TURN BACK TIME ❦ JenKai

0.5 ❦

Jennie, yağmurun altında ilerliyor ve kollarını açmış bir şekilde duvar başında yürüyordu. Bunu yapmayı hep çok severdi. Her şeyi görmezden gelmek ve güzel havanın tadını çıkarmak, sanki daha iyi hissetmesini sağlıyordu.

"Hastalanacaksın."

Kai, yanına gelmişti ve Jennie'nin aşağı inmesi için ona doğru elini uzatmıştı.

"İnmeyeceğim. Sırılsıklam olana kadar yürüyeceğim."

"Peki ya hastalanırsan?"

Jennie gülmüş ve ellerini ceplerine sokmuştu.

"O zaman sana bulaştırırım. Hem hastalığım da hafiflemiș olur."

Jennie her ne kadar bu durumdan zevk alsa da, Kai'nin de onun gibi hastalanmasını istemiyordu. Hızla karar değiştirmiş ve tekrar Kai'ye dönmüştü.

"Tamam vazgeçtim, bulaştırmayacağım. Senin de hastalanmanı istemiyorum."

Jennie, endişeli ses tonuyla Kai'ye bakıyordu. Onu çok seviyordu. Nedeni yoktu, sadece ona baktığında gökyüzüne bakıyor gibi oluyordu. Gülüşü, kızgın veya endişeli halleri, Jennie onun her halini seviyordu.

Jennie, en sonunda duvar başından inmiş ve Kai'nin koluna girmişti.

"Neden konuşmuyorsun?"

"Üzgün hissediyorum."

"Neden?"

"Sanırım ölüme aşık oldum."

Böyle konuşuyor olması, Jennie'nin kalbini yaralamıştı. Ne demek istediğini anlayamamıștı.

"Kai, ne demek istiyorsun?"

"Şarkı dinleyelim mi?"

Birden konuyu değiştirmesi ve çantasından telefonunu ve kulaklığını çıkarması, afallamasına sebep olmuştu. Sorun neydi anlayamıyordu. Sadece Kai'de son günlerde anlam veremediği bir durgunluk vardı.

"Bu şarkıyı sana tekrar dinleteceğim. O zaman ne olursa olsun hatırla olur mu?"

"Neden böyle garip konuşuyorsun Kai?"

Kai, cevap vermeden gülümseyerek Jennie'nin yanağından öpmüş ve kulaklığın tekini Jennie'nin kulağına yerleștirmiști.

Hoş bir melodisi vardı. Ancak Jennie Kai'ye baktığında, bu düşünceden vazgeçmişti.

Kai iyi görünmüyordu.

Hikaye gördüğünüz gibi geçmiş ve
günümüz arasında geçiyor.
Umarım kafanız karışmamıştır.
İleride her şey daha açık olacak. ♥️