Udin Nyieun Bandring
Dina hiji basa, aya dua babaturan anu rakeut kacidaan nya éta kipeng jeung Dani. Maranéhna ngabatur geus 3 taun lilana. Malih kalah loba ogé jalma anu nganggap manéhna téh duduluran, da saking akrabna. Unggal isuk saencan mangkat ka sakola, kipeng teh sok nyampeur ka imah abdi sangkan bisa mangkat babarengan ka sakola.
Beurangna manéhna boga jangji balik sakola téh rék nyimpang heula ka tokma nu teu jauh jeung sakolana. Manéhna kadinya téh boga maksad rék meulikeun kuéh jeung baju keur ninina si kipeng. Ari ninina si ipeng téh jalma bageur, akuan pisan ari ka Rani téh, sanajan lain cucuna ogé. Lain éta hungkul, kadang mah ninina ipeng ogé sok meré naséhat jeung duit jajan ka maranéhna duaan.
Teu karasa waktu geus nunjukeun jam 3 sore, tapi Dani can aya keneh wae kabarna, ipeng ngadagoan di gang sakola bari maca koran nu di bawa dinu kantongna. Maca koran teh émang ka résep ipeng, béda jeung dani mah anu leuwih resep maén baskét.Sanajan béda karesep, tapi manéhna kacida akurna. Lamun aya latihan baskét di sakola, Ipeng sok satia ngadagoan dani latihan, bari ku hayang-hayangna balik babarengan, kitu ogé sabalikna.
Teu karasa waktu geus nunjukeun jam setengah opat, “Aduh si dani kamana nya?, Tanya dina jéro haténa” Ipeng ngarasa bingbang ku sabab geus 3 jam setengah manéhna ngadagoan si Dani can aya kabar kénéh waé.
Teu kungsi lila aya sora “Peng…!“ Jol wéh saurang rumaja bari lulumpatan nyamperkeun ka si Dani. “Hampura, bieu urang di titah ngabersihkeun lapangan heula saencan balik sakola, sabab poho can ngerjakeun tugas matematika“ Tembal dani cape naker.
Bari rada ngambek jeung campur karunya sageus ngadéngé alésan ti dani, ahirna maranéhana jadi ogé mangkat ka tokma. “Ceuk urang ogé lamun aya tugas di sakola, geura buru kerjaken petingna” Ipeng meré naséhat ka Dani bari rada ngambek saeutik.
Sateupina di tempat nu dituju, manéhna tuluy meuli kuéh jeung pulah pilih naon sakirana kado anu pantes keur ninina si Kipeng. Ipeng jeung Dani ahirna meulikeun baju keur hadiah nu rék manéhna belikeun ka ninina.
Baju nu dipilih warna konéng, sabab nyocokeun jeung warna kulit Nini, béh rada ca’ang mereun pikirna téh nu nyieun manéhna ngarasa éta hadiah anu paling cocok keur manéhna belikeun jang ninina.
Keur Dani, Ninina Ipeng geus dianggap Ninina sorangan, ku sabab Ninina si Ipeng sok nyaruakeun rasa nyaah jeung kaasihna ka manéhna, Fani mikanyaah pisan ka kaluargana ipeng.
Keur Dani, ngaluarkeun duit sakitu teu jadi masalah asalkeun nini atawa kaluarga ipeng nu lain bisa bungah. Saréngséna ngabelanjakeun kabutuhan naon waé nu maranéhna hayang, manéhna tuluy balik sabab maranéhna geus didagoan di imah ipeng. Kusabab kitu, maranéhana buru-buru balik.
Sateupina di imah, manéhna geuwat disambut ku kaluarga ipeng. Kaluarga ipeng geus nganggap dani téh salaku kaluargana. Salain bageur, kaluarga ipeng ogé sok nengetan ka Dani. Rasa ka kaluargaan anu teu bisa dibeunangkeun di kaluarga Dani, bisa dibeunangkeun di keluarga ipeng.
Uyuhan, da atuh Dani mah ngan ukur cicing duduanan jeung bapana. Salain kitu, bapa Dani osok mamangkatan gawé baé ka luar kota. Jadi, Dani sok ngarasa kasepian lamun aya di imah. Indungna geus lila papisah ti mimiti Dani umur 11 taun. Sa geus bapa jeung indungna pisah, Dani geus tara kapanggih deui jeung indungna.
Ku sabab kitu ogé, Ipeng sok aya waé di dekeut Dani, sabab manéhna embungeun lamun babaturana ngarasa kasepian, sabab mikirna ari babaturan mah lain ukur di ucapkeun, tapi kudu dibuktikeun kalayan nyata.
