က်ေနာ့္ခ်စ္သူရဲ႕ၾကင္နာေႏြးေထြးတဲ့ ေပြ႔ဖတ္မူ႔နဲ႔ က်ေနာ္ႏိုးလာခဲ့တယ္။သခင့္ကေတာ့ အိပ္လို႔ေကာင္းတုန္းေပါ့ဗ်ာ ။သူလည္းပိတ္ရက္ေလးပဲ ေအးေဆးနားရတာ အလုပ္ေတြဖြင့္ရင္ ထမင္းခ်ိဳင့္အတြက္ျပင္ဆင္ရလို႔ မနက္ပိုင္းအိပ္ေရးဝေအာင္မအိပ္ရ႐ွာဘူးေလ။သခင့္ရင္ခြင္ထဲ အသာေလးတိုးထြက္ၿပီး အိပ္ယာေပၚမွာထိုင္လိုက္တယ္။ဘာလုပ္မလို႔လဲ သိခ်င္ေနၿပီမွတ္လား က်ေနာ္ကအၾကံသမားေလ ။ ခိုးနမ္းမလို႔ဗ် hee..
သခင့္ႏႈတ္ခမ္းနား ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတိုးလိုက္တယ္..မျဖစ္ေသးပါဘူး။ေတာ္ၾကာ ခြင့္ျပဳခ်က္မ႐ွိ႔ဘဲ နမ္းမိလို႔ က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းေတြ ေသြးထြက္ေအာင္အကိုက္ခံရလိမ့္မယ္။ဟူး..အဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကေလ က်ေနာ့္ဆို တအားဆူတတ္ဆဲတတ္တာ။အခုေအးခ်မ္းစြာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့မ်က္လံုးေလးေတြဆိုလည္း က်ေနာ့္ကိုစူးစူးရဲရဲျကည့္တတ္ေသး။ႏူးညံတဲ့လက္ကေလးေတြကလည္း ၾကာပြတ္တို႔ ႀကိမ္လံုးတို႔နဲ႔႐ိုက္ဖို႔ဆို ဘယ္ေတာ့မွလက္မတြန္႔ဘူး လူဆိုးမေလး။
ဒီလိုလိုက္ကိုင္ၾကည့္ေနလို႔ မျဖစ္ပါဘူး ေတာ္ၾကာႏိုးသြားမွျဖင့္ ပိတ္ရက္ေလးမွာငိုေနရအုန္းမယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္းအိပ္ရာမွအျမန္ထကာ သြားတိုက္မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး သခင့္အတြက္လည္းအဆင္သင့္ သြားတိုက္ေဆး ထည့္ေပးခဲ့သည္။ မီးဖိုထဲသြားၿပီးမနက္စာ ျပင္ဖို႔ၾကည့္ေတာ့ ပါမုန္႔အခ်ိဳ႕နဲ႔ ေကာ္ဖီသာေတြ႔သည္။ အျပင္ကမနက္စာသြားဝယ္ေကြၽးခ်င္ေပမယ့္ ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ အျပင္မေျပာနဲ႔ တိုက္ခန္းအျပင္ေတာင္ဆင္းလို႔မရပါ။အဲ့ဒါေၾကာင့္ သခင္ႏိုးရင္ စားရေအာင္ ေကာ္ဖီကိုႏွပ္ၿပီး ပါမုန္႔မီးကင္ကာ ယိုသုတ္ထားလိုက္သည္။
က်ေနာ္မနက္စာျပင္ၿပီးေတာ့ မနက္၆နာရီခြဲေနၿပီျဖစ္သည္။လုပ္စရာေထြေထြထူးထူး မ႐ွိ႔တာေၾကာင့္အခန္းထဲျပန္သြားကာ မေန႔ကမီးပူတိုက္ထားသည့္အဝတ္အစားမ်ားကို သခင္ေရခ်ိဳးၿပီးဝတ္ဖို႔ မွန္တင္ခံုေပၚတင္ထားလိုက္သည္။ကြၽန္ေတာ္လည္းေရခ်ိဳးၿပီး သခင္အိပ္ေနတာကို ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။ကြၽန္ေတာ္ထိုင္ၾကည့္၍ ဘယ္ေလာက္မွမၾကာပါ လႈပ္လႈပ္ရြရြနဲ႔ ေခြးေပါက္ေလးႏိုးလာေလရဲ႕။
