Desperates heart (U-Prince Series 1: Brixx)(COMPLETED)

Chapter 17

"Brixx wake up!" I tapped his cheek to wake him up.

Anong nangyari sa lalaking to? bakit puro siya pasa.

Naiiyak ako sa nakita ng kalagayan ni brixx nang marinig ko siya kanina nasumisigaw nanaman sinilip ko siya parang nabagsak ang puso ko ng makita ang kalagayan ng binata.

Lalo na ng mapaluhod ito kaya dali dali siyanh bumaba para tulungan ito. Hindi niya alam bakit nag aalala siya sa binata ng sobra kahit nasaktan siya nito.

"Brixx wake up.. please.." Hiniga ko na siya sa hita ko.

Pinipilit ko siyang gisingin ng may limang lalaking naka sute na lumapit sa kinauupuan ko sa lapag.

"I'm sorry miss nina.. This won't happen again. We're going to take Sir brixx and send him home." Yumuko ang lalaking naka sute.

Umiling ako. "No.. I don't know you! bakit ko ibibigay sa inyo si brixx?!" humigpit ang pagkakakapit ko sa leeg ni brixx kahit wala itong malay.

The man sighed. "We're a bodyguard. Mr. Trevor ordered us to guard him. Kasi nag pupumilit siyang pumunta dito--"

"Then why the hell he have bruises!"

Seryoso ang ekspresyon nito. "I'm sorry miss we have an order.. if he insist and fight back we have to force him. Physically."

"What?" It's almost a whisper.

"Well, May we take him now?" akmang kukunin na nila si brixx ng pigilan niya ang mga ito.

I need to negotiate.

"No!" Sigaw ko at nilahad ang kamay sa limang lalaki. "Let me talk to Tito Brandon."

"I'm sorry ma'am we're not allowed to--"

"That's not a request! It's a command damn it!

Nagkatinginan ang Lima pero napabuntong hininga nalang at ibinigay sakin ng kausap Kong lalaki ang cellphone.

"Hello Tito?"

"Nina? Hija is my son bothering you again?" This is my fault. kung hindi lang humingi ng tulong si mommy kay tito hindi mangyayari to kay brixx.

I took a deep breath. "Tito, Withdraw your orders."

"What? Why?" I can hear confusion in his voice. "Hija bukas papayagan ko din ang anak ko na puntahan ka at magpaliwanag sayo.. But not now. Kanina mo lang nakita yun then magpapakita siya sayo agad that's a bad move at ayaw niyang makinig--"

I cut him off. "Tito, it's okay.. I can talk to him now. When he's already conscious."

"What happen to him?" Now his worried.

"Why don't you talk to your men.. you ordered them right?" okay I can hear sarcasm in that.

I heard tito Brandon's sighed. "I can't.. Let them take him. They have an order." Then the call ended.

What?! Parang hindi niya anak si brixx kung makautos siyang bugbogin ang anak!

I need mommy!

"May we?" Singit ng lalaking naka sute.

"No!" Tumingin ako sa mansyon namin at sumigaw ako ng mommy Nanlaki ang mga mata ng limang lalaking.

At lumabas nga si mommy. "What happen?" Napasinghap ito ng makita si brixx sa legs ko.

"Call tito Brandon. And tell him withdraw his fucking order!" Anong klaseng ama ang magagawa ang ginitong bagay sa is ang anak?

Nanlaki ang mata ni mommy she looks stunned. "Mom, now!" Tumingin ito sakin na parang natauhan at bumalik sa mansyon.

Then minutes later dumating na si tito Brandon sa mansyon namin. "I withdraw my order." He said to his men's. Dali dali naman sumunod ang mga tauhan nito at umalis na.

That give me a relief. Lumabas naman si mommy galing sa loob. Hinarap nito si tito Brandon at sinampal Nanlaki ang mga mata ko.

Mabigat ang paghinga ni mommy. Habang si tito ay tumingin lang kay mommy with a serious expression.

"What the hell are you thinking?! His your son for God's sake Brandon! How could a father like you let those scumbag beat the hell out off your own son." Napahawak si mommy sa noo nito.

"I was just trying to protect nina.. Ayokong papuntahin si brixx dito dahil hindi ni nina yon magugustuhan lalo na nasaktan siya kanikanina lang dahil kay brixx."

"How could you know na hindi ni nina magugustuhan na hindi pumunta dito si brixx--"

"Because that's what I did dammit! Kinausap mo ba ako nung may nagawa akong kasalanan? Hindi diba? because you need space--"

"This is not about us--"

I cut her off. "Mom, please, tama na po yan.. tulungan niyo nalang po akong maipasok sa loob ng bahay si brixx." I can't deal with their past right now.

I can't believe this is happening because of their past. Unbelievable!

Nang mahiga namin si Brixx --dahil na rin sa tulong ng mga driver namin-- sa isang guest room bumaba agad ako para maharap sila mommy at tito.

I sat on our couch in the living room then I crossed my arms nakatayo namin sa harap ko yung dalawa at nagtatalo pa rin.

"I told you already. Bukas papayagan ko siya, Nina needed space--"

"Oh just shut up! You're really a coward."

Nag intig ang panga ni tito and when tito spoke again in cold tone. "You have no idea what I've been thru when I let you marry your husband--"

"Because you're a coward!"

Hindi ko na napigilan at nakisali na ako. kanina pa kasi sila nagtatalo wala nanaman mangyayari. "Mom please! stop this already. its already happen. I'm talking to Brixx that's final. No more yelling. please."

I SIGNED binabantayan ko lang si Brixx kahit natutulog lang naman siya. nung mabugbog ako nandon din siya sa tabi ko. Hindi niya ako iniwan. Iyon din iyong araw na.. Niyaya niya akong maging girlfriend niya.

Tumulo ang luha ko kaya agad ko iyong pinunasan. If only I can erase that memory.

I want to hug him and kiss his cheeks and tell him I love him very much but I can't.. Lagi Kong naaalala iyong nakita ko kaninang umaga.

Nakatulog na ako naramdaman ko nalang na gumalaw si Brixx at hinaplos ang buhok ko.

Kaya inangat ko ang ulo ko para magtama ang tingin namin. I saw sadness in his eyes. "Hey.."

"Hey, how are you feeling?" muntik na akong pumiyok.

Napangiwi ito. "Fucked. My whole body is aching."

Nagbaba akk ng tingin ng hinawakan niya ang kamay ko. Hindi ko kayang makipag titignan sa kaniya ng matagal.

"I'm sorry.." Yun palang ang sinasabi niya naiyak na ako.

Bakit ba ang hinahina ko! I should be brave! I should face this! And tell him to his face "Break na tayo."

"I was drunk--"

"Kahit lasing ka alam mo iyong ginagawa mo." Pinutol ko ang iba niya pang sasabihin because its bullshit!

"I can't remember a thing last night. Trust me Nina, I blacked out Pag gising ko ganon na." Umiling ito at umigting ang panga. "I know hindi mo tatanggap ang explanation ko.. That's why I'm saying sorry.. For hurting you.." Tumulo ang luha ko at agad nilapit ni brixx ang palad sa aking pisngi para punasan ang mga luha ko pero iniwas ko ang ulo ko.

"J-Just get well soon. And leave. please." Then I left him.

That moment I realize.. Tito Brandon's right. I needed space.

I need a vacation.

©Fabulous_Truth