Into the friendzone

Chapter 6

Woooh! Let's begin the chapter with apologiiiies. Hahaha. I know na those house names have alerted "some" of you kasi may mali. And I admit na that's actually my fault. I miswrote? No. Mali talaga yung pagkakaalam ko dun sa words -.-". So yeah, I'm super sorry. Para doon sa mga di nakakaalam head is "Atama" and not Ata and shoulder is "Kata" and not Makata. Again, I am fully sorry about that. Otherwise, Enjoy!!! :D
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ano Astrid, simulan na ba natin? Sabi sakin ni Bryan. Wait, was that an innuendo o ako lang talaga nakarinig nun? Damn, I really do have a dirty mind.

Sige, tara na, para maaga tayo matapos at makapagpahinga pa. Sagot ko naman sa kanya na may ngiti para mapagtakpan yung naiisip ko. I still hope na may ibang mag rereact kahit na dalawa lang kami sa library. Ano ba yan Astriiid... nababaliw ka na talaga dahil sa dalawang lalaking yan.

Dali simulan niyo na para may magawa kayo, if you know what I mean okayyy? *wink* * wink*. Holy crappy horse! Leche. Nagulat ako. Akala ko dalawa nalang kami sa library pero nandoon pa pala si Ms. Ara. Pero at least na relieve ako na hindi lang pala ako naka rinig dun. Hahaha. Pero still, ang creepy ni Ms. Ara kaya tinitigan lang namin siya, di parin niya nahahalata na nawiwirduhan kami.

What? Nakakaistorbo ba ako sa ginagawa niyo? Sige na nga. Aalis nalang okayyy? Tumalikod na ako para kumuha ng isang libro pero may naramdaman ako na nandoon parin si Ms. Ara kaya nilingon ko siya at hindi nga ako nagkakamali.

Sabi ko nga, aalis na. Ito namang mga to, manonood nalang sa quality time niyo ayaw pa... hindi ko alam na ganyan niyo kagusto ang isa't isa... anyways, tapusin niyo yan okayyy. Sabi ni Ms. Ara. Hayy, kakaiba talaga yan si Ms. Ara. Ang kulit niya mag isip. Natawa nalang ako at napa roll eyes habang naglalakad paalis si Ms. Ara. Naglakad narin ako papunta sa mga libro at nilagay ito sa mga shelf.

Huy Astrid, alam mo ba yung Dewey Decimal system? Ay kabayong buntis! Leche kanina pa tong mga to ah. Trip niyo ba talaga akong gulatin? Lagi nalang? Pero siyempre pagbibigyan ko na, si Bryan naman to eh.

Hindi, ano ba yun? Tanong ko sa kanya. Kahit naman mag advanced reading ako wala parin akong mapupulot, binabasa ko lang kasi kapag interesado ako.

Yun yung pagkakaayos ng mga libro ayon sa uri. Ayun nga oh, nakasulat na sa wall. Tumuro siya sa kapirasong papel na nakalagay doon sa dingding. Kapiraso lang siya pero andaming nakasulaaaat. As in kahit na basahin ko siya ng 4 times yung umpisa lang maaalala ko.

Aba'y sorry naman, wala akong pake sa mga ganyan ehh, paano ba yan? Nagpaturo nalang ako para mapadali na yung trabaho ko. Nakakatamad kaya magbasa.

Tignan mo dun sa papel. Lahat nung magkakagrupo ang numbers, magkakasama ng shelf. Kahit na nagpapaturo ako sa kanya, hindi parin talaga ako maka focus. Iniisip ko parin yung sinabi ni Kuya Eddie. Dapat hindi ako maattach sa kahit sino sa kanilang dalawa. Delikado ako kapag nadikit ako ng sobra.

Oh, tapos? Ano sunod? Auto response ko. Hindi ako nakinig eh. Instinct ko na yun.

Tignan mo dun sa papel. Lahat nung magkakagrupo ang numbers, magkakasama ng shelf. Sabi ni Bryan. pero seriously? Wala akong naintindihan. Tinignan ko lang yung cellphone ko at may napansin ako. Magkahawig talaga sila Brandon at Bryan. Paano ko napansin? Ganun talaga kapag wallpaper.
Bahala ka na nga diyan. Basta ako maguumpisa na. Naalimpungatan nalang ako nung sinabi niya yun. Nakuuu, Astrid. Nagmagandang loob na nga inisnob mo pa. Hayy. Kumuha nalang ako ng libro tapos sinilip ko kung saan saan. Tapos may nakita akong number pero di ko parin talaga siya magets. Nafrufrustrate na ako. Sinilip ko si Bryan pero walang wala lang sa kanya yung ginagawa niya. Nilapitan niya ako bigla. Tapos tinuro niya sa akin kung pano. Madali lang naman pala talaga eh. Nakailang ulit na din ako at napapansin kong sobrang onti nalang nung mga librong natitira. Natapos ko na yung ilalim... isang libro nalang. Pero leche, bakit napakataas. Bakit ba kasi napakaliit ko?