Odaya geldiğimizde ikimizde çok yorgunduk. Hemen uyuduk. Yine Kaan'ın kollarında huzurluydum. Uyandığımda Kaan yoktu. Nerde bu adam?! Telefonlarınada cevap vermiyor. Çıldırıcam!! Kapının açılmasıyla kapıya doğru koştum.
" Nerdesin sen?!! "
" Burdayım "
" Az önce nerdeydin "
" Öyle bir dolaştım "
" Hım "
" Inanmıyor musun bana "
" Dolaşıyorsun telefonunu neden kapatıyorsun? "
" Aaa şarjı bitmişti "
" Peki öyle olsun "
" Hadi hazırlan meleğim "
" Nereye gidiyoruz "
" Süprizz "
" Peki şık mı giyiniyim rahat mı "
" Bugün aldığımız uzun beyaz elbiseni giysene "
" Pekii "
Uzun beyaz elbiseyi giymiştim. Çok şıktı. Gelinliği andıran havası vardı. Altına topuklu ayakkabıları mı giyip sacımı dağınık topuz yaptım ve hafif makyajla tamamen hazırdım. Kaan' da beyaz gömlek ve altına kot pantolon giymiş. Telefonumu alıp sahile doğru yürümeye başladık. Her yer karanlıktı. Sahile gelince ikimizde ayakkabılarımızı çıkarıp yürümeye başladık. O an tüm ışıklar sırasıyla iskeleye doğru yanmaya başladı. Her yerde bembeyaz çiçekler vardı. Tüm ışıklar yandığındaki şaşkınlığım inanılmazdı. Babam kardeşim şafak arkadasım dila bora Kaan'ın benim arkadaşlarım vardı.
" Noluyor?! "
" Gerçek nikahımıza hoşgeldin prenses"
" Nikah mı? "
Iskeleye vardığımızda nikah memuru bizi bekliyordu. Hala şaşkındım.
" Siz Kaan Karayel hiç kimsenin etkisi altında kalmadan hastalıkta sağlıkta ölüm sizi ayırıncaya dek Esin Demir'in kocası olmayı kabul ediyor musunuz? "
" Immm "
Bana döndü..
" Bu meleğe hayır demek olur mu? Tabi ki evett "
Alkışlar kopmuştu. Şimdi sıra bendeydi.
" Siz Esin Demir hiç kimsenin etkisi altında kalmadan hastalıkta sağlıkta ölüm sizi ayırıncaya dek Kaan Karayel'in karısı olmayı kabul ediyor musunuz? "
Öncekinde üzülerek cevap vermiştim çünkü yanımda sevmediğim aşık olmadığım zorla evlendiğim adam vardı ama şimdi ölümüne aşık oldugum kaybetmekten korktuğum nefesim duruyordu.
" Hıımm önceki nihakımıza ağlıyarak evet demiştim ama üzüntüyle ölüm isteğiyle ama şimdi hersey değişti. Bu yanımda duran adamın gerçek aşkına inandım. Sıcaklığına samimiyetine vuruldum. Kaçmak isterken geri döndüm. Nefret ederken ölmesini isterken kaybetme korkusu yasadım. Ve şimdi yine ağlıyorum ama bu sefer üzüntüden değil mutluluktan. Beni gerçekten seven adam yanımda. Bundan dolayı cevabım Evett Bay Karayel herşeye rağmen evettt "
Kaan bana bakıyordu. Oda ağlıyordu. Kim demiş erkekler ağlamaz diye. Kim demiş!! Biz birbirimize aittiz artık. Eskiden bu dünyada o vardı ben vardım ama biz diye bir kelime yoktu benim için. Nerden bilebilirdim ki gün gelicek bu adama aşık olucaktım. Sadece masallarda olur sanıyorum ama işte.. O masalın karakterleri biz olduk..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Tutam Zorunlu Evlilik
RomanceIsteyerek mi? Zorla evlilikti benimki. Yıllarca hayalimi kurduğum evlilik değildi bu. Sevdiğim adam değil de nefretle baktığım adam duruyordu yanımda. Bir insan nasıl bu kadar zorba kaba olabilir ki? Evlenmezdim ama kendi ölümü geçtim ailemi öldürme...