Into the friendzone

Chapter 4

Ito na ang pinakamasaya at pinakalecheng araw ng buhay ko. Ang gulo no? Masaya na leche pa. Leche kasi kinansel ng araw na ito ang napakasaya sanang araw namin ni Cleo bebeh. Pero masaya parin kasi makakasama ko naman ang aking crush na siiiiiiii... ALJUR ABRENICA!!! Chos. Si Bryan Mendoza ko. Ahahaha XD. Masaya akong tumayo sa aking kama, hinalikan ang picture frame na pinakamamahal ko kasi may picture yun ni Bryan. At pagkabukas na pagkabukas ko ng cabinet ko upang kumuha ng towel, napapatili talaga ako dahil may larawan ako doon ni fafa bryan na shirtless. *drools* oo na, obsessed na kung obsessed basta akin lang si Bryaaaaan. Pagtapos ko maligo ay bumaba na ako upang mag almusal. Nakita ko si Mama na naka upo sa lamesa, hinihintay ata ako.

Oh, Astrid. Good morning darling. I've been waiting for you. Sabi ni Mama.

Huh? Bakit po, Ma? Bakit niyo po ako hinihintay? Oo, Pure American si Mama pero nakakaintindi siya ng tagalog.

At tsaka Ma, bakit po parang ang sosyal ng breakfast natin ngayon? Dagdag ko pa. Sabay turo sa spaghetti, fried chicken, at shanghai sa mesa.

Uhmm... darling, are you sick? Of course it's your birthday today. Ay shhhht... oo nga pala birthday ko ngayon, kasi naman ehh... parang birthday ko araw araw dahil pagkagising ko palang nakikita ko na si Bryan. At kaya nga pala kami maglalakad ni Cleo dahil ititreat daw niya ako. Oh well, tatanda nanaman ako.

Darling, I have another gift for you. Sabi ni Mama in her sing song voice. Oh my golly... I have a feeling na sosyal ang gift ni mama sa akin... I'm so excited.

Ano yun mama, I'm getting pumped up. Sabi ko kay Mama...

Remember him? Sabay abot sa akin ng picture. Si Brandon. Yung childhood crush ko.

Of course, Ma. This is Brandon... childhood crush ko. Sabi ko kay Mama. Ano meron?

Come on in honey! Sigaw ni Mama. Huh? Sinong honey? Hindi naman honey ang tawag niya kay papa ah?

Uhmm... ma, sinong- biglang natigil ang pagsasalita ko nang makita ko si Brandon. Malaki na pinagbago niya mula nung huli ko siyang makita. Halos di ko na siya makilala, ang mukha niyang cute dati gwapong gwapo na ngayon, yung suot niyang sando dati formal na formal na ngayon, at yung katawan niyang dati ay chubby chubby ngayon puro muscles na. Si Brandon, yung kababata, kaibigan, at childhood crush ko na lumuwas dati pa- Amerika bumalik na.

Erm... Astrid, do you still remember me? Tanong ni Brandon sabay smirk, lumitaw yung dimple niya na supeeer favorite ko. Hindi ko alam kung bakit pero bigla akong tumakbo papunta sa kanya at niyakap siya na para bang isa akong aso na sabik na sabik makita ang amo ko.

Brandooon!!! I missed you a lot! Sigaw ko sa kanya na maluhaluha ang mata dahil sa sobrang saya. Ikaw ba namana kasi iwanan ng super bestfriend mo di ka ba matutuwa?

I missed you too, Astrid, my best friend. Sabi niya sabay ngiti.

What took you so long?! You promised to return before we reach High school? I hate you!!! Sabi ko sa kanya sabay palo sa dibdib niya.

I'm sorry Astrid. I was required to finish my studies before going back here. It's not important anymore though, what's important is that I'm here with you. Sabi niya sabay ngiti. Kyaaaaaaaa kenekeleg eke. Kaso biglang sumayad sa isipan ko si Bryan. Napaatras ako mula sa pagkakaakap namin sa isa't isa at yumuko.

What's wrong Astrid? Sabi niya sabay kunot ng noo.

Nothing, I just got a bit too excited. Sorry. Sabi ko bilang paghingi ng paumanhin sa kalokohabg ginawa ko

It's alright Astrid. Sabi niya sabay buka ng braso na tila yayakapin ako ngunit di ako lumapit kaya sinara nalang niya. Nagkaroon ng akward silence.

Ummm, it's time to eat. Come on Brandon. Sit here. Sabay tapik ni Mama sa isang upuan sa tabi ko. Umupo naman doon si Brandon at kumain kasabay namin.

