Hayata Tutunmak

Rita ve Poyraz

Her şey çok güzeldi. Ritayı aldığımıza göre ona evde güzel bir yer ayarlamak lazımdı. Poyraz mutluluktan ne yapacağını bilmiyordu sanki, omuzundaki manevi yükün azaldığını hisseder gibiydi. Bu yaşta omuzundaki manevi yükün ne işi var diyeceksiniz.. O zaman empati kuralım. Daha her şeyden habersiz iken bir köşede öylece bırakılıyorsunuz yapabildiğiniz tek şey AĞLAMAK. O da olmasa zaten sessizce öleceksiniz. Bunları  yaşarken kendinizi bilmiyorsunuz, sorgulayamıyorsunuz şimdi ki gibi ama; hissediyorsunuz HİSSETMEK kulağa ne kadarda hoş geliyor değil mi ? Hisler yanıltmaz, hisler yanlış değildir.

Nihayet eve gelmiştik.  Ritaya baktığımız zaman şaşırmış gibiydi gözleri artık burada mı  yaşayacağım der gibi bakıyordu etrafa. Gözleri gözlerime çarptı o kadar güzel bakıyordu ki gözlerinin içi parlıyordu kendimi görüyordum.  Başını okşayarak evine hoş geldin Rita dedim ve Poyraz ile baş başa bıraktım. Cem yorgunluktan uzanmış televizyon izliyordu, Poyraz ise Ritaya evi gezdiriyordu. Cem ile göz göze gelerek birbirimize bir şeyler anlatmaya çalışıyorduk hayatımızın en alışılmadık günlerini yaşıyoruz, güzel bir o kadarda yorucu.. 

Cem ünlü bir holdingin ceoluğunu yapıyordu. Daha önceki bölümlerde hiç bahsetmemiştim, bazı şeylere sahip olabilmek için gelir düzeyinin iyi olması gerekir. Her şey para değildir dediğinizi duyar gibiyim ama şunu unutmayalım ki; para bir yerden sonra önemli olmaya başlar. Dünya değişiyor, insanlar değişiyor, yaşam kalitesi artıyor seneler ilerledikçe her şey daha da pahalı hale gelmeye başladı. Bizim rahatlıkla ulaşabildiğimiz veya alabildiğimiz ürünlere bazı insanlar ulaşmayı bırakın alamıyor bile. Her şeyin değerini bilmeliyiz. 

Ben ise, küçüklükte bahsettiğim hayalim olan koşucu olmuştum 'atletizm' . Her şey çok güzel ilerlerken dereceler yapıp madalyalar alırken ülkemi temsil ederken, kötü bir sakatlık geçirerek ara vermek zorunda kaldım. Benim için her şeyin bittiğini düşünmüştüm hiçbir şey yapasım gelmiyordu sanki kıyamet kopmuş ve ben ölmüşüm gibi.. Beni tekrar hayata döndüren ise Cem olmuştu. Fizik tedavisi görmeye başladım elimden tutarak bana destek oldu her anımda yanımdaydı  zamanla kendimi toparladım ama bir şey eksikti, eski performansım. Bir süre devam etmeme kararı aldım sabahları sürekli yürüyüşe giderek kendime gelmeye çalıştım her acıda aklıma hayallerim geldi, canım yandı oturdum ağladım ama  hayallerimi unutmadım daha da hırslandım, inandım ve başardım tekrar sahalara döndüm şimdi her şey daha da güzel olmaya başladı.

Poyraz Ritayı gezdirdikten sonra yanımıza gelerek çok güzel vakit geçirdiklerini anlattı. Rita Poyrazın odasını çok sevmiş oradan çıkmak istememiş, Rita'nın yerini Poyrazın odasına yapacakmışız orada uyuyacakmış hatta onunla beraber uyumak istedi ama buna izin veremezdik. Hayvan sevgisinin olması bizim çok hoşumuza gidiyordu, çünkü sevgi eksikliğini hissetmesinden korkarak karşı tarafa da sevgisiz davranmasından çekiniyorduk ama tam tersi olmuştu. Poyrazın sevgisi minik kalbinden daha da büyük. 

Cem ile Poyraz Rita'nın yerini yapmak için işe koyuldular bende mutfakta akşam yemeğini hazırlıyordum. Oda biraz büyüktü en güzel köşeyi Rita için ayırmamız gerekiyor rahat edebileceği bir yer olmalı ki kendini güvende hissederek rahatça uyusun. İnsanlarda olduğu gibi hayvanlarda da en önemli şey GÜVENDİR.  Son zamanlarda karşılaştığımız haberlerde hayvanların vahşice öldürülmesi yer alıyor. Ses tellerini alarak işkence ediliyorlar bunları yapanlar insan olamaz.  İnsan dediğimiz varlıklar, kendilerine karşı savunmasız olan bir hayvanı öldürüyorsa ona işkence ediyorsa o insan değildir. 

Tıpkı Rita'nın rengi gibi kahverengi ve beyaz yatağı hazırdı o kadar güzel duruyor ki neredeyse ben yatacağım orada yumuşacık. Zıplamaya başlayan Rita kuyruğunu da beraberinde salladı beni mutlu ettiniz dercesine bizlere bakarak gülümsüyordu. O an hep beraber birbirimize sarıldık işte mutluluk denilen şey buydu. Hep beraber oyun oynadıktan sonra ikisini de baş başa bırakarak odadan ayrıldık..