Chapter 32 What's Is It, That it Is...

82 1 0
                                    

Chapter 32

What’s Is It, That it Is…

Louie’s POV

“Uy, hindi ka ba talaga niya tinetext o tinatawagan??” Sinamaan ko siya ng tingin. “Okay.”

Nilagay ko yung uniform ko sa kwarto ko. Kinuha ko naman ang bag ko at ang cellphone ko.

Message…

Christina

“…”

“Uy, nastatwa. Si Christina yan no!!!” Bigla na lang yang kinuha yun at nag-agawan kami.

“Wag mong bubuksan yan. Kung… Hindi lagot ka sa akin.”

“Ba-Bakit ba?”

At…

“Ang nanay mo.”

“Ha??”

“Si Nanay Celia. Nasa ospital?”

“Ha?” Kinuha ko ang phone ko.”

Louie. Nanay fainted, we’re here in J’s Hospital. Come immediately.

Bigla kong kinuha ang bag ko at tumakbong paalis. Sinundan din ako ni Dexter.

---

“Excuse me. May Celia Santos ba na admit earlier?”

“Yes. And who are you?”

“I’m his son.”

“Ah, she’s on the VIP room in 4th floor. Room 407.”

“Thank you.” Tumakbo ako sa pinakamalapit na elevator. At nang makapasok kami-

“Bro, ang high class dito. Afford niyo ba to?”

“…” Ang importante ngayon sa akin ay si Nanay.

Bubuksan ko na sana ang pinto ng-

“Nahimatay po kayo dahil sa sakit niyo. Nasa ospital din po kayo?”

“Ospital? Naku, anak. Kailangan ko ng umalis dito. Hindi naming kaya ang gastos.”
“Nay, wag po yan ang isipin niyo. Ang isipin niyo kung paano kayo gagaling.”

“Hindi na ko gagaling Christina.”

“A-Alam niyo po ang tungkol sa sakit niyo?”

A Chance of ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon