Pogranicze: Odbicia

Unisono z Wszechrzeczy Śpiewem (Sacrum)

żyję tutaj chwilę tylko

jedną z miriad tańczących na czasu wiatrach

które choć odchodzą są żywe na wieki

zawieszone w magmie wszystkości

w continuum procesu nieskończonej replikacji

długim jak ciepły oddech wieczności

żyję tu tylko przez chwilę

jak każdy z nas

(dlaczego mówię nas

bo ja to ty

i ja to my)

teraz to wiem

gdyż teraz rozumiem

przez chwilę jedną tu żyję

oddycham bryzą esencji przez chwilę

i myślę i kocham i płaczę przez chwilę

lecz po co ja żyję

całe szczęście

odpowiedź wcale niesfinksowa

by odkryć siebie

zrozumieć siebie

przejawiać siebie

smakować siebie

wykrzyczeć siebie

wymodlić siebie

objawić siebie

wyśpiewać siebie

dokonać siebie

pamiętam odpowiedź

więc szukam cierpliwie

rozumiem dogłębnie

przejawiam prawdziwie

doświadczam w pełni

smakuję w ekstazie

i krzyczę głośno

i modlę żarliwie

objawiam jak Sacrum

śpiewam najczyściej

by w dzień swój ostatni

i pierwszy swój także

móc krzyknąć w zachwycie

że Cud się dokonał