Birkac gun sonra
O gunden sonra kimse eskisi gibi olamadi. Bazilarimiz denedi ama basaramadi. Daha fazla uzulmemek icin kendi evimizi kapatip bizim uclunun evine tasindik. Resmen hepsini ben ayakta tutmaya calisiyordum. Bende kaldiramiyorum, banada agir geliyo ama herseye ragmen hayat devam ediyo. Birinin bi yerden baslamasi gerekiyo. Uygar cenaze gununden beri eve gelmiyo. Fazlasiyla merklaniyoruz, ama fazla uzerine gitmek istemiyoruz. Sonuc olarak sevdigi kadini kaybetti. Poyrazi kaybettigimi dusunuyorumda....
Bu dusunceyi hemen silip attim kafamdan. Salonda tek basima oturuyordum. Herkez odalarina cekilmisti. Merdivenlerden ayak sesleri duyunca kafami hizla oraya cevirdim. Miray elindrn birkac kaset ile bana dogru geliyordu. Yanima oturdu gulumsedi ve kasetleri oynatmam icin elime verdi. Uzerinde "Yesimin ilk dogum gunu", "Uygarin surpriz cikma teklifi" gibi seyler yaziyordu. Miraya baktigimda biraz kirgin birazda ayakta durmak ister gibi bana bakiyordu. Bu haline burukca gulumsedim ve kasetleri koyup izlemeye basladik.
"Hadi yesiim ufle artikk."
"Ya kizim az bekle iste dilek ariyorum."
"Ya biseyler salla iste pasta cok guzel gorunuyo sen dilemeden atlicam simdi pastanin ustune."
"Asya, pastayi alir kafanla birlestiririm sus."
"Tamam guzel kardesim hadi artik."
Kasetler bittiginde mirayla birbirimize sarildik. Artik hayattaki tek varligim oydu. Annemin, babamin ve yesimin emaneti.
Salonda masanin etrafina oturmus konusuyorduk. Poyraz ben miray uygar ve ruzgar. Uygar haric hepimiz ayakta durmaya calisiyorduk. Uzerinde gunler gecmesine ragmen hala kendine gelememisti. Odasinin duvarlari oldugu gibi yesimin fotograflariyla doluydu, yataginin sol tarafinda yesimin yatarken giydigi pijamalari vardi ve hic kaldirmiyordu onu ordan. Hakliydi boyle olmakta, sonucta ilk asik oldugu kadindi kolay bisey degildi. Kendimi onun yerinde koyuyordum, poyraz ölse hayatla bagimi kesinlikle koparirdim.
Ama artik kendimize gelmeliydik, hayatimizin sonuna kadar bu sekilde yasayamazdik. Zaten yesimde boyle isterdi. Sonunda aklima bir fikir geldi;
-Hadi kalkin hep beraber piknige gidiyoruz.
-Ben gelmeyecegim.
-Sana fikrini soran oldu mu acaba uygar bey?
kafasini kaldirip buruk bir sekilde bana bakti. Oda bu aciyi atmak istiyordu icinden ama yapamiyordu. İcimden gecen seyle kalkip ona sikica sarildim. Birden aglamaya basladi, onun aglamasina bende aglamaya basladim. Digerleri bize garip bir sekilde bakiyordu. Sonunda ayrildigimizda saclarini karistirip "Hadi hadi aglamanin sirasi degil sapsal kalk hazirlan cabuk" dedim.
Piknik yerine geldigimizde derin bir oh cektim. Arabada sıkıs tepis gelmistik resmen oluyodum az daha.
-Ya miray su sevgilini alirmisin uzerime cikti resmen aa ya kalk ruzgar ezdin beni
-Ben seni ne ezicem be asil kuzenime aciyorum suna bak patlican gibi mosmos olmus senin yuzunden
Poyraza baktigimda gercekten kotu halde oldugunu gordum. Arabadan inip digerlerininde inmesini bekledim. Allahim ne zor ismis su piknik isi. Sonunda biyerde durdugumuzda kafami kaldirip geldigimiz yere baktim. Ve o anda icimde bir aci hissettim. Miraya baktigimda oda bana bakiyordu, anlasilan oda anlamisti.
-Ama burasi...
-Evet kardesim, burasi anne ve babamizla devamli piknik yaptigimiz yer.
Herkez bize bakiyordu. Biz ise birbirimize. Sonunda toparlanip gorev dagilimi yapmaya basladik.
-Ruzgar uygar siz ormandan cali cirpi toplayin, poyraz sen mangalin basina gec, mirayla bizde diger isleri halledelim.
-Anlasildi komutanim.
Ne seker cocuktu bu ruzgar boyle ya. Her sekilde bizi gulumsetmeyi basariyordu. Tam kardesime layik biriydi. İsleri yapmaya koyulduk. Biz mirayla salata yapiyorduk, ruzgarla uygar cali topluyor, poyraz ise mangalla cebellesiyordu. Evet yanlis duymadiniz cebellesiyor. Agzi yuzu hep simsiyah olmus komurden, bu sekilde bile karizmasindan hicbisey kaybetmiyor insan diyemiyorum artik bu cocuga. Salatayi birakip cantamdan islak mendili cikardim ve poyrazin yanina gittim. Yuzunu bana donmesini sagladim ve silmeye basladim. Sonunda bittiginde gulumsedim. Oda bana gulumseyince ayaklarimin bagi cozuldu sanki. Birkac dakika gozlerimizin icine baktik. Sonra bi oksuruk sesiyle kendimize geldik ve islerimizi yapmaya devam ettik. Sonunda yemek fasli bitince herkez kendini bir koseye atti. Ben haric herkez uyuyordu. Bende tam uyuyacagim sirada telefonuma mesaj geldi ve telefonumu elime aldim. Ekrana baktigimda tanimadigim bir numaraydi. Actim ve bi videoyla karsilastim. Acikcasi korkuyordum, ne videosuydu bu?
Videoyu actim ve izlemeye basladim. Bir kadin ve bir adam yurt gibi bir yerde onlerinde bir cocukla kameraya gulumsuyorlardi. Ama bir dakika. Bunlar.. Bunlar benim annem ve babam. İyide onlerindeki cocuk kim?
Sonunda mudur onlara imzalamalari icin bir kagit uzatti. Kamera kagida donunce şok oldum. Cocugun adi poyrazdi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kimsesiz (ASKIDA)
RandomÇaresizlik vardı üstümde. Yanlızlığın dibine batmıştım adeta. Bir yandan anne ve babamın yokluğu, Bir yandan dostumun kazığıyla kaybettiğim yiğitin yalvarışları. Tek dayanağım kardeşlerim Ve Poyrazdı. Sahi Poyraz Beni Ayakta Tutanlardandı Dimi ? Pe...
