Comeback to me, My Love (SharDon and SharTin Fan-Fic) Completed ✔

Chapter 32

3rd person's POV

Isang linggo na ang lumipas umpisa ng maaksidente sila Sharlene. Hanggang ngayon ay hindi pa din siya nagigising. Araw araw siyang binibisita ng mga kaibigan para maabutan sila pag gising niya.

Lumipas ang ilang araw ay nagising na din si Sharlene. Nagulat si Sharlene ng maramdaman niyang may nakahawak sa kamay niya at may nakahiga dito. Si Justin agad ang pumasok sa isip niya. Tinignan niya agad kung sino iyon para masiguradong si Justin nga iyon. Kaso nakayuko ito. Natuwa ito ng makita ang buhok ni Justin pero napansin niya na wala itong suot na singsing. Tinawag niya ito.

"Baby??" tawag niya at ginalaw ng kaunti ang kamay niya. Nagising naman ang nakayuko doon. Nanlaki ang mata niya nung makita niya kung sino ang nakayuko na iyon. Tumingin ito sakanya..

"Shar! Buti gising ka na. Tawagin ko lang yung doctor." At tumayo na si Donny para tawagin ang doctor. Nagulat talaga siya dahil hindi niya ineexpect na si Donny ang makikita pag gising niya. Pero napaisip siya kung asan si Justin.

"Diba dapat si Justin ang nagbabantay sakin." Sabi sa isip ni Shar. Napansin niya na din ang mga apparatus na nakakabit sakanya. At hinawakan ng left hand niya ang ulo niya at nahawakan ang bandage. Yung kanang kamay niya naman ay may dextros.

Pumasok ang mga doctor at chineck siya agad. Habang chinecheck ng doctor at mga nurses si Shar, tinawagan ni Donny ang mga kaibigan pati na din sila Miles at parents ng mga ito. Nung nalaman ng parents nila na naaksidente yung dalawa lumipad agad ito pabalik ng Pilipinas. Labis naman ang tuwa ng malaman ng mga pamilya ni Shar at mga kaibigan na gising na siya.

After checkin ni Shar ay kinausap ng doctor si Donny.

"Doc, kamusta po?" Tanong ni Donny.

"Okay naman na. Kailangan niya pa ding magistay dito ng mga 3 to 4 days para icheck pa kung fully recovered na ba siya. Buti at hindi siya nagka amnesia. And buti at gising na din siya."

"Ganun po ba Doc? Thank you po."

"You're welcome. Sige alis na ko. May mga pasyente pa ako eh."

"Sige po salamat po ulit Doc." Sabi ni Donny at nakipagkamay sa Doctor. Umalis na ang doctor at lumapit naman ulit si Donny kay Shar.

"Kamusta ka na Shar? May masakit pa ba sayo? Buti at gising ka na. Halos magdadalawang linggo ka ng tulog." Alalang sabi ni Donny.

"Asan si Justin?" Tanong ni Shar kay Donny. Hindi agad nakasagot si Donny dahil hondi niya alam kung paano niya sasabihin kay Sharlene.

"Uy Donny, sumagot ka please.. Asan si Justin? Okay lang naman siya diba? Wala namang masamang nangyari sakanya diba?? Nasa bahay lang ba siya?? Pwede bang tawagan mo na pumunta na siya dito dahil gising na ko. Miss ko na siya." Mangiyak ngiyak na sabi ni Sharlene. 

"Please Donny, answer my question please. Where is he? Is he okay?? Please Donny.. Please answer.." This time naiyak na si Sharlene. Niyakap siya ni Donny para patahanin.

"Pl-please Donny, tell me he is okay..." Pagmamakaawa ni Shar habang umiiyak pa din.

"Shh.. Stop crying. Mas maganda na yung parents niyo ang magsabi sayo at si ate Miles. Ayaw ko silang pangunahan. Basta masasabi ko lang, whatever it was, you need to be strong. Okay?" Donny. Lalong napaiyak naman si Sharlene. Maya maya ay pumasok na sa kwarto sila Miles at ang parents nila pati parents ni Jah andun din. Nilapitan ni Miles at parents nila si Shar at niyakap.

"Thank God, you're awake." Her mother said.

"Are you okay Shar?" Her father ask. At bumitaw na sila sa pagkakayakap.

"My, Dy, where's Justin? Is he okay?? Bat wala siya dito? Bat sila Ma at Pa ang andito?? Papunta na po ba si Justin?? Miss ko na po siya." Sabi ni Sharlene habang humihikbi.

This time ang parents naman ni Jah ang lumapit kay Sharlene.

"Thank God you're already awake Ija." Sabay yakap sakanya ni Tita Gemma.

"Ma, where is Justin?? Is he okay?" bumitaw naman sa pagkakayakap si Tita Gemma kay Shar.

"Shar, wag kang mabibigla sa sasabihin namin ha. Before we tell you what happened to him, you need to be strong first, okay?" Tumango naman si Shar. Pero tumutulo pa rin ang luha nito. Napabuntong hininga si Tita Gemma bago magsalita.

"Sorry Sharlene, but..." hindi naituloy ni Tita Gemma ang sasabihin niya dahil mangiyak ngiyak na din ito.

"Sorry Sharlene, but Justin is dead." Nakayukong sabi ni Tita Gemma. Nanlaki ang mata ni Sharlene sa sinabi ni tita Gemma.

Shar's POV

Hindi ko alam kung ano sasabihin ko.. Para akong nanigas sa nalaman ko. Justin is dead???!!! My husband is dead?? No, no, no, baka prank lang ito.

"Ma, baka prank lang po to ha. Ayaw ko po ng mga ganitong prank."

"This is not a prank Sharlene. This is serious. Justin died 1 week ago. Wala ka pang malay non. Sorry Shar. I know you love your husband so much but this is true. Not prank, not scripted and not Joking. Sorry Shar.. You need to be strong. Alam kong malulungkot din si Jah pag malungkot ka." Tita Gemma.

"Pero.. Pero bakit po?" sabi ko habang umiiyak.

"Napuruhan kasi yung ulo niya. And madaming blood ang nawala sakanya. Sinubukan siyang irevive narevive naman siya pero after ilang araw lang bumigay din si Jah. And he said before he died "please tell my wife, even though i'm gone she needs to be happy. Wag niyo po siyang hahayaang malungkot siya. I love her very much. Very very much. I just want her to be happy. Be happy even though i am not will be her side anymore. I still love her from all of my heart. I really really miss her."" Napahagulgol ako ng marinig ko ang message pinapasabi niya para sakin. Hindi ko kaya.. Hindi ko kayang mawala siya..

"No, no, no!! NO!! It can't be truee!! Hindi ko kayaaaa!!" Sigaw ko. Niyakap naman ako ng mga nandito sa kwarto.

"Shh Shar, stop crying. We know it is hard for you cause you love him so so much. But he wants you to be happy. So be strong okay?? We will be always by your side." Sabi ni ate Miles.

Kahit anong sabihin nila ayaw huminto ng mga luha ko. Hindi ko talaga kaya. Hindi..