Bölüm 10 ➰

1K 21 0
                                    

" Anne olucaktım ben. Bebeğimi herşeye karşı koruyacaktım. Herseyden sakıncaktım. Bizimle güvende olucaktı. Çabucak doğsan da alsam seni kucagıma. Bebegim.. Benim bebegim. O kadar mutluyum ki sana sahibim ben. Bak babamda nasıl mutlu? "

" Babasının citlenbiği.. Söz veriyorum ikinizide koruycam herşeye karşı. Ikinizide sevicem. Mutluyum çünkü yanımdasınız. Umarım kız olursun. Erkek olsanda severim ama annene benze. Onun gibi masum ol güzel ol. "

" Sanada benzesin. Ikimizin parçası sonuçta Bay Karayel "

" Bence sana daha çok benzesin Bayan Karayel "

Alnımdan öpmüştü. Hala inanamıyorum. Ben ikimizin parçasını taşıyorum. Bize ait birşeyi taşıyorum. Ben farketmiyorum ama içimde ne hareketler ediyor.. Yarın doktor kontrolümüz vardı. 10 haftalık olmuştu bebeğim. Biz biraz geç öğrendiğimiz için geç duymuş olucaz kalp atışını. Hemen sabah olsa keske..

" Kaan "

" Efendim meleğim "

" Seni seviyorum biliyorsun demi "

" Biliyorum prenses "

" Doğumda eğer ölürsem falan bebeğimiz sana emanet "

Ağlamaya başlamıştım. Nerden geliyor bu fikirler aklıma bilmiyorum. Ama korkuyordum bebeğime birşey olur diye.

" Onu beraber büyütücez sevgilim korkma "

Deyip sarılmıştı bana.

***

Sabah kalktığımda heyecanla banyoya gitmiştim. Ilık duş alıp çıkmıştım. Odaya gittiğimde dolabımdan siyah yırtık pantolonumu üstüne gri sweatshirt altına hunter çizmelerimi almıştım. Kafama şapka takmıştım. Sonuc olarak hava Ekim ayıydı ve yağmurlu tabi ki.. Kaan çoktan hazırlanmış hazırlanmış beni bekliyordu. Hafiften çıkan göbeğimi öpmüştü sonrada beni.

" Yine giymişsin yırtık pantolonunu "

" Ama cook seviyorum bu
pantolonumu "

" Peki o zaman giy bakalım "

" Kızmıycak mısın"

" Hayır :) "

--- Kaan'ın Ağızından ---

Artık giyimine karışmıyordum. Hamilelikten mi nedir hemen ağlıyordu. Ahh hormonlar. Esin'in ceketini giydirip elini tutmuştum. Arabaya binip hastaneye doğru yol almıştık.

***

Randevu saatimize daha 5 dakika vardı. Heyecandan ölecektim. Baba oluyordum lan ben. Sonunda. Ikimizin parçası.

" Esin - Kaan Karayel. Doktor hanım sizi bekliyor "

" Teşekkürler "

İçeri girdiğimizde Esin uzanmıştı ve karnına jel sürüp bakmaya başlamıştı.

" Burda bir sürpriz var Esin hanım "

" Neymiş o?? "

" Ikiz hamilesiniz "

" Ne?!! "

" Tebrikler "

Esin mutluluktan ağlıyordu. Yanına gidip elini tutmuştum. Alnından öpücük kondurup ekrana bakmaya devam etmiştim. Kücücüklerdi. Kalp atışlarını duyduğumuzda ikimizde ağlamıştık. Kim demiş lan erkekler ağlamaz diye ağlarım tabi. Bana oluyorum ben. Hemde ikizlerin babası.

Bir Tutam Zorunlu EvlilikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin