Yaman ve Burcu yan yana arabanın içinde yol alıyorlardı. Genç adam araba kullanma konusunda çok dikkatli, sakindi. Trafik de bağıran, öfkelenen, sabırsız kişilerden değildi. Sabah iki ders için okula gitmiş sonra kocası tarafından alınmıştı. Üstünü kısa sürede değiştirerek yeniden arabaya geçmişti.
“Ne kadar da varırız oraya?” diye sordu bir süre yol aldıktan sonra.
Yaman “İki saat alır.” Dedi. “Sıkıldın mı?”
“Yoo.” Elindeki romanı havaya kaldırıp gösterdi. “”Okurken nasıl sıkılabilirim? Ama sen sıkıldıysan sohbet edebiliriz. Bana arkadaşlarından, eşlerinden bahset.”
“Tamam. Taner konusunu biliyorsun zaten. Onun eşi Suna tek başına geliyor. Suna eskiden esprili, canlı biriydi ama şimdi daha içine kapanık, biraz aksi. Senin canını sıkacak bir şey söylerse aldırma. Çoğu zaman içindeki öfkeyi atmak için ne dediğini bilmeden konuşur. Biz alıştık ona.”
Burcu kitabını çantasına koyup arka koltuğa bıraktı yan dönüp kolunu uzatarak. “Onu anlamak lazım tabi ki. Sevdiğini çok erken kaybetmiş.”
“Evet. Yağız da eşi ile gelecek. Arzu iyi bir insandır. Bazen mesafeli, soğuk durur ama karşısındakini tanıyıncaya kadar sonrasında içinden tatlı mı tatlı, neşeli bir insan çıkar.”
“Arkadaşın Yağız’ın biraz ağır başlı olduğundan bahsetmiştin. Eşi onu dengeliyor demek ki.”
Yaman onaylayarak “Kesinlikle.” Dedi.
“Okan’ın evlenmediğini ama birisin olduğundan bahsetmiştin değil mi?”
“Evet. Cansu ile ciddi düşünüyorlar gibi fakat bildiğim kadarı ile adım atılmadı ileriye yönelik. Yine de önceki hafta Okan artık evlenmek istiyorum diyordu. Yakında nişanlanırlar belki.”
“Allah ikisini mesut etsin inşallah. Birbirlerini seviyorlarsa ayrılmasınlar.”
Yaman da “Sevdiklerini düşünüyorum.” Dedi.
Ve iki saatin sonunda çiftliğe vardılar. Son gelen olmuşlardı çünkü diğerleri erken çıkmış bir saati geçiktir onları bekliyorlardı. Burcu ve Yaman’ı karşılayan ilk kişi çiftliğin sahibi Haktan Bey oldu.
Yaşlı adamın saçları beyaz değil beyaz karışık grimsi bir renkteydi ama yaşı olmasına rağmen hala gür bir saça sahipti. Kellik ile başı dertte olan yaşlılardan değildi. yüzündeki çizgiler ise saçlarından daha fazla yaşını ifade edecek şekilde fazla ve derindi yaşanılanların kanıtı olacak şekilde. “Hoş geldin evlat. Ne zamandır uğramaz oldun. Bizim hanım özledi seni.”
Yaman ileri gidip yaşlı adama sarıldı. “Ben de özledim sizi, burayı.” Dedikten sonra yaşlı adamdan uzaklaşıp karısına elini uzattı. “Eşim Burcu.”
“Hoş geldin kızım.”
Burcu da kocasının elini tutup yaşlı adamla tanıştı. “Hoş buldum Haktan Bey, teşekkürler.”
“Kimse bana bey demez kızım. Amca de yeter.”
Genç kız karşısında duran kendisinden çok az uzun ve biraz da göbekli olan yaşlı adama tatlı bir gülümseme hediye ederek “Tabi Haktan Amca.” Dedi.
Geniş arazının içindeki iki katlı geniş olan çiftlik evinin kapısını işaret ederek “Geçin siz Yaman. Yabancı değilsiniz nasılsa. Ben işlerimi bitirince gelirim. Herkes mutfakta çay içiyor.”
Yaman da kolunu yönlendirme amaçlı karısının beline dolayıp “Tamam ama fazla işin varsa çağır gelirim.”
“Geç içeri de arkadaşlarınla tatilin keyfini çıkar evlat.”
