Lo Stesso Vecchio Amore ✔ (1)

5. Bölüm

Jungkook

Taehyung

Uyanık mısın?

Taehyung

Uyuyamadım

Oh, yoksa geliyor musunuz?

Jungkook

Geliyoruz

Taehyung

Tamam bekliyorum

++++++++++

Jungkook arabayı yavaş, dikkatli bir şekilde evin önüne park ettikten sonra dışarı çıkmıştı. Hava çok soğuktu ve ana kucağındaki bebeği bir an önce eve götürmeliydi. Aksi takdirde Taehyung ona hasta olması konusunda çok kızacaktı. Artık bunu biliyordu ve bu yüzden dikkatli davranmaya çalışıyordu.

Hayatında hiç yapmadığı, yapmayacağını düşündüğü şeyleri bu küçük bebek sayesinde yapıyordu ve bazen kendisi bile -ailesi şok içerisindeydi, ona ilgiliydi- bu duruma inanmakta zorlanıyordu. Hayat ona yapmayacağı şeyleri yaptırmakta asla sınır tanımıyordu.

Ana kucağını alıp arabanın kapılarını anahtarın tuşuyla kilitlemiş, ardından evin dış kapısına doğru ilerlemişti. Zili çalıp açılmasını beklerken kapı aniden açılmıştı. Taehyung sabırsız ve telaşlı görünüyordu. Bebeği için çok endişe ediyordu. O, gerçekten çok iyi bir ebeveyndi.

"Geçin içeri çabuk, çok soğuk dışarısı." Taehyung geçmeleri için kapının kenarına çekildiği zaman, Jungkook alelacele içeri girmişti. Salonun ışığı loş bir şekilde yanıyordu. Nedensiz bir huzur ve mutluluk içine dolarken bunu anlamlandırmakta zorlanmıştı. Koltuğa oturup ana kucağını yan kısma koymuştu.

Taehyug içeri girerken melodik çıkan sesiyle kızına seslenmeyi ihmal etmiyordu. Böylece onun ağlayışını hafifletebileceğini düşünüyordu. "Hannie, baban burada güzel kızım. Ağlama lütfen, birazdan ateşini düşüreceğiz tamam mı?"

Küçük kızı ağlamaya devam ederken Taehyung gözlerinin dolmasına engel olamamıştı. Haneul şu zamana kadar hiç bu kadar şiddetli ağlamamıştı. Ona dayanamıyordu. Ana kucağını açıp kızını kucakladıktan sonra göğsüne doğru yatırmıştı.

O kadar içli ağlıyordu ki...

Ağlaması Taehyung'a gelince daha da şiddetlenmişti. Taehyung dudaklarını minik bebeğinin başına bastırdığında hissettiği sıcaklıkla yıkılmıştı. Çok fazla ateşi vardı. Onu sırtüstü koltuğa yatırırken gözlerinden akan bir yaşı elinin kenarıyla silmişti.

"B-baban şimdi seni iyi edecek bebeğim, d-dayan lütfen..." Jungkook ifadesizce onları izliyordu. Açık olmak gerekirse içi acımıştı bu görüntüye karşı. Bu hissi sevmemişti. Bakışları Taehyung ve kızının(?) üzerinde dolaşırken Taehyung ayaklanıp salondan çıkmıştı.

Jungkook bakışını Haneul'a indirdiğinde elini istemsizce başına götürecekken bir anda geri çekmişti. Bunu yapamazdı. İçinden kendi kendine emirler yağdırıp kararlaştırmıştı. "Ağlama minik. Taehyung baban şimdi seni iyileştirecekmiş."

Taehyung telaşla dolu bir yüz ifadesiyle içeri geri döndüğünde, Jungkook'a bakıp titrek cümlelerini kurmuştu. "Yardımına i-ihtiyacım var. Onu yıkamalıyız. Ateşi düşmeli." söylediklerini kabul eden Jungkook ayaklandığında, Taehyung meleğini kucaklayıp banyoya ilerlemişti. Onu hafif ılık, hafif de soğuk suda yıkamalıydı. Olmadı hastaneye götürecekti, gerçekten yapacak bir şeyi yoktu.