I Am Secretly Married To My Heartless Husband

CHAPTER 21

CHAPTER 21

>BEATRIX POV<

"so,bakit ka umiiyak kanina?" seryosong tanong ni ghie pakaupong pagkaupo namin sa may bench na nakaharap sa mga halamang rosas na siyang nagtatakip sa pader ng gate nila. Ang gandang pagmasdan ang mga iba't ibang kulay ng rosas na iyon lalo na't mayroong dim light sa magkabilang gilid niyon na siyang nakakadagdag sa magandang tanawin.

Its relaxing my mind and my body.

Napabuntong hininga ako bago sinagot ang tanong nito.

"Ghie.... I- i am in pain..." naluluhang usal ko at napatingala upang pigilan ang mga lihang nagbabadya na namang lumuha.

"alam ko." simpleng usal nito at sumubo ng chips na hawak hawak nito. "pero hindi ko alam kung ano ang dahilan ng pag iyak mo... At yun ang gusto kong malaman... Kung ano o sino ang nagpaiyak sayo." seryosong usal nito.

Napabuntong hininga ako at napaisip kung sasabihin ko ba ang dahilan o hindi.

She's my friend--she treat me like her friend.. She helped me when she saw me helpless along the road..

"alam kong nagdadalawang isip.kang sabihin  sakin pero gusto ko lang malaman mo na.... Mapagkakatiwalaan mo ako." mahinang usal nito at tinapik ang balikat ko. Napatingin ako dito at hindi naiwasang niyakap siya ng mahigpit at humagulgol sa balikat niya.

"shhh.. Hush now." pagpapatahan niya sakin kasabay na paghaplos nito sa buhok ko.

"p-pagod na ako G-ghie.. Pagod na p-pagod na ako..huhuhu."

"n-nasasaktan ako..p-pero ti--tinitiis ko k-kasi m-mahal ko siya..mahal n-na m-mahal ko siya.."

Humiwalay ako sa pagkakayap ko sa kaniya at agad na pinunasan ang mga luha sa mukha ko bago huminga ng malalim.

"I-i was forcedly m-marrige w-with him...b-because that was her m-mommy's wish before she d-died." pagsisimula ko sa kwento habang umaagos parin ang mga walang katapusang pagluha sa mga mata ko kasabay ng mga paghikbi ko. Naramdaman ko ang marahang paghaplos nito sa aking likod an para bang pinapakalma ako.

"hush now... I'll listen." napangiti ako sa kaniya. Finally, there is someone to listen at me now and that is all i need-- Someone who are willing to listen at me.

Napabuntong hininga ako tsaka pinagpatuloy ang pagkukwento ko.

"I-i can't say no to her... Siya k-kasi ang nag alaga sakin nung mga panahong kailangan ko ng magulang sa tabi ko na siyang dapat nag aalaga sakin. That time, i taught he dont have a family nor a son kasi sabi niya mag-isa lang siya sa buhay. But then again, i'd found out that she have a family-- a husband and a son... Pero ang sabi niya hiwalay daw sila ng asawa niya at naiwan daw ang anak nito sa asawa niya. Dahil sa bata pa lang ako nun, wala akong kaalam alam sa broken family."

"hanggang sa lumaki ako't nakapag aral..unti unti kong nauunawaan ang lahat, hindi ko maiwasang maawa sa anak nitong hindi man lang naalagaan ng sariling ina, pero hanggang dun  na lang ako--- ang maawa na lang kasi hindi ko hawak ang desisyon ni tita mommy.."

"pero sadyang mabait ang tadhana..pinagtagpo nila ang mag-asawa, at nabigyan ng pagkakataon si tita mommy na makita ang anak niya, pero ang nakakalungkot lang, nagtanim pala ng galit ang anak nito sa kaniya at ako ang sinisi niya. Well siguro nga may kasalanan talaga ako."

"N-naospital si tita mommy nung natrigger yung sakit sa puso niya, dahil dun nanghina siya, hanggang sa nalaman namin na matagal ng m-may taning ang buhay niya.. T-tinago niya sakin yun at sinisisi ko ang sarili ko kasi hindi ko man lang nalaman iyon."

Nahagugol ako ng maalala ang pangyayaring iyon sakin. Its damn hurt like there's someone smash my heart.

"go on and cry.. Im always here to lean on." umiiyak din na usal ni ghie tsaka tinabig ang ulo ko at isinandal sa balikat niya.

