Countryhumans x Reader //Oneshots PL\\

🟡°Pozwól mi Ci pomóc..🟡- °Imperium Rosyjskie x Reader°

Nooo więc odrazu mówię, że to będzie taki w sumie fluff i same spokojne rzeczy, także ZAPRASZAM :D (Przepraszam, bo wiedziałam że readerka tak samo jak IR miała być szalona ale jakoś wyszedł mi taki spokojny i komfortowy fluff, przepraszam TvT)

Zamówione przez : amelka05092007

IR - Imperium Rosyjskie

(T/I) - Twoje Imię

(Z/I) - Zdrobnienie Imienia

////////////////////////////////////////////

P.O.V (T/I)

Więc.. Jednak to się stanie. No cóż.. Mój ojciec zawsze był okropnym typem, no ale żeby wyrzucać własną córkę z domu? W dodatku gdy nie mam jeszcze stałej pracy i tym bardziej nie mam wystarczającej ilości pieniędzy by wynająć jakieś mieszkanie u kogokolwiek. Czyli jestem zdana na siebie.. Ostatnim razem dosyć często kłóciłam się z moim ojcem, ale po ostatniej kłótni, gdzie padły dosyć ostre słowa, ojciec powiedział, że skoro jestem pełnoletnia to mam wynosić się z jego domu i już nie wracać. Pff...

Dzisiaj zaczęłam się pakować. Nie wiedziałam jeszcze dokąd pójdę. Wiedziałam jednak, że no.. Mam dosyć przerąbane. Gdy tylko się spakowałam, wzięłam torbę z walizką i wyszłam ze swojego pokoju. Przy wyjściu z domu czekał już na mnie ojciec, który nawet nie dopuścił mnie do słowa tylko kazał jak najszybciej wynosić się z domu. Z lekkim smutkiem i złością, wyszłam z mieszkania i po prostu poszłam przed siebie. Sama nawet nie wiem gdzie miałam tak szczerze iść. Po prostu.. Poszłam ścieżką przed siebie. Miałam nadzieję, że chociaż może uda mi sie u kogoś 'wyżebrać' jedną noc. Chociaż sama nie wiedziałam czy jest to jakkolwiek możliwe. Od tego wszystkiego zachciało mi się płakać.. I nawet nie zauważyłam, że mam łzy w oczach. Zamyślając się, szłam tak przed siebie dopóki nie wpadłam na kogoś. Lekko spanikowana, szybko się ogarnęłam i spojrzałam na osobę, na którą przez moje zamyślenie wpadłam. Był to IR (Imperium Rosyjskie), który prawdopodobnie wracał z pracy lub z jakiegoś spotkania.

Mój przyjaciel.. Dawno go nie widziałam. Znaczy, 4 tygodnie to nie jest jakoś STRASZNIE dużo, ale dla mnie, z pewnych powodów to kupa czasu. Odsuwając się lekko, uśmiechnęłam się w jego stronę. Dalej nie poczułam łez, które już właśnie spływały mi po policzkach.
- J-Ja.. Cześć..! Wybacz za to.. Z-Zagapiłam się.. - Powiedziałam, po czym lekko ścisnęłam torbę w ręku.

- Доброе утро, (T/I).. Nic się nie stało - IR Przywitał się spokojnie, przyglądając sie mojej twarzy - Co u ciebie słychać? Dawno się do mnie nie odzywałaś, nie odwiedzałaś mnie.. I-i na dodatek te łzy..? Coś się stało?

- M-Mm.. N-Nie, nie! Wszystko wporządku.. Po prostu ojciec postanowił wyrzucić mnie z domu, wiesz..?

- .. Znów się pokłóciliście?

Chwilę milcząc, pokiwałam głową i zasmucona spojrzałam w dół. IR wiedział o moich kontaktach z ojcem, on praktycznie wiedział o wszystkim, długo się przyjaźniliśmy..

.. A ja nawet czułam coś więcej niż tylko przyjaźń do niego. Tylko przez negatywne emocje spowodowane atfosmerą w domu nigdy nie mogłam jakoś zbytnio o tym pomyśleć. No.. Jak teraz moje życie się ułoży to może nad tym pomyślę.

- N-Niestety.. I on po prostu miał mnie dosyć na tyle, że.. Wyrzucił mnie z domu i-i kazał mu sie nigdy więcej nie pokazywać na oczy.. J-Ja nie mam pojęcia gdzie mam po prostu teraz pójść.. - Powiedziałam, a z moich oczu popłynęło kilka kolejnych łez.

- Oh (T/I).. Shhhh.. Wszystko się ułoży, tylko musisz być spokojna! - Po tych słowach, IR zbliżył się, lekko się pochylił (bo wiecie,,, ruskie to duże takiE sĄ) nademną, i otarł moje łzy - I dopóki właśnie ci sie nie ułoży wszystko na spokojnie... Może chciałabyś zamieszkać ze mną? Oczywiście, nic na przymus..