က်ေနာ္က အ႐ုပ္ေလးအလုပ္ကုိ အရင္လိုက္ပို႔ၿပီးမွ
က်ေနာ္အလုပ္ကုိ သြားျဖစ္တယ္။
အ႐ုပ္ေလးကုိ စိတ္ခ်ရေပမဲ့......
အင္း တျခားသူေတြကုိ စိတ္မခ်ဘူး။
သူက သိပ္အားနာတတ္ေတာ့
အာ့တာေတြေၾကာင့္ဘဲ
က်ေနာ့္မွာစိတ္မခ်ရဘူးျဖစ္ေနတာ။
ဟိုတစ္ေလာကလည္း သူ႔ကုိရည္းစားစကားလာေျပာတဲ့ တစ္ေယာက္ဆို အားနာၿပီး စကားလက္ခံေျပာေန
တယ္ေလ။ အာ့ေန႔ကဆို က်ေနာ့္သည္းခံႏိုင္စြမ္းက
မိုင္းနက္(စ္)ျပကုန္ေယာ။ ရည္းစားစကားလာေျပာတဲ့
သူ႔ကုိလည္း က်ေနာ္ပစ္ပစ္ခါခါေျပာပစ္ၿပီး block
လိုက္တယ္။ အ႐ုပ္ေလးကုိလည္း ၁ပတ္မေခၚမေျပာဘဲ ထားလိုက္တယ္။ အာ့တစ္ပတ္လံုး က်ေနာ္လည္း
အျပစ္၅ခုလံုးစံုေအာင္ အျပစ္ေပးျဖစ္သည္။
အျပစ္(၅)ခု------
၁။ၾကာပြတ္ျဖင့္အ႐ုိက္ခံရျဖင္း။
၂။ႀကိဳးတုတ္ခံရၿပီးႀကိမ္ဒဏ္ေပးျခင္း။
၃။လက္အတြင္းဖေယာင္းစက္ခ်ျခင္း။
၄။ဒူးေအာက္တြင္ခဲခုထားၿပီးဒူးေထာက္ေနရျခင္း။
၅။ေျခတစ္ဖက္ထဲျဖင့္ရပ္ေနရျခင္း။
အ႐ုပ္ေလးရဲ႕အားနည္းခ်က္က က်ေနာ့္ရဲ႕ လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈဘဲ။ အာ့တစ္ပတ္လံုးအ႐ုပ္ေလးကုိ က်ေနာ္ပစ္ထားလိုက္တယ္။
သူမသိခင္ ဂ႐ုစိုက္ေပးဖို႔ေတာ့ မေမ့ဘူးေပါ့။
busသာစီးေနရတာ က်ေနာ္စိတ္ကအေတြးနယ္ေျမထဲ
ခရီးဆန္ေနသည္။
"သ..သခင္"ေဘးက အ႐ုပ္ေလး ေခၚသံၾကားမွ
သတိျပန္ဝင္လာေတာ့သည္။
သူ႔မ်က္ႏွာက က်ေနာ့္ကုိနည္းနည္း လန္႔ေနသလို
"ဘာလို႔ စကားေတြထစ္ေနတာလဲ အ႐ုပ္ေလး😏"
"သခင့္ မ်က္ႏွာက လူသတ္ခ်င္တဲ့အ႐ုပ္ျဖစ္ေနလို႔ လန္႔သြားလို႔ပါ သခင္😔"
"ဆင္းေတာ့!! တစ္ခုခုဆို ဝမ္းနည္းမယ္ဆိုတာခ်ည္း"
"ဟုတ္"
အ႐ုပ္ေလး အလုပ္ဆိုင္ထဲ ဝင္တာကုိ ၾကည့္ၿပီးမွ
က်ေနာ္လည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မွာ႐ွိတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕
အလုပ္သို႔သြားရန္ျပင္လိုက္သည္။
မီးပြိဳင့္နဲ႔ တိုးတာေၾကာင့္ ခဏေစာင့္ျပီးမွ အလုပ္ထဲ
ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။
အလုပ္ထဲေရာက္လို႔ ထိုင္တုန္း႐ွိေသးတယ္။
စီနီယာမမေတြကလာၿပီး ဖိုင္အထပ္လိုက္ကုိ က်ေနာ့္
စားပြဲေပၚတင္ၿပီး "ဂ်ဴနီယာေလး ၃ႏွစ္စာစာရင္းေတြ
လုပ္လိုက္ပါဦး" ဆိုၿပီး သူတို႔ရဲ႕ ခြၽဲျပစ္ျပစ္ အသံနဲ႔
လာၿပီး ခိုင္းၾကေလသည္။
