Midas' Touch [COMPLETED]

Chapter 27

"Did you enjoy?"

Midas open the lid of the can of beer and handed one to Kalonice.

They're sitting on his car's front, watching the sun to set, hearing the calm waves of the sea, and the salt wind.

Kalonice nodded at uminom sa lata. "Sobra, Midas. Sobra."

It gave him a reason to smile. "Good to know that. I do too." He opened the chips at inalok siya.

"You know what, Kalonice, I will be honest now. I'm already falling to you." Pinanood ni Kalonice ang pagbaba ng araw. Ngunit hindi ibig sabihin noon ay binalewala niya ang narinig mula kay Midas.

"Will you catch me, though?" Tiningnan niya ang side profile ni Kalonice. Ngumiti ito habang nakatingin pa din sa araw.

"Kung mahuhulog din ako sa iyo, syempre oo."

"What do you mean about that? Hindi ka pa ba nahuhulog sa akin?" Bumaba ang tono ng boses ni Midas. Binalingan siya ng tingin ni Kalonice.

"Wala akong sinabing ganyan. Hindi ko pa lang siguro nararamdaman, naguguluhan pa lang siguro ako. Hindi pa ako sigurado. Hindi pa ako handa. Ayoko pang sumugal, hindi ko alam kung bakit."

"Are you scared? You are. Hindi naman kita sasaktan,"

"Alam ko." Mas ngumiti pa sa kaniya si Kalonice. Imbis na sa maaraw masilaw ay sa ngiti niya siya nasilaw.

Umiwas ng tingin si Kalonice. Pumasok sa isip niya ang eksena ng pagtitinginan nilang dalawa ni Jarrah noong nakaraan.

"Ano, Midas... May gusto ka pa din ba kay Jarrah?" May pag-aalinlangan niyang tanong.

Tumaas ang kilay ni Midas at diretso siyang sinagot, "Wala na. At bakit mo naman naitanong? Anong kinalaman niya sa ating dalawa? Matagal na kaming tapos. Ang hilig niyong ungkatin ang tapos na," he mumbled bitterly. Natawa si Kalonice.

"Ikaw naman. Hindi ko naman inuungkat. Tinanong ko lang."

Midas sips on his beer at umiling. "We're long over, Kalonice. There is nothing for you to worry about. I swear to God, I'm over her."

Ngumiti si Kalonice sa kaniya. "Alam mo, Midas, kung gusto mo pa din si Jarrah, okay lang sa akin kung babalikan mo siya. Ang hirap naman kasi kung ako ang kasama mo, ako ang nandito, ako ang laman ng isip mo, pero siya ang nasa puso mo. Hindi pagpapaubaya ang sinasabi kong 'to. Gusto ko lang na maging honest ka sa sarili mo, sa akin, at sa mga taong nakapaligid sa atin. Sige ka, ikaw lang din ang mahihirapan kapag dumating na tayo sa puntong opisyal na tayong dalawa. Kung hindi ka kasi magiging honest ngayon pa lang, masasaktan ako kapag dumating 'yung araw na ipagtatapat mong siya pa din pala,"

Natulala si Midas at sandaling natigilan. His eyes picture her smiling face. It was genuine and sincere. Hindi ito napipilitan, hindi niya rin masabi kung ito'y nagseselos o nasasaktan o ano. It was plain sincerity and honesty. The usual Kalonice.

"Hindi mo ba ako gusto? Hindi mo ba ako nagugustuhan, Kalonice?" Humigpit ang pagkakahawak niya sa lata. Hinawakan naman ni Kalonice ang kamay niya.

"Gusto. Gustong-gusto kita, Midas. Pero... Hindi mo ako masisisi kung may ganito akong pagdududa. Call me paranoid, pero ayokong masaktan, eh. Mahirap naman kung ipagdadamot kita sa taong gusto mong makasama. I was wondering, sa loob ng ilang taon, may isa ba sa inyo ang sinubukang ayusin ang nasira niyong relasyon o hinayaan niyo lang 'yon?"

Hindi malaman ni Midas ang isasagot. Her question brought the time back. It brought memories back. Awful and painful memories, especially when he caught in action Jarrah and Caedmon cheating behind his back by making out in the car he bought for her when it was her birthday.