So Brandon, tell Astrid why you are here. Sabi ni Mama kay Brandon. Tumango lang ito.

I came here to fulfill my promise. To come back for you. Sabi ni Brandkn sabay ngiti ng sincere. Shiz... natutunaw ata ako...

Brandon, you forgot a detail. Sabi ni Mama. Huh? Ano to? Pinagplanuhan nila.

I am here also, to court you. Para maging boyfriend and girlfriend tayo and maging mag asawa soon. Sabi ni Brandon. HUTA marunong pa pala managalog to inenglish pa ako... totoo naman, pinangako naman niya sakin na ikakasal kami sometime... pero malabo na ang feelings ko sa kanya ngayon ehh. Tinapos ko na ang pagkain ko at tumayo na sa mesa.

Umm, excuse me Ma, Brandon, magbibihis lang ako. Sabi ko. Tumango lang sila at nagtungo na ako sa kuwarto. Nagpalit na ako ng uniform, nakatalikod sa pinto at nakaharap sa salamin. Pagkatapos kong magbihis ay tumalikod ako upang lumabas at nagulat sa aking nakita. Nandoon si Brandon sa may pinto na nanlalaki ang mga mata. NALIMUTAN KO ISARADO YUNG PINTOOOO!!! LECHEEE!

AAAAAAHHH!!! Tumili ako at namula.

Sorry. Iaabot ko lang sana yung ID mo. Sabay abot ng ID ko na nasa kamay niya. Di ko naman sinasadyang silipan ka eh. Sabi niya sabay yuko. Kinuha ko yung ID ko at nahihiyang nakayuko't namumula.

Maganda naman yung katawan mo eh... seksi. Nakakapanlaway nga ehh. Sabi niya sabay kindat.

WALANGHIYA KA! AMBASTOS MO! MANYAAAAK!!! sigaw ko sabay palo at sampal sa kanya.

Sorry na :3. Joke lang naman eh.. sabi niya. Di ko alam kung tatanggapin ko yun bipang positive o negative.

I-I mean. Sexy ka naman talaga... pabiro lang yung sabi ko kanina. Sabi niya sabay kamot ng batok at ngiti. Shet... ang cute niya talaga. Tumango nalang ako sabay lakad palabas ng bahay papunta sanang school.

Hatid na kita. Ang aga pa oh... baka may mangyari sayo. Sabi ni Brandon.

Hindi na... kaya ko na sarili ko. Tsaka malapit lapit lang naman ang school eh. Sabi ko sa kanya sabay ngiti. Oh, sige bye na. A- di pa natatapos yung sinasabi ko nang bigla akong manigas dahil hinalikan ako ni Brandon sa pisngi. Bumilis bigla yung tibok ng puso ko na tila ba lalabas na sa dibdib ko dahil sa sobrang sya. Shiiitoooo... kinikilig ako. Naramdaman kong uminit yung pisngi ko kaya lumabas ako ng bahay sabay takbo papuntang school. YEEEES!!! HINALIKAN AKO NI BRANDOOON!!! Pero pano si Bryan? Hindi ko na alam ang gagawin ko... saan ba ako papanig? Sa mahal ko o sa mahal ako? Yan lang ang nasa isip ko habang naglalakad papuntang school.

Oo na. Alam ko na sasabihin niyong mga readers. Sasabihin nung iba sa inyo. "Syempre dun sa nagmamahal sayo kasi hindi ka na iiwan nun." Eh huta... di naman kayo yung nasa sitwasyon ko ehh. Wala na akong feelings sa kanya. Tapos sasagot kayo. "Matututunan mo rin siyang mahalin bata ka pa naman ehh." Ehh... yun na nga. Di ako pwedeng maging unloyal sa mahal ko na. Tapos sasagot kayo. "Eh. Bat kasi nainlab ka pa sa iba eh may nangako na pala ng kasal sa iyo." PUTRAHAMNIDA pagibig to... hindi pwedeng kontrolin. Maryosep readers na nga lang kayo mangengeelam pa. Magbasa nalang kasi kayo.

Maya maya pa ay nakarating na ako sa school. Pumasok na ako at di na nagulat sa nakita ko; bukod sa teacher, ako ang nauna. Kaya nagkatime pa aking mag muni muni.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Okaaaaay. Sorry kung useless chapter siya... nagtataka ba kayo kung simo si Brandon? Gusto mo malamn kwento nila? Abangan sa chapter 4.5