İncomparable《minsung》

Promise (Final)

Hastaneden ayrılalı bir gün oluyordu. Her ihtimale karşı bir süre minhonun yanında kalmak istemiş minhoda seve seve kabul etmişti.

Çantasını açarak içine bir kaç parça eşyasını aldı. Dışarda arabada onu bekleyen changbin hyungunun yanına gitti. Arabaya bindiğinde sessizliğin hüzün verdiğini hissederek elini radyoya attı.

" Hyung rahatsız olmazsın değil mi?"

Bine sorduğu sorudan bir baş sallama kazanmıştı. Vakit kaybetmeden radyoyu açmıştı. Rastgele çalan şarkılar arasında Minhoyu, Hyunjini hatta diğer tüm grup arkadaşlarını düşündü. Kazadan sonra daha çok yakınlaşmışlardı. Şimdilik herkesin mutlu olduğunu düşünüyordu. Arkada çalan şarkıya kendini kaptırdı.

-Hatırlıyorum-

-İlk karşılaştığımız o günü...-

Karşıdan kendine doğru gelen bedeni hatırladı.

-Utangaç bir tebesümle-

Kendisine gülümseyip sincap demişti.

-Saçılan güneş ışığıyla-

O geldiğinde başka her şey durmuş sadece onun ışığı gözlerini kamaştırmıştı.

-Sadece yüzüne bakarak bile anlıyordum-

-Bir ve tek olduğumuzu-

-Sen bensin-

Ruhunu seviyordu jisung o olmasa bir saniye bile yaşayamazdı.

-Sen her güldüğünde-

İstemsizce kendi dudaklarıda kıvrılıyor onun mutluluğuna eşlik ediyordu.

-Her mücadele ettiğinde-

Çok güzel etmişti savaşarak yanında kalmıştı sevgilisi.

-Seni koruyacağım-

Onu koruyamamıştı...

-Senin için...-

-Sana gelmek için zamanları bile geçebilirim.-

-İnanıyorum, inanıyorum-

-Dünya değişse bile ben değişmeyeceğim-

-Bana söz verir misin?-

-Bu güzel yerde-

-Sana olan sevgime dair tüm anılar,-

-Asla bitmeyen bir hikaye olacak-

-Ve parlayacak-

-Sakın veda etme-

-Çünkü sen ve ben biriz-

-Çünkü biz aynı rüyada, birlikte yürüyeceğiz.-

Biz bir rüyada sonsuza gideceğiz.

Şarkı bittiğinde başını yasladığı yerden kaldırdı. Düşüncelerine epey dalmış olmalıydı çünkü eve gelmişler changbin arabayı park ediyordu. Onlar hariç herkes içerdeydi.

Sonunda binaya girip minhonun evine geldiklerinde zile bastılar.

Kapıyı Jeongin açmış ardından tavşan gibi zıplayarak oturma odasına geri dönmüştü. Salona geldiklerinde L koltuğun bir ucuna yatak yaptıkları için orda yatan minhoya gözleri kaydı. Ayakları otamatikman ona gitti. Yanına oturup saçına bir öpücük kondurdu.
Kafasını kaldırıp ona bakan kedi gözlere bakarak birde ordan öpmüştü. Yolda dinlediği şarkıdan öylesine etkilenmişti ki bir kısmını kulağına fısıldamaktan kendini alamadı.

Bana söz verir misin?-

-Bu güzel yerde-

-Sana olan sevgime dair tüm anılar,-