Desperates heart (U-Prince Series 1: Brixx)(COMPLETED)

Chapter 18

This is Vacation!

"Woooo!"

"Haaaaa!"

"Yooo Hoooo!"

"Aaaaargh!"

Sabay Sabay kaming magkakaibigan na tumalon.

Me, Mindy, Kristine, and Angie.

It's been a week at yung isang linggo na iyon walang Brixx na nagparamdam. I miss him so much.

But just like before. My medicine in sadness. Is water. Because when you're in the water you forget all your problems and it worked every freaking time it's unbelievable.

Kumakain na kami ngayon sa tapat ng dagat sa isang malawak na picnic blanket apat na blanket ata ito. Where in our vacation house. Hindi nakasama si Michelle dahil marami daw itong ginagawa. You know hardwork of being a COO.

"So what now?" Tanong ni angie habang kumakain ng pakwan habang naka taas ang isang paa at isa naman ay parang naka Indian seat.

"Pwede ba ayusin mo yang upo mo." puna ni mindy.

"Why? Komportable ako sa ganito bakit ba." Mindy just answer "Tsk."

Napailing nalang ako. "We have 4 guest rooms so each and everyone have rooms." Ngumisi ako. "Pero if you want.. We can stay in one room like we're having a sleep over."

"We already know that. We'll also we're having a sleep over in your vacation house." Mindy said in a voice full of sarcasm.

I signed. "I'm bored."

"How about.. bonfire?" Kristine.

Mag gagabi na and that's good idea than staying in our rooms. But. "Nakalimutan niyo na ba iyong sinabi ni manang?" Nakataas ang kilay na tanong ni mindy.

Nag taas ako ng kamay. "Ako naaalala ko anong sabi ni manang" sabi ko. kaya naman sabay sabay kami lahat sabihin ang ibinilin ni manang. "Bawal ang bonfire mga ineng. Dahil nung nakaraang napunta kayo dito't nag apoy apoy diyan sa labas.. Ay nakalimutan niyong patayin dahil mga lasing kayo! At mas lalong lumakas ang apoy niyon dahil sa alak niyo. Kaya't ako'y napag utusan ni ma'am Nicole na huwag kayong payagan mag apoy apoy. Naiintindihan ba mga ineng?" sabay sabay kaming nagtawana.

"She's so funny." Sabi ko habang tumatawa.

"Anong inaalala niya na magkakasunog?" Sabi naman ni angie habang humahagikgik.

"Ang layo nung bahay nasa shore tayo." Sabi naman ni kristine.

"And I know talagang hinahayaan lang yung bonfire diba?" Mindy.

"Yeah."

"Yeah."

"Yeah."

Sabay sabay kami ulit na nagtawanan.

Nakatulog kaming lahat picnic blanket.

Until unti akong dinadalaw ang antok ko ng maramdaman ko na tinakpan ang bibig ko agad Kong minulat ang mga mata ko.

May nakita akong lalaking may itim na medyas sa ulo. Nang hohold up ba ito ng banko? bakit naka medyas? kasi diba sikat yung medyas medyas na yan sa Bank robbery.

Sinasabunutan ko siya kaya nagulat ako ng hindi lang siya isa. Tatlo sila.

Habang ang mga kaibigan ko ay mahimbing na matutulog Habang ako ay kinikidnap na!

"Hoy gising mga wala kayong kwenta! Mga tulog mantika!" sigaw ko kahit nakatakip ang bibig ko.

Kinaladkad nila ako kung saan actually sa likod ng bahay. Alam ko ito puro to puno kaso gabi kaya nakakatakot kasi sobrang dilim.