Oude Hoop [WINNAAR WE WRITE 2022]

36. Merrie

De volgende dag vertrokken Old Jack en Sam al vroeg naar de veiling. De terreinwagen van Old Jack was comfortabel en de radio klonk zachtjes.

'Denk je dat Katy gelukkig word met Olivier? Vroeg Sam aan Old Jack. Old Jack haalde zijn schouders op en keek Sam kort aan.

'Ik weet het niet jongen, Jack is nogal gesteld op hem. Katy zegt dat ze blij is maar ze lijkt niet gelukkig.' Zei hij. Sam knikte.

'Ze is verandert.' Zei hij en Old Jack knikte weer.

'Die zomer die jij met haar door hebt gebracht, dat was honderd procent Katy. Maar nu weet ik niet meer wie ze is. Ze is gereserveerd, ze houdt iets achter en ik heb geen idee wat.' Sam sloeg op zijn bovenbeen en keek Old Jack met grote ogen aan.

'Ja! Ze heeft een paar keer verteld dat ze iets niet kon zeggen. En ik weet het nog niet.' Zei Sam en hij schudde zijn hoofd, 'hoe kan iemand zo veranderen.'

Op de veiling waren veel paarden, Sam had keuze zat en Old Jack genoot van de paarden om hem heen. De geur, de sfeer, heerlijk. Ze keken bij wat ruinen, rustig en oud. Een oude hengst stond er nog, een mustang. Toch was het zoeken naar een speld in een hooiberg en was het voor Sam een lastige opgave. Ook omdat hij het nog niet helemaal eens was met Old Jack, hij wilde zo graag een jong dier.

'Ha, Ria, vertel eens even wat voor oudere dieren je hebt.' Zei Old Jack tegen een vrouw die tegen een hek aan leunde.

'Old Jack,' zei ze en duwde haar hoed omlaag als begroeting, 'oude dieren?' vroeg ze verbaasd en knikte ook even naar Sam die achter hem stond. Old Jack begon te lachen en knikte.

'Ja, deze jongen heeft een oud beestje nodig.' Zei hij en knikte naar Sam. De vrouw knikte en keek hem aan.

'Sam toch?' vroeg ze, Sam trok zijn wenkbrauwen op en knikte, 'wat mooi dat het goed gekomen is. Iedereen maakte zich zorgen om je!' Sam glimlachte wat zenuwachtig, wie was iedereen en waarom wist deze vrouw wat er met hem gebeurd was. Ergens kwam ze hem bekend voor. Hij knikte maar om antwoord te geven. De vrouw merkte het en richtte zich weer op Old Jack.

'Ik heb hier een prachtige merrie, rustig van aard en nergens bang voor.' Zei ze en liep naar een hek toe waar een wit bruine pinto stond. Old Jack trok zijn wenkbrauw op en keek naar Sam, hij glimlachte en knikte naar hem.

'Daar heb je je pinto.' Zei Old Jack. Sam grinnikte en kwam naast de vrouw staan. Haar handen gleden over de neus van het paard.

'Hoe oud is die?' vroeg hij terwijl hij aanstalten maakte om over het hek te klimmen.

'Ze is bijna twaalf jaar maar kan nog makkelijk een paar jaar mee hoor.' Ze klonk erg enthousiast over het paard en vertelde over de snelheid waarmee ze kon rennen, hoe ze niks gaf om het publiek bij rodeos waar het paard aan mee had gedaan. Sam trok zich omhoog aan het hek en sloeg zijn benen over de bovenste buis. Hij sprong de laatste meter naar beneden en zijn afgetrapte laarzen belandden met een "plof" in het rode zand. Sam begroette het paard door zijn hand over haar warme hals te laten glijden. Hij glimlachte en liet zijn hand naar haar voorbenen glijden, haar vacht glansde en Sam kon aan alles zien dat ze zich goed voelde. Haar benen waren sterk, haar spieren waren door haar vacht te zien en voelden goed. De hoeven waren sterk en aan de egale hoef kon hij zien dat ze amper medicijnen had gebruikt in de afgelopen jaren. Ze was groot, Sam kon amper over haar heen kijken en daarbij was ze breed. Ideaal voor de lange ritten, dacht Sam. Haar achterpoten waren al net zo sterk als de rest van haar lichaam en Sam liep om het paard heen. Buiten het zicht van Old Jack en Ria liet hij even zijn hoofd rustten tegen haar schouder.

'Je bent een pracht dier.' Fluisterde Sam zacht en knikte. Nog altijd had hij liever een dier wat hij zelf kon opvoeden en af kon richtten.

'Sam, dit word hem of niet?' vroeg Old Jack. Sam kwam achter het paard vandaan en knikte.

'Kan je haar een paar rondjes laten lopen, ik wil zien hoe ze loopt.' Zei Sam. Old Jack knikte, hij had Sam geleerd dat je altijd moest vragen of je mocht zien hoe ze liep. Een paard kon er zo krachtig uitzien maar soms verborgen zich duizend gebreken onder de simpele looppas. Ria was te vertrouwen wist Old Jack en het was niet nodig bij haar. Toch deed ze het en liet het paard in de kraal een paar rondjes draven aan de longeerlijn. Ze liep perfect met grote passen en regelmaat.

'Hoe is het met Rick?' vroeg Old Jack toen Ria het paard aanspoorde, het paard veranderde van een nette draf naar een soepele galop. Sam keek naar de vrouw en wist waar ze hem van kende, het was de moeder van Rick.

'Ja, hij heeft het erg naar zijn zin, zijn vriendin is nog altijd bij hem dus dat gaat ook goed. Een leuke meid.' Zei Ria. Sam volgde elke beweging van het paard en probeerde zich voor te stellen hoe hij met het paard door de bossen trok. Zijn hart was sneller gaan slaan bij die gedachte en dat stelde hem gerust. Dit paard zal een goede keuze zijn.

'Hij zat in Saskatchewan toch?' vroeg Sam. Ria knikte en glimlachte.

'Ja, op een erg mooi bedrijf.' vertelde ze, ze liet het paard nog een paar rondjes lopen en Old Jack had Sam op zijn schouders geslagen.

'Dit word hem of niet?' vroeg hij nog een keer. Sam knikte en liet zijn ogen nog eens naar het paard glijden. Een prachtig beest.

Old Jack schreef en cheque uit aan Ria en ze zal het paard naar hun toebrengen in de week die volgde. Old Jack en Sam hadden het op de terugweg over Rick, die altijd enthousiast aan zijn taken begon, waarna hij ze afraffelde en ergens anders aan begon. Ze konden allebei goed opschieten met de jongen en toch werkte het nooit helemaal goed. Rick was een bijzondere jongeman en hij had zeker een gebruiksaanwijzing, toch was hij altijd eerlijk en hij hielp wanneer iemand hem nodig had.