အ႐ုပ္ေလး အလုပ္ကုိလိုက္ပို႔ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ အိမ္
တြက္ လိုအပ္တာေလးေတြ ဝယ္လိုက္သည္။
ဒီေန႔ တနဂၤေႏြေန႔ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္မွာ ႐ုံးတက္စရာ
မလိုဘူးေပါ့။ အ႐ုပ္ေလးမွာပိတ္ရက္က တစ္ပတ္မွာ တစ္ရက္ဘဲရေတေလ။ ဝယ္ရမဲ့ဟာေတြ စံုၿပီဆိုတာနဲ႔
အိမ္ကုိျပန္လာခဲ့သည္။ က်ေနာ္လည္း ထမင္းခ်က္
မေနေတာ့ဘဲ ဝယ္လာတဲ့ ေခါက္ဆြဲဘူးေတြကုိ
စားမို႔လုပ္လိုက္သည္။ ညေနစာဘဲ အ႐ုပ္ေလး႐ုံးဆင္း
ျပန္မွ တူတူခ်က္စားရေမ။ ေရေႏြးကုိ အပူခ်ိန္မ်ားမ်ားနဲ႔ တည္လိုက္ၿပီး ေခါက္ဆြဲဘူးကုိ ဖြင့္လိုက္သည္။
င႐ုတ္သီးစိမ္း/ခရမ္းခ်ဥ္သီး/ေကာ္ဖီထုပ္/နံနံပင္တို႔ကုိအေနေတာ္လွီးၿပီး ထားလိုက္သည္။ ေရေႏြးဆူတာနဲ႔
ေခါက္ဆြဲကုိေရနဲ႔ တစ္ေခါက္ျပဳတ္လိုက္ၿပီး ေရကုိ
သြန္ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးတာနဲ႔ေစာေစာက လွီးထားတဲ့
အသီးရြက္ေတြကုိ ေခါက္ဆြဲထဲထည့္လိုက္သည္။
ၾကက္ဥကုိေခါက္ထည့္ၿပီး ပုစြန္ေျခာက္ေလးေတြကုိပါ
အဆစ္ထည့္လိုက္ေသးသည္။ ေရေႏြးကုိ ထည့္လိုက္
တာနဲ႔ စားခ်င္စဖြယ္ အတိ႐ွိေသာ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလး
တစ္ပြဲရသြားေလၿပီ။ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္စားရင္း TV
Channelေတြ ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ အ႐ုပ္ေလး
ဆီကုိ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔သြားရမလဲ ဆိုၿပီး စဥ္းစားရင္း
နဲ႔ေပါ့။ စားၿပီးတာနဲ႔ အိပ္ခ်င္စိတ္က ထိန္းမရေတာ့ဘူး။ အိပ္ခန္းထဲဝင္လိုက္တာနဲ႔ ၃နာရီ alarm
ထားလိုက္သည္။ အိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔..
⏰⏰⏰⏰⏰⏰
ကုတင္ေပၚက နာရီရဲ႕ လႈံ႔ေဆာ္ေပးမႈေၾကာင့္ က်ေနာ္
ကုတင္ေပၚက ထၿပီး အက်ႌလွဲလိုက္သည္။
T-shirtအနက္ေပၚ အေပၚထည္လက္႐ွည္ ေခါင္းစြပ္ပါ
အနက္ေရာင္ အက်ႌကုိ ထပ္ဝတ္လိုက္သည္။
က်ေနာ္က ေဘာင္းဘီဝတ္ရတာဘဲ ႀကိဳက္တာဗ်။
႐ုံးတက္ရရင္သာ ထဘီေတြဘာေတြနဲ႔ အလုပ္႐ႈပ္ေနတာ။ ေဘာင္းဘီဒူးဖံုး ပြပြေလးတစ္လံုးဝတ္လိုက္ၿပီး
maskအနက္ေရာက္တစ္ခု တပ္ထားလိုက္သည္။
ဆံပင္ကလည္း သိပ္႐ွည္တဲ့ထဲ မပါေတာ့ ေခါင္းစြပ္
ေဆာင္းလိုက္ရင္ all blackနဲ႔မိမိုက္ေနတဲ့ ေကာင္ေလး
တစ္ေယာက္လိုေပါ့။
အ႐ုပ္ေလးဆီသြားရန္ အဆင့္သင့္ျဖစ္ေနေလၿပီ။
Busမွတ္တိုင္နား busကားေစာင့္ရင္း နားၾကပ္တပ္ၿပီး
ဖုန္းသံုးေနလိုက္သည္။ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္
လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေျခေလွ်ာ္လို႔လား ဘာလားေတာ့
မသိဘူး။ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ ပစ္ဝင္ေတာ့မဲ့အခ်ိန္
က်ေနာ္ရပ္ေနရာမွ တျခားေနရာေရြ႕လိုက္ေတာ့
က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ မေရာက္ဘဲ လူသြားလမ္းေပၚ
ပစ္လွဲက်သြားသည္။ က်ေနာ္လည္း busကား
ေရာက္လာတာနဲ႔ busေပၚဘဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔
တက္သြားေလသည္။ ဟိုေကာင္မေလးရဲ႕
စူပုတ္ပုတ္ျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာကုိေတာ့ မ်က္လံုးေထာင့္
ေလးက ျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္လိုက္ေသးသည္။
က်ေနာ့္ရင္ခြင္က အ႐ုပ္ေလးတစ္ေယာက္ထဲတြက္
ဘယ္ႏွယ့္ သူစိမ္းလူ အဝင္ခံမလဲ ဟုတ္တယ္မလား။
Busအေတာ္ၾကာ စီးၿပီးေနာက္ အ႐ုပ္ေလးရဲ႕ ဆိုင္ေ႐ွ႕
ေရာက္လာခဲ့သည္။ ဆိုင္ထဲလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့
အ႐ုပ္ေလးနဲ႔ လူတစ္ေယာက္။ ေဒါသစိတ္ကုိ
ထိန္းလိုက္ၿပီး အေျခေနကုိ ဆက္ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ဆိုင္ရဲ႕ customer ထင္တယ္။ အ႐ုပ္ေလးကုိ
ဆူေနတာ ထင္တယ္။ အ႐ုပ္ေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာက
ေျမႀကီးထဲ ဝင္သြားမတတ္ ငံု႔ေနတာ။ ခဏေနေတာ့
ထိုလူက လက္ပါဖို႔လုပ္ေနတာ ျမင္ေတာ့ က်ေနာ့္
လည္း ဆိုင္ထဲကုိ ေျပးဝင္သြားၿပီး
"ခင္ဗ်ား..ခုခ်က္ခ်င္း အာ့လက္ကုိခ်လိုက္"
က်ေနာ့္ အသံကအေတာ္က်ယ္သြားသည္ ထင္တယ္။
အ႐ုပ္ေလးေယာ အာ့လူေယာ က်ေနာ့္ဘက္ကုိ
လွည့္ၾကည့္လာသည္။ က်ေနာ္ကလည္း အာ့အခြင့္
ေရးကုိ ဘယ္လက္လႊတ္ခံပါ့မလဲ။ ေ႐ွ႕ကလူကုိ
ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ဆင့္ထိုးလိုက္သည္။ အ႐ုပ္ေလးကုိ
လည္း က်ေနာ့္ေနာက္ကုိ ပို႔လိုက္ၿပီးသားေပါ့။
ခဏေနေတာ့ ေ႐ွ႕ကလူလည္း အသိျပန္ဝင္လာတယ္ထင္ပါရဲ႕။ က်ေနာ့္ကုိ မၾကည္ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး
"မင္းကဘယ္သူလဲ မဆိုင္ရင္ကိုယ့္လမ္းကုိယ္သြား
ေကာင္မေလးေ႐ွ႕မွာ သူရဲေကာင္းႀကီးလာလုပ္မေနနဲ႔"
(ဟတ္..မင္းသာ ကုိယ့္လမ္းကိုယ္သြားရမွာ ေျပာတဲ့
စကား လြဲေနသလားဘဲ)
"ၾကည့္..ခင္ဗ်ား ကာကြယ္ထားတဲ့ ေကာင္မ လုပ္ထား
တာ"
အေအးတစ္ဘူး အတြက္နဲ႔ ေျပာေနလိုက္တာ ရစရာ
ကုိမ႐ွိဘူး။ က်ေနာ္လည္း ခပ္တည္တည္ဘဲ
"အေအး တစ္ဘူးဘဲမလား ဘေလာက္လဲ ၁၀၀၀လား
၁၀၀၀၀လား ေအး..ေနာက္တစ္ခုေျပာလိုက္မယ္
ဒါငါ့မိန္းမ မင္းဘာမွေျပာစရာမလိုဘူး"
"...."
က်ေနာ္လည္း သူဆြံ႔အေနတုန္း သူ႔မ်က္ႏွာကုိ
၁ေသာင္းတန္ တစ္ရြက္နဲ႔ ပစ္ေပါက္ခဲ့ၿပီး အ႐ုပ္ေလး
ကုိ အလုပ္ဆင္းခြင့္ျပဳရန္ ဆိုင္႐ွင္ကုိေမးလိုက္သည္။
"အေဒၚ က်ေနာ့္မိန္းမကုိေခၚသြားလို႔ရၿပီလား"
"ေအ..ေခၚသြားေတာ့ေလ သမီးေလး႐ုံးဆင္းခ်ိန္လည္း
နီးေနၿပီ။ ေစာေစာကကိစၥအတြက္ အေဒၚေတာင္းပန္ပါ
တယ္ကြယ္။ သူက သူေ႒းသားဆိုေတာ့အကုန္လံုးကုိ
အႏိုင္က်င့္ေနက်။ ခုသမီးလည္း ဂ႐ုစိုက္ကြယ္။
သူသမီးကုိ တစ္ခုခုလုပ္မွာ စိတ္ပူလို႔။"
"ဟုကဲ့ပါ..အန္တီ က်ေနာ္ဂ႐ုစိုက္ပါ့ေမ။"
အ႐ုပ္ေလး အက်ႌလွဲၿပီး ထြက္လာတာနဲ႔ျမင္တာနဲ႔
"အန္တီ က်ေနာ္ သြားေတာ့ေမေနာ္" က်ေနာ္လည္း
အန္တီနဲ႔ စကားျဖတ္ၿပီး အ႐ုပ္ေလးလက္ကုိ ကိုင္ၿပီး
ထြက္လာလိုက္သည္။....
