Chapter 13

7K 661 62
                                    

Δύο ώρες και σαραντατρία λεπτά αργότερα,η δίκη έληξε και ο δικαστής ανακοίνωσε πως ο αποτυχημένος είναι ένοχος.Παραδέχτηκε πως τόσα χρόνια κακοποιούσε την μητέρα μου,κάτι που με έκανε να τον μισώ όλο και περισσότερο.Επίσης,είπε τι είχε σκοπό να κάνει σε μένα,όταν ερχόταν η 'κατάλληλη' στιγμή.Σε αυτό το σημείο,το μόνο που μπορώ να πω,είναι οτί ήταν πού δύσκολο να κρατήσω τον Harry,κάτω.

Σαν να μην έφτανε αυτό για να θυμώσει  Harry,μετά εμφανίστηκε ο Louis,ο οποίος μου έφερε φαγητό,αλλά 'ξέχασε΄να φέρει και στον Harry.Κάτι που έκανε και μένα να θυμώσω.

Όταν τελειώσαμε απ'όλα αυτά,η ώρα πήγε τέσσερις και πήγαμε σπίτι για να ετοιμαστώ για την δουλειά.

Έκανα ένα γρήγορο ντουζ,και αφού τελειώσα,ετοιμάστηκα και πήγα στο σαλόνι οπού βρισκόταν ο Harry.

''Θα έρθεις;''

Ανασήκωσε τους ώμους του.''Δεν έχω τι νσ κάνω εδώ.''

''Μπορείς να μείνεις εδώ.Νιώθω άσχημα που σε τραβολογάω μαζί μου.''

''Δε με πειράζει.''Είπε και χαμογέλασε.

[...]

Όπως πάντα,ο Harry πήρε το κινητό μου και πήγε πίσω από τον πάγκο,για να αποφύγει κάποια ανεπιθύμητη συζήτηση.Αλλά δεν μπόρεσε να περάσει απαρατήρητος από την Erin.

''Θεέ μου!''Μουρμούρισε.''Είναι καλά;''

Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και χαμογέλασα.Ο Harry έδειχνε μπερδεμένος και με κοίταξε για βοήθεια.Του είπα το ονομά της και αυτός απλά της χαμογέλασε.

''Για αυτό λείπεις εδώ και μία εβδομάδα από την δουλειά;Θεέ μου,έχω να τον δω τόσο πολύ καιρό!''Είπε ενθουσιασμένη και τον αγκάλιασε.

''Ναι,ο Styles επέστρεψε.''Είπα γελώντας.

Η Erin συνέχισε να γελάει με τον Harry στην αγγαλιά της,-ο οποίος παρεπιπτώντως με κοιτούσε φοβισμένος-

''Erin,δώστου λίγο χώρο.''

Αφού η Erin,ηρέμισε ο Harry,πήγε στον πάγκο.Η καθεμία πήγε να κάνει την δουλειά της,αλλά όσο περιμέναμε τις παραγγελίες,ήρθε δίπλα μου.

Forgotten (Μετάφραση)Место, где живут истории. Откройте их для себя