1 haftadan uzun zamandır babam gilde kalıyordum. Şafak her dakika yanımda duruyordu. Benimle ilgileniyordu. Kaan sürekli aklımdaydı. Kaç kere gelmişti eve ama babam izin vermedi. O her geldiğinde istemsizce ağlıyordum. Konuşunca ağlamadan duramazdım eminim. Kendini kitaplara vermiştim. En az 5-6 tane kitap bitirdim onun yokluğunda. Onu gerçekten özlüyordum. Ben gercekten aşık oluyorum ona. Telefonumu açtığımda 23 tane mesaj vardı. Hepsi Kaan'dandı. En son mesajına baktığımda başka birindendi. Mesajı okumamla kalmam bir oldu. ne?!! Kaan hastanede mi? Bana mesaj atan numarayı aradım.
" Off neden açmıyor ya!! "
" Esin dur açar şimdi. Eminim ciddi birşey yoktur. "
" Off!!! Kaçıncı arayışım ya!! "
" Alo Esin? "
" Alo. Kiminle görüşüyorum?!! "
" Ben Bora. Kaan'ın kuzeni "
" Kaan nerde ?!! "
" Kaan trafik kazası geçirdi. Sadece kafası yarılmış . Ameliyatta dikiş atıp çıktığından beri senin adını sayıklıyor.... "
" Nerdesiniz?!! Hangi hastane "
" ...... Hastanesi "
" Tamam geliyorum ! "
Telefonu kapattıkdan sonra üstümü giyinmek için esortmanları aldım. Telefon ve cüzdanımı alıp şafakla beraber hastaneye gittik. Durmadan ağlıyordum. Şafak beni ne kadar sakinleştirmeye çalıştırsa da duramıyorum ağlamadan. Keşke gitmeseydim böyle olmazdı!! Hastaneye vardığım an koşarak Danışmaya gittim.
" Kaan Karayel'in eşiyim. Hangi odada?"
" 506 Nolu oda 5 kat sağdan ilk oda. "
" Teşekkürler "
Koşar adımlarla merdivenlerden çıktım. Odaya girdiğimde Kaan bana doğru bakıyordu. Hemen gidip sarıldım. Ağlamam iyice artmıştı. Oda beni sakinleştirmeye çalıştı. Iyice kokusunu içime çekmiştim. Şafak ve Bora bizi odada yalnız bıraktı. Kaan yana doğru kayarak
" Yanıma yatar mısın? "
" Canını acıtırım olmazz "
" Lütfen çok özledim seni "
Başımı evet anlamımda salladım ve yanına yattım. Ona sarılarak kokusunu içime çekerek uyudum. Ertesi güne kadar aralıksız uyumusuz. 3-4 gün geçtikten sonra hastaneden çıkıp eve geldik. Iyice iyileşmişti. Eve geldiğimizde tüm eşyalar yerleştirilmiş duvarlar boyanmıştı. Deniz abla evde yoktu. Salona geçtiğimde gördüklerimin karşısında sok olmuştum. İnanmıyorum!!
" Kaan "
" Yeniden başlayalım mı meleğim ?? "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Tutam Zorunlu Evlilik
Roman d'amourIsteyerek mi? Zorla evlilikti benimki. Yıllarca hayalimi kurduğum evlilik değildi bu. Sevdiğim adam değil de nefretle baktığım adam duruyordu yanımda. Bir insan nasıl bu kadar zorba kaba olabilir ki? Evlenmezdim ama kendi ölümü geçtim ailemi öldürme...