Dear Stephen King...[Reddie]

0.1

Chloe, yatağında oturmuş kitabını okuyordu. Kafası karışıktı, ağlıyordu ve aşırı derecede etkilenmişti...
Hikayeyi düşündükçe delirecek gibiydi...
O an yazması gereken mektupların sayısının ikiye katlandığını anladı...
.
.
.
Chloe hakkında bilmeniz gereken bazı şeyler var. Birincisi, cinayet romanlarına bayılırdı. Hele bunlar Stephen King romanlarıysa. İkincisi, kendini bildi bileli panoromal olaylara inanırdı. Evde dolaşırken boşluğa el sallardı veya kendi kendinr konuşurdu. Gerçi bunu çoğunlukla ablasını korkutmak için yapardı. tabi işin içinde cinleri şaşırtmak da vardı..Cinler, miyolojik yaratıklar, ejderhalar, "upside down" adlı bir yerde yaşayan yamyamlara, hatta sizin en büyük korkularınızı canlandırıp, ağzından çıkan ölüm ışıkları diye adlandırılan ışık toplarıyla sizi hipnotize ederek uçuracak ve öldürecek olan palyaçolara bile. Üçüncüsü ise öncekilerden anlayabileceğiniz gibi, kendisi "O" adlı bir film ile kafayı bozmuştu. Odasın Richie'nin rüyalarına giren "KAYIP" posterlerinden, Eddie'nin alçısında yazan kelimenin basılı olduğu kıyafetlerle doluydu. Daha geçen gün eve ağır bir kargo gelmişti ve kutuyu açtığında 1200 küsür sayfalık, kırmızı beyazlarla donanmış kitabı geldi. 2 yıl önce kitap fuarından alamasığı kitap... Alamamıştı çünkü hem pahalıydı hem de aşırı korkuyordu. O günün akşamı arkadaşıyla o filmi izlemeye karar verdiler ve aslında arbartılacak cidden hiçbirşey olmadığı fark ettiler. O günden beri bu kitabın hayalini kuruyodu ve sonunda almıştı. Normalde kitap okumaktan meredeyse nefret ederdi ama önündeki şey onun için bir kitaptan çok fazlasıydı... Her sayfasını çevirdiğinde orada olmanın hem ne kadar güzel hem de ne kadar kötü olacağını düşünüyordu... Saat gecenin 3'üne geliyordu ve bir anda kitabı kapattı, Ranzasından aşağı inip, koltuğuna oturdu. Yanındaki raftan 2 kağıt ve kalemliğini çıkardı. ve ilk mektubunu yazmaya başladı...
[
Sevgili Stephen King...

  Bazen haysl gücüne hayran kalıyorum. Bi insan nasıl böyle hikayeler oluşturabilir aklım almıyo. Düşünüyorum da belkide bunlar sadece hayal gücünün bir ürünü değil... Belkide O gerçek...

Bunun olmasını çok isterdim. Yani karakterlerden biri. Ama daha fazla asla göndermiyeceğim, sırf anı olsun diye yazdığım mektuplarla aklımı meşgul etmeyeceğim.

                                                     Sevgiler, Chloe Martin
[
Sevgili Noel baba...

Bu yıl ailemden maddi olarak istediğim şeyler oldu ama sana bu yıl özel bir istekle geldim. Sana en son 4 yıl önce bir barbie evi için yazmıştım. Tanrım bunları biri görse beni 3 yaşında sanarlar. Her neyse, bu yılki isteğim biraz daha farklı. Bunun için birinin canı dışında ne istersen bağışlayabilirim. Karşılığında senden tek istediğim IT evrenine gidebilmek. bBiliyorum ve eminim ki gerçek. Kimse beni olmadığına inandıramaz.

Sevgiler, Chloe Martin
[

Chloe mektuplarını zarflara bi kutuya kaldırdı. Kıtabını okumak için tekrar ranzaya çıktı tabi kendini kaptırdığını ancak sbahın tatlı güneşini görünce fark etti...