pijn maar het gaat echt goed.' Zei hij en glimlachte.

'Straks kan je alles weer toch?' vroeg Tilly. Sam knikte en dronk wat van zijn koffie.

'Ja, als het goed is wel maar ik ga voorzichtig beginnen.' Zei hij. Gecontroleerd trainen was totaal iets anders dan fulltime werken.

'Ja doe dat! Ik heb geen zin meer in nog meer gekke dingen.' Grapte Nick. Old Jack lachte en knikte.

'Precies, ik denk dat je dit jaar wel genoeg littekens hebt gespaard.' Sam lachte hartelijk en schudde zijn hoofd. Wat had hij iedereen gemist. De deur ging open en Jack kwam binnen hij knikte naar Sam en liep naar de gootsteen om zijn handen te wassen.

'Wanneer kan je weer aan het werk?' vroeg Jack terwijl hij uit het raam keek.

'Ik hoop met twee weekjes.' Zei Sam. Jack mompelde iets en verliet de kamer weer. Sam had hem niet bepaald gemist. Het was zijn baas en de vader van Katy, en hij had zeker respect voor de man. Toch lagen ze elkaar niet en dat leken ze allebei te weten.

'We kunnen morgen wel naar de veiling om een oude knol te zoeken voor jou.' Zie Old Jack.

'Waarom oud?' vroeg Sam en trok zijn wenkbrauwen omhoog. Hij hield van de felheid van de jonge dieren. Hij hield ervan om zijn paarden te kneden met de jaren. Te boetseren onder zijn gezag naar een aangenaam dier. Hij hield van karakter.

'Omdat ik het eerste half jaar geen gekke dingen wil.'

'Maar...'

'Nee, je rijdt eerst maar op een oude knol en als je weer in vorm bent koop ik wel een pittige mustang maar nu nog niet.'

'Oké,' gaf Sam toe en hij wist dat het helemaal geen zin had om tegen Old Jack in te gaan, 'maar ik wil wel een pinto.'

Old Jack begon te lachen en schudde zijn hoofd, hij legde zijn hand op zijn schouder en knikte.

'We kijken wel wat er is.' Zei hij, veel te blij dat Sam terug was.

Nick hielp Sam met het verslepen van al zijn tassen. Eenmaal bij zijn kamer werd Sam hartelijk begroet door een drieste hond die hem besprong. Sam liet zijn tassen vallen en knielde neer op de veranda. Hij sloeg zijn handen om de hond heen en lachte toen hij de vieze natte tong over zijn gezicht voelde. Hij perste zijn lippen op elkaar om geen kwijl in zijn mond te krijgen en hij schudde zijn hoofd. Met zijn handen woelde hij door de witte vacht van de hond en hij haalde tevreden adem.

'Je hebt hem wel genoeg gevoerd.' Zei Sam. Nick lachte en haalde zijn schouders op.

'Ik wilde hem goed vet hebben voor kerst.' Zei Nick en nu was het Sam zijn beurt om te lachen. De twee jongens gingen naast elkaar zitten op de veranda en praatten elkaar bij over alles wat er gebeurd was de laatste maanden. Er was veel veranderd en toch hetzelfde gebleven. Of wat was er hetzelfde gebleven?