"Ghie.." usal ko sa pangalan niya.

"i'm here... Im here for you Trix.. Im always here."

Mas lalo akong napahagugol habang inaalala ang mga ngiti ni tita mommy sakin at ang paghaplos niya sa mukha ko bago ang araw na nawala siya samin. She became clingy to us, especially to the the man in her life-- her husband and her son. I miss those smiles and caress of her.

Huminga ako ng malalim bago pinagpatuloy ang pagkuwento.

"gusto niyang pakasalan ko ang anak niya para daw may mag alaga sa anak niya kapag nawala na siya.. Nung una hindi ako pumayag pero kailangan kong pimayag kasi yun lamang ang nakikita kong paraan para mapagaan ko ang pakiramdam niya at para na din masuklian ang kabaitan at pag aalaga niya sakin.."

"..pero yun na ata ang pagkakamaling desisyon ang nagawa ko.. K-kasi.. K-kasi..nawala siya nung araw ng kasal namin..."

"m-minsan naiisip ko... K-kung di ako kaya pumayag sa kasal na gusto niya... Meron pa kaya siya nalgayon? Nakakasama ko pa kaya siya ngayon?" nahihikbing saad ko dito.

"hindi mo kasalanan lahat ng masasamang bagay na nangyari sayo, Trix... Marahil nakatakda na talagang mangyari iyon sa kaniya..." pagpapagaan nito sa loob ko subalit napailing lamang ako dito.

"hindi..kasalanan ko iyon.. Kasalanan ko lahat.. Tama si Xander.. If i would not came into their lives.... Hindi sana mangyayari ang ganitong bagay..hindi sana mawawala sa kaniya ang mommy niya... i am a badluck on their lives.." humahagugol na usal ko dito. Naramdaman kong niyakap niya ako ng mahigpit pero ramdam ko ang pagtaas baba ng balikat nito tanda na sumasabay siya sa pag iyak sakin.

"D-dahil sa nangyari kay tita mommy.. He always making me suffer.. p-pagod na ako Ghie... pagod na pagod na ako.. " napahagugol ulit ako ng maalala ang mga pananakit at pagdurusa ko sa piling niya.

niyakap lang ako ni ghie habang inaalo ako. I am so thankful with her by being at my side.

"sshhh.. stop crying...makakasama iyan sa baby mo.. tsaka yung asawa mo? naku wag mo ng isipin yun..reresbakan ko yun..bigay mo lang sakin address." ani nito.

napatawa naman ako ng bahagya sa sinabi nito at humiwalay sa yakap niya at umayos ng upo. pinunasan ko ang aking mga luha at napatingala upang iwasan ang pagtulo ng aking mga luha. Katahimikan ang namayani saming dalawa hangang sa basagin ko ito at nagsalita.

"Ghie... he'a going to be a father soon." pagkukwento ko. Napataas naman ang kilay niya sa sinabi ko pero kalaunay napanghiti din.

"so, you already told her about your baby?" masayang turan nito.

Tanging ngiti lamang ang itinugon ko sa kaniya.

i want to tell him, but fears stopping me. I tried to tell him but faith won't let me.. and maybe that is the sign for me to not tell about my baby at him. He have a baby soon with the girl he loved while i and my baby will disappear in his life soon.

"oh bat natahimik ka diyan?" usal ni ghie na siyang pumutol sa pag iisip ko

"wala..may naisip lang.. ghie, gusto ko ng matulog." pag iiba ko ng usapan para hindi na siya magtanong pa tungkol sa baby ko at kay Xander. I am not yet ready to tell her that my secret husband won't know anything about our secret baby.

"ah ganun ba? Sige tulog ka na...ako na lang maghintay sa asawa ko."

"salamat ghie..thank you for listening..thank you for letting ne stay in your home.."

"ano ka ba..ok lang yun noh.. What are friends for?? Tsaka ang gaan gaan ng loob ko sayo.. Kaya sige na.. Gora ka na.. Tulog ka na.. Sleep tight Trix." ani nito at sandali pang niyakap ako.

Tumayo at ngumiti ako sa kaniya tsaka na nagpatiunang maglakad patungong kwartong nakagisnan ko kanina.

Napahawak ako sa aking tiyan at napangiti.

"good night my baby.. Hope you'll forgive your momma soon. Im sorry."