"Asya, gobek atmaya ne dersin bebegim sen bu tur konularda cok iyisindir."
"Sen git gobegini ruzgarla at be ben burda gobek aticam sende videoya cekiceksin sonra herkeze ifsa olucaz oldu caggniimm."
Aslinda miray dediklerinde hakliydi. Gobek atma konusunda oldukca profesyoneldim. Eh dugunler cok olunca insan tecrube kazaniyo. Bide evde sıkıldıkca kizlarla beraber muzigi acip gobek attigimiz dogrudur. Ama napalim cok canimiz sıkılıyo. Bunu bizim "Poygargar" duysa acayip dalga konusu oluruz. Evet onlara bu ismi verdim "Poyraz (poy) Ruzgar (gar) Uygar (gar)" boyle soylemesi daha kolay oluyo.
Okul yoktu hep beraber toplanip disari cikacaktik.
Hazirlanip asagiya indigimizde poygargar coktan gelmisti. Fazla oyalanmayip evden ciktik. Once alisverise, ordan yemege, ordanda lunaparka gidecektik. Basimizda kimse olmadigi icin, bizi bekleyen kimsede yoktu o yuzden rahattik. Ama anne ve baba ozlemi bambaskaydi tabiki. En son ecrine sinirlendigimde gitmistim yanlarina, tekrar bi ugramaliyim. Ben dusuncelerimle basbasayken coktan gelmistik avmye. Bu sure icinde poyraza hic bakmamistim. O hastaneden sonra bakislari cok degismisti. Sanki benden bisey bekler gibi, konusma degilde sanki baska bi beklentisi vardi benden. Utancimdan bakamiyordum bile. Kafami cevirdigimde birde ne goreyim FENERİUM. Allahim sana geliyorum. Bu kesinlikle benim olmali, cok guzeel.
"Ben su kazagi alicam."
"Sen fenerbahcelimisin?"
"Ne sandin uygar eniste ya."
Dedigimi yapip kazagi aldim.(multide) Koyu fenerbahceli oldugumu soylemismiydim size daha once? (Yazariniz koyu fenerbahceli hjsjf)
Kazagi ilk buldugum yerde uzerime gecirdim. Disari ciktigimda birde ne goreyim? Poyrazda ayni kazagi almis bide giymis. O degilde cok guzel olmus lan, o kaslar kazagin uzerinden bile belli oluyo. Ben ne diyorum ya, tvbe allahim ck tvbe .ss
Kizlara "bu ne demek oluyo?" bakislarimi atmayi ihmal etmedim. Onlarda kikirdamakla yetindiler. Bitchler iste nolucak. Etrafimizdaki herkez gozlerini ayirmadan poyrazla bana bakiyorlardi. Kizlar bana "cekil onun yanindan surtuk onun yaninda bizim olmamiz lazim" bakislari atiyorlardi. Ben ise icimden "gec kaldin cicim, o artik benim" diyordum.
Sahi, ben neden hala "o artik benim" diyorum?
Acaba poyrazda beni severmi?
Beni dusuncelerimden cekip alan poyrazin kolunu omzuma atmasi oldu. Sanirim etraftakileri kiskandirmayi oda istiyordu. Kafami cevirip ona baktigimda, hayran oldugum carpik gulumsemesi yuzundeydi. Bu cocuk neden bu kadar tatli olmak zorunda?
"Ya uff ben hem yoruldum hemde aciktim hadi artiik yemek yiyelim"
"Gencler cifte kumrular acikmislar hadi gelin yemek yiyelim"
Ruzgarin bu dedigi uzerine yuzumun kizardigina eminim.
Fazla takmayarak yemek katina ciktik. Tabiki burgerdan yiyecegiz. Siparislerimizi verip masamiza oturduk.
"Kizlar hazir erkekler yokken bi dedikodu yapalim."
"Asyacigim canim kardesim, acaba poyrazla aranizda biseymi var?"
"Demen hata yesimcigim, baksana uzerlerindeki kazaklara"
"Haklisin miray, evet asya seni dinliyoruz."
Uff erkekler artik gelin kurtarin beni sunlardaaggnn.
"İii seeyy..."
Beni kurtaran poyrazin kollarini omzumdan asagiya sarkitmasi ve sok gecirdigim o sozleri oldu.
"Evet asya artik benim."
Saskinlikla poyraza bakarken, gozundeki isiltiyi bir anda olsa gordum. Hemen ayaga kalkip poyrazi kolundan tuttugum gibi kizlardan uzaklastirdim. Onune gecip kollarimi gogsumde birlestirdim ve bi aciklama bekledigimi belirttim. O ise sadece gozlerimin icine bakip gulumsuyordu. Allahim sana geliyorum suan ustune atlayip opmemek icin kendimi zor tutuyorum. Asyaa sen imanli kizsin kendine gel. İc sesim haklisiin tamam sustum.
Poyraz hala o bakislarini bana atarken bizim dortlunun geldigini gordum, ama bi sey vardi, YESİMİN ELİNDEKİ PANKARTTA "SENİ COK SEVİYORUM ASYA" Mİ YAZİYO BEN Mİ YANLİS GORUYORUM?!
Laaggnn bi dakika...
Karsimda poyraz...
Arkasinda elinde pankartla yesim...
Bi sn bi olup geliyorum.
Poyraz elimden tutup balkona cikmamizi sagladi. Sonra bi hareketle havada gorsel bi solen olustu. Birden bi yazi belirdi ve ben sok ben iptal ben wefat;
"Hayatimin sonuna kadar benim olurmusun asya?"
Suan kesin agliyorum. Ama bu kadarida cok fazla. Simdiye kadar kimse bana boyle bisey yapmamisti. Heyecandan havalara ucuyorum sanki.
"EVET POYRAZ EVEET."
Bu cevabim uzerine beni kucagina alip dondurmeye basladi. Suan cocuklar gibi mutluyduk. Sonunda dondurmeyi bitirip beni yere indirdiginde gozlerimin icine bakmaya basladi tekrar. Ama bu sefer bi fark vardi, yuzu gittikce bana yaklasiyordu. Birden alnima kucuk bir opucuk birakinca, poyrazin hepsinden farkli oldugunu gordum. Sikica sarilmaya basladi, bende onu kendime iyice yaklastirip kafami gogsune gomdum ve kokusunu icime cektim. Tek huzur buldugum yer, iste burasi.
Yine ben dfghk sıkıldınız benden biliyorum :(( bu bölümü biraz daha erken yayınlayayım dedim istediğiniz gibi bölümleri biraz daha uzun tutmaya çalışıyorum bana mesaj atarak hikaye hakkındaki görüşlerinizi bildirebilirsiniz, sakın yanlış anlayacağımı felan düşünmeyin aksine bu beni mutlu ediyo :))
Sizden bir ricam daha olacak, votelerim gerçekten okuyucu sayıma göre oldukça az. Bana yardımcı olmanız sizden tek isteğim.
Bidahaki bölümde görüşmek üzere kimsesizcanlarım :*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kimsesiz (ASKIDA)
AcakÇaresizlik vardı üstümde. Yanlızlığın dibine batmıştım adeta. Bir yandan anne ve babamın yokluğu, Bir yandan dostumun kazığıyla kaybettiğim yiğitin yalvarışları. Tek dayanağım kardeşlerim Ve Poyrazdı. Sahi Poyraz Beni Ayakta Tutanlardandı Dimi ? Pe...
