CİPSKOLAKİLİT

1. Bölüm

Buse ile birlikte orman gezisi yapalım dedik ama böceklerden korktuğumuz için -şahsen ben tiksiniyorum korkan Buse- daha ormana giremeden dönmeye karar verdik. Çünkü malız.Kabul ediyorum. Ha, aksilik ya arabamız bozuldu. Bah şu Allahın işine.Taksi yok, para yok, kontor yok -faqiriz-. Sonuç = sıçtık.Ne yapsak, ne yapsak derken... Otostop! Ooo bu da başka bir ekşın. Hiç bir araba durmuyor. Neden dursun ki yani belki katiliz belki taciz ediyoz. Nerden bilecekler?

" Abi bi arabada durmaz mı yaa? " diye homurdanan Buse'ye döndüm.

"Mal mısın kızım nah dururlar."

"Neden acaba anlatsana biraz."

"Canım arkadaşım sağlıklı bir insana mı benziyoruz? İn miyiz, cin miyiz, tecavüzcü Coşkun muyuz, seri katil miyiz, nerden bilecekler?"

"Senin aklına sıçıyım Sahra harika moral veriyorsun."

"Thanks Buse'm"

Bir veya yarım saat bekledik bende sabır kalmadı önüme çıkan arabanın önune atlıcam artık yet-her!

*Türkçe'yi düzgün kullan akılsız!"

Ah bu da iç ses, benden tamamen farklı bir havada. Şimdi seninle uğraşamam tatlış hadi başka kapıya.

Aha! Bir araba geliyor.Yaşasın! Ne yaptın diye soracak olursanız Buse'nin kolundan tutup arabanın önüne atladık. Eğer araba durmasaydı ölebilirdik ama şükürler olsun ki durdu. Arabanın içindekilere pencereyi açmaları için el kol hareketi yaptım. Penceriyi açtığında ne göreyim, iki tane fevkaladenin fevkinde olan taş varlılar bize bakıyor. Arabayı kullanan kumralımsı sarı saçlı ve yeşil gözlü, diğeride siyah saçlı kahverengi gözlü, ikisininde kaslı oldukları belli. Of of! Bunlar insansa ben orangutan, maymun, eşek, at, horoz! Herneyse kendime geldiğimde Buse'ninde aynı benim durumumda olduğunu gördüm. Yalnız tüm bunlar 5-10 saniyede gerçekleşiyor, asdfggdf. Hiç bozuntuya vermeden konuşmaya başladım.

"İyi akşamlar burada uzun süredir otostop çekiyoruz, lütfen bizi şehir merkezine bırakabilir misiniz?"

Allahım ne kadar da naziğim ben böyle! O sırada da Buse'yide konuşması için çimdikledim. Sonunda konuşmaya başladı.

"Evet, lütfen yardım edin bize. Başka çaremiz kalmadı."

Durdular, hala duruyorlar, bence bu sessizlik hiç hayra alamet değil.

"Eee, dilinizimi yuttunuz? dedi Buse.

"Hayır, düşünüyoruz." dedi kahve kafa. Bence isimlerini öğrensem iyi olucak.

"Adınız ne?" diye sordum.

"Sanane." dedi sarı kafa, bok surat!

"Of binebilir miyiz arabanıza lütfen?" dedi Buse.

"Hayır." dedi kahve kafalı.

"Nedenmiş o?" dedim bende. Sarı kafa hiç dururmu yapıştırdı cevabı.

"Çünkü size güvenemeyiz." dedi ve gaza bastıkları gibi gittiler. Ah biliyordum böyle olucağını, demedim mi ben? Sıçmık beyinsizler! Ne yapıcaz şimdi ya kaldık öylece yolun ortasında. Yok anam yokkesin ölücez. Şu ağaçların arasından bir ayı falan çıkıcaz öldürüp birde tecavüz edicek. Harika şimdide hava kararıyor. Buse ve benim küçüklükten kalan bir karanlık fobimiz var. İşte şimdi işler boka sarmaya başladı.

Hava iyice karardı, bizde yere oturup birbirimize sarılmaya başladık. Hiç olmazsa bir nebze de olsa kendimi güvende hissediyorum. En fazla 10 dakika falan durmuşuzdur öyle. Dur bi saniye araba sesimi o... Vallaha araba sesi! Kafamı kaldırdığımda o sıçmık beyinsizlerin arabasını gördüm. Hatalarını anladılar tabii bizi eve götürecekler. Oh Allahıma şükürler olsun! İkimizde ayağa kalkarak arabanın yanına gittik.Sarı kafa pencereyi açıp konuşmaya başladı.

"Ben Rüzgar bu da Ege. Malesef ki sizi arabaya bindirmiyorum, ama size yardım çağırıcağım. Burada bekleyin." dedi ve telefonunu çıkardı.

"Allah razı olsun çook yardımcın oldun yaa." dedim

"Rica ederim." dedi mal anlamadı herhalde dalga geçiyordum ben.

"İyi geceler." dedi ve aynı şekilde gaza bastığı gibi uçup gitti.

Gerizekalı kendini havalı falan sanıyor galiba. Filmlerden bi sahne çekiyoruz sanki.Gıcık! Çağırdığı yardım da 2 saat sonra geldi, beceriksiz. Eve vardığımızda analarımızı göremedik. Böylesi daha iyi oldu çünkü bunca şeyden sonra bir de onlara hesap vermekle uğraşamazdım. Buse ile evlerimiz çok yakın olduğu için pijamalarımı alıp onlara gittim. İki saat onların arkasından yüzyılın sövmesini yaptık. İnşallah o şuursuzlarla bir daha karşılaşmmayız.