Epilogue

83 11 1
                                    

Beautiful Lies



"Yumi! Natutulog ka na naman sa damuhan! Madumi dyan!" napamulat ang isa kong mata ng marinig ko ang boses ni Roxy-chan na sinasaway ako habnag nakahiga sa damuhan.

Ngumuso ako at bumango. Kinusot ko ang mata ko at tumingin sakanya. Nakangiti sya ng malaki at kumikinang na naman ang mga mata nya gaya ng dati.

"Inaantok na ko eh. Atsaka, ang sarap pala dito sa Bohol." sabi ko at ngumiti habang nakatingin sa paligid. Ngumiti si Roxanne at tumingin din sa paligid.

"Maganda talaga dito. Sariwa ang hangin, malinis ang kapaligiran at maganda ang tanawin." sabi ni Roxy-chan kaya napatingin ako sakanya. Napangisi ako ng may maalala.

"Todo papuri porke dito nag-propose si Axel! Eh di kayo na!" pang-aasar ko at muling nahiga sa damuhan. Napakamot sy ang ulo at nahiga nalang din sa tabi ko.

Hapon na kaya hindi na gaanong mainit ang sikat ng araw. Pwede na ring pag masdan ang magandang kalangitan dahil hindi na yun masakit sa mata. Napangiti ako at tumingin kay Roxy-chan na katabi ko.

Nakakatuwa. Nakakatuwa dahil buhay sya. Naka-survive sya sa sakit nyang leukemia at na-buhay din si Axel matapos ang aksidenteng pagkaka-bunggo sa truck. Nag-karoon sya ng post traumatic amnesia matapos ang nangyari pero dahil sa tulong namin, bumalik na rin sa dati ang ala-ala nya.

He became more sweeter than before. Even without any occasion, he never stop sending flowers to Roxanne. Araw-araw yun. Walang palya.

We graduated in college at syempre, iba-iba kami ng gusto. George Primo became an engineer, Missie Naomi became an actress and model, Kiana Alisha became a police woman, Ciara Naliah became a lawyer, Apollo Ryuunosuke became a psychologist, Roxanne Felicity became a nurse and Axel Oceanus became a doctor. While me? I became a novelist and a painter.

We got seperated because some of us study in abroad, just like me. Nag-kita-kita lang kami after we got a called from Roxy-chan. She invited to us to witness her new business at dun na nga kami nag-warak. Hindi na rin kami nag-hiwa-hiwalay pa at we never lose our connection to anyone.

Kina and Axel became friends too after the incident in our senior high days. But they never be closed to each other. A rivals will always be a rivals.

Yes, they are rivals, Kina never got a boyfriend because she's a lesbian. She loves Roxanne more than a friend. Kina got a girlfriend now and they are both happy together. Mina and Grim are now a married couple but having a baby right now is not their plan. Mag-iipon daw muna sila kahit na mayayaman naman ang pamilya nila.

"Tss. Pabebe kase masyado si Paul eh." sambit ni Roxy-chan na syang nakapag-pangiti sakin ng mapait.

Me and Paul doesn't have any romantic relationship. We're just more than strangers but less than friends. He never courted me and i'm so stupid for waiting for him until now even if he clarified me that he doesn't like me back on the prom night. Yes, we dance but he told me that he don't like me and he will never be.

Masakit. Sobra but what can i do if that's how he feels about me? I have a crush on him yes. And that night when he declared that he will never like me, i tell myself that he's just my crush and i can moved on but i think it will never happen.

Paul doesn't have a girlfriend and he's always trying to approach me but i only distant myself to him. I just felt like he doesn't see me as a friend. He only see me as person who shared some memories with him. Nothing more, nothing less. And i hate pity. I don't like it.

"Maybe, he just doesn't like me. Like who cares, right? I'm just nothing to him. Wala na syang pakealam sakin, then likewise, I don't have care to him anymore." sambit ko at muling ngumiti.

Love Is A GameTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon