asexual

2.5

Resmen ilk defa okula kendi isteğimle geldiğim an bu andı sanırım.
Mutlulukla etrafa bakınıp spor salonuna doğru ilerledim.
Etrafta kimse yoktu bende içeriye girip Omii'ye mesaj atmaya karar verdim.
Gerçekten yorgun hissediyordum; tabii o kadar şeyi atlatmak kolay değildi.
Telefonumu cebimden çıkarıp kilidini açtığımda yakamdaki el beni merdivenlerin aşağısına çekmiş, dengemi tamamen bozmuştu.
Sırtımı duvara yaslayıp düşmemek için büyük bir çaba sarf etmemin ardından; fiziksel ve mantıksal anlamda dengemi bozan sevgili Omii bana yardım etme girişiminde bulunmuştu.

"Madem arkamdaydın söyleseydin ya!"

Ettiğim sitemi umursamadan güldüğünde maskesini çenesine indirmişti.
Zaten kimse yoktu neden takmıştı ki?

"Atsumu sanırım boşa geldin, koç az önce toplantıyı iptal etti."

Doğrulamak için mesajlara girip bakmıştım. Cidden iptal etmişti.
Koçun bazen bizimle dalga geçtiğini düşünüyorum.

"Adama bak ya, geçen senede böyle yapıyordu."

Bana anlamamış gibi baktığında konuyu anlatmaya başlamıştım.

"...Sonra bana dedi ki 'binim sirinim diğil', herifin psikolajik sorunları var ama kimse benimle aynı fikirde değil. Omii koç olduğunu düşün ve bir oyuncunun da aç olduğunu düşün. Ya açlıktam bayılsaydım, bunun bedelini öd-"

Sanırım yine fazla konuşmuş olacağım ki dudaklarımın üzerini eliyle kapatmıştı.

"Normalde de bu kadar fazla mı konuşuyorsun, yoksa bana özel falan mı?"

Elini indirdiğinde aslında baya yakın olduğumuzu yeni fark etmiştim.
Ve üzerini değiştirdiğinide.
Daha iki saniye önce falan duyduğum soruyu unutmam yüzünden öylece bakışıyorduk. Daha çok ben süzüyordum.
Yakınlığımızdan faydalanıp elimi yavaşça saçlarına götürdüğümde bunu yapmak zorundaymışım gibi hissediyordum.

"Atsumu,"

Sesi her zamankinden daha yumuşak ve nazik çıkmıştı.
Onu onaylarcasına bir ses çıkardığımda parmaklarımı saçlarında gezdirmeye devam ettim.
Aramızdaki yumuşaklığı zaten hâla yaslı olduğum duvara kendini benim üzerime yaslayarak benim duvara daha çok yaslanmama sebep olarak bozmuştu.
Anlık olarak saçlarını çektiğimi de yeni fark etmiş telafi etmek için üzerini bir kaç kez okşamıştım.
Bunu yapmaya devam edebilirdim ama herşey Omii'nin dudaklarını boynuma bastırmasıyla bitmişti.
Bitmiştim.
Sadece bu hareketi bile mantığımın yerle bir olmasına neden oluyordu.

Durmasını isteyecekken elini tişörtümden içeriye daldırmıştı.
Tüy gibi parmakları belimde gezdirdiğinde istemsizce titremiş ona daha çok tutunma gereği duymuştum.
O gittikçe aşağıya indiğinde hızlanan kalbimi est geçmiştim.

"Okulda boş oda var mıdır dersin?"

Sırıtıp aramıza yüzünü görebileceğim kadar mesafe bıraktığında; kafamı geriye yaslayıp, boynuna doladığım kollarımı gevşettim.
Kesinlikle bir daha yaparsak eve dönemeyecek kadar yorgun olurdum.
Ama bana öyle bakıyordu ki önünde eğilip ömür boyu kölelik yapabilirdim.
Yani salak değildim, bu yüzden sırıtmasına karşılık sırıtıp kendimi duvardan kurtardım. Eliyle bileği arasındaki bir noktayı tutup adımlarımı okula yönelttim.