Yiğit' in timi ile Hakkari' nin o ölüm kokan dağlarına ayak basışıyla başlamıştı her şey...
"Ölürsek şehit, yaşarsak gazi!" diyerek yola çıkan bir tim...
Hilale renk, bayrağa kan, toprağa can verenlerdi onlar!
Onlar, bayrak yere düşmesin diye topra...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Aşkın, umudun ve mücadelenin hikayesi... "
" Bebeğim... "
Kulaklarıma dolan inleyiş ile hızla arkama döndüğümde isminin Aslı olduğunu öğrendiğim genç kadının gözlerini açtığını görmemle hızla yanına ilerledim ve " Merak etme bebeğin gayet iyi. Sen nasıl hissesiyorsun? " diye sordum dudaklarıma yerleştirdiğim sıcak gülümseme ile.
" Çaresiz ve yapayalnız. " Aslı' nın yaşların süzüldüğü gözlerini gözlerime kenetleyip verdiği yanıt ile yanıbaşındaki tabureye oturup ellerini ellerim arasına aldım ve " Yalnız değilsin; bebeğin var, biz varız. " diye fısıldadım.
" Ama o yok, ömrümü ömrüne adadığım adam artık yok. Ben onu çok sevdim, defalarca dedi bana 'ben ölümü sırtında taşıyan bir adamım' diye ama bir an olsun vaz geçmedim onu sevmekten. Ne yapacağım şimdi ben onsuz? "
Sözleri ile sevdiğim adamın gülcemali gözlerimin önüne gelirken bir anlık sım sıkı yumdum gözlerimi. Asker yareni olmak yürek ister, kim ölümle yarışan birini sevebilirdi? Biz sevdik! Yüreğimizde mermi izleriyle, ruhumuzda barut kokusuyla... Her saniyenin son olacağını bilerek, her vedayı son görüşme gibi yaşayarak...
" Seveceğiz Aslı, sonsuza kadar seveceğiz çünkü aşkın dili ölümsüzdür, kalbimizdeki sevgi her zaman yaşayacak. " diye fısıldadım.
" Her daim kalbimizde, benimde oğlumuzunda... "
Ruhları şehitlik makamında yücelirken anıları kalplerimizde daima taze kalacaktı. Vatan sevgisiyle dolu yürekleri ve kahramanlıklarıyla gelecek nesillere ilham kaynağı olmaya devam edecekler. Onların hikayeleri nesilden nesile aktarılacak ve vatanseverlik ruhu sonsuza dek yaşayacak.
* * *
2020 yılından beri yaşadıklarımızın bir haddi hesabı var mı?
Depremler, yangınlar, salgın hastalıklar, ekonomik kriz, savaş, çocuk istismarları, kadın cinayetleri ve niceleri...
Canımızla mücadele ettik her an ama en çok canımızı yakan da sevdiklerimizi bir bir toprağa vermek oldu şüphesiz.
Beni en çok etkileyen şeylerden biri de şehit haberleri oldu; hani sadece kırk saniye ekranlara gelen o haberler...
Sadece bir kırk saniyeye sığdırılmış onlarca acı, onlarca göz yaşı ve yarım kalmış hayatlar...
Bir görevde esir düşen Yüzbaşı Yiğit ile hemşire eşi Nefes’ in mücadelesini anlatırken arkaplanda ekranlarda sadece bir kırk saniye gördüğümüz o şehit haberlerinin ardındaki acıları işleyen aşkın, umudun ve mücadelenin hikayesi Asef- ş Hastet' e hoşgeldiniz..!
Yanınıza peçetelerinizi aldıysanız sağ ayakla içeri alalım sizi. Satır aralarında görüşmek dileği ile...
NOT: Kitabı düzenlediğimden dolayı yorumlarda kayma olabilir